Δυο φορές κι έναν καιρό... ήταν η Σταχτοπούτα

Αγαπητοί γονείς,

Η ιστορία της Σταχτοπούτας είναι ένα από τα πιο κλασικά παραµύθια της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας. Η καλή νεράιδα, που όλοι επιθυµούν να έχουν, µε το µαγικό ραβδί και ο πρίγκιπας µε το βασίλειο, που τελικά σώζει τη Σταχτοπούτα από τις δυσκολίες της ζωής, είναι το όνειρο κάθε κοριτσιού! Αυτός είναι ο λόγος που έχει και τόσο μεγάλη απήχηση στα κορίτσια τα µικρά αλλά και τα µεγάλα! Η φαντασίωση ότι θα λυθούν τα προβλήµατα µαγικά, χωρίς να χρειαστεί να ταλαιπωρηθούµε, να προσπαθήσουμε ή να κοπιάσουμε, εκπληρώνει την επιθυµία πολλών ανθρώπων!

Στην πρώτη κλασική για όλους µας ιστορία, ο πατέρας της Σταχτοπούτας φεύγει και, στη συνέχεια, εµφανίζεται ένα άλλο αντρικό πρόσωπο –ο πρίγκιπας–, όπου ουσιαστικά παίρνει τη θέση του πατέρα και καταφέρνει µέσω της παντρειάς να αποµακρύνει τη Σταχτοπούτα από τη φυλακή του σπιτιού –τα βάσανα– και την κακιά µητριά, χαρίζοντας µια ζωή ονειρικά πλασµένη. Το παραµύθι διδάσκει κατά βάση στα µικρά κορίτσια πως ο µόνος δρόµος προς την ευτυχία είναι ο γάµος. Και για να επιτευχθεί αυτός ο πολυπόθητος γάµος, χρειάζεται να είµαστε πολύ όµορφες και πολύ όµορφα ντυµένες… Έτσι, ένα κορίτσι µπορεί να ασχολείται υπερβολικά µε την εµφάνισή του, τον εαυτό του και την εικόνα του προς τα έξω –το σύνδροµο της πριγκίπισσας– και µεγαλώνοντας να µην αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να εξαρτάται πάντα από τη γνώµη των άλλων.

Στη δεύτερη ιστορία, η συγγραφέας καταφέρνει –µε τη βοήθεια και πάλι του δαιµόνιου ρεπόρτερ Φάνη– να αποµυθοποιήσει την ιστορία της Σταχτοπούτας και να αποκαλύψει µια πιο αντικειµενική, βοηθητική και διδακτική πλευρά της ιστορίας∙ την πλευρά που πολλές µητέρες προσπαθούν και επιθυµούν να διδάξουν στα κορίτσια τους καθώς µεγαλώνουν. Και αυτή η πλευρά καταδεικνύει ότι στη ζωή και στις σχέσεις τα πράγµατα δεν γίνονται έτσι µαγικά και πως δεν ζουν πάντα αυτοί καλά κι εµείς καλύτερα… Η ευτυχία στη δεύτερη ιστορία δεν έρχεται µέσα από τον γάµο, αλλά αρχικά µέσω της ανεξαρτητοποίησης και της ενηλικίωσης της Σταχτοπούτας, όπου έχει δική της δουλειά και ζει πολύ χαρούµενη µακριά από τον πρίγκιπα και το βασίλειό του. Η πρωταγωνίστριά µας ανακαλύπτει ότι ο πρίγκιπας δεν ήταν ο άνθρωπος που νόµιζε αρχικά και πως η ζωή µαζί του δεν θα ήταν παραµυθένια αλλά, αντίθετα, θα ήταν δυστυχισμένη δίπλα του. Καταφέρνει, λοιπόν, να σταθεί στα πόδια της και να τολµήσει να φτιάξει τη ζωή που η ίδια επιθυµεί. Το διδακτικό κοµµάτι της ιστορίας είναι πως για να ζήσουµε ευτυχισµένοι και πλήρεις στη ζωή µας χρειάζεται να βασιζόμαστε στις προσωπικές µας δυνάµεις και ικανότητες, και όχι να είµαστε δέσµιοι των άλλων. Πρώτα χρειάζεται να ανακαλύψουµε την ανεξαρτησία µας και να βρούµε την αυτοπεποίθησή µας, όπως τελικά κάνει η Σταχτοπούτα, και µετά να αναζητήσουµε τον σύντροφο και την οικογενειακή ζωή.

Το νόηµα βρίσκεται, άλλωστε, στα λόγια της Σταχτοπούτας…
«Η µαγεία υπάρχει, µας εµπνέει και βρίσκεται µέσα µας από τη στιγµή της γέννησής µας. Είναι η δύναµη της θέλησης που όλοι έχουµε, αλλά µεγαλώνει µόνο όταν πιστεύουµε στον εαυτό µας».