ΚΑΣΕΤΙΝΑ Γιάννης Ξανθούλης: Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες, Ο χάρτινος Σεπτέμβρης

τι να πει κανεις για τα βιβλια του κ. Ξανθουλη μεγαλωσαμε με αυτα. Τον Γιάννη Ξανθούλη τον διαβάζω από το 1981, ημουν τοτε 18 ετων, όταν κυκλοφόρησε ο «Μεγάλος θανατικός». Με πρωτότυπο ύφος, χαμηλόφωνη γραφή, τόσο οικεία με τα δικά μας τότε βιώματα, που αποζητούσαν πιο ήπιους τόνους από την πολύβουη, φορτισμένη πολιτική πραγματικότητα. Καθημερινότητα των προσώπων, κατανόηση των αδυναμιών, χιούμορ πίσω από εικονες και λεξεις. Προτρεπω και την καινουργια γενια να τον διαβαζει για να καταλαβει τι ειναι λογοτεχνια και οχι παραλογοτεχνια που συνηθιζεται και διαφημιζετε πολυ τελευταια, θλιβερο σημειο παρακμης. Τα εχω διαβασει και τα δυο βιβλια. Το ενα μαλιστα εχει μεταφερθει και στην μικρη οθονη. Υπεροχος, ρεαλιστης, παντα σε αποζημιωνει διαβαζοντας τα βιβλια του. Γιατι απλα ο κ. Ξανθουλης ξερει την τεχνη της συγγραφης