Η γυναίκα του Ίσνταλ

Μέσα από μια πολύ ώριμη και μεστή γραφή μας μεταφέρει στο Μπέργκεν του 1970 και μας παρασύρει στην αφήγηση της ιστορίας της γυναίκας του Ίσνταλ. Δημιουργεί το κατάλληλο υπόβαθρο που χρειάζεται προκειμένου να «κολλήσει» την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία χαρίζοντας μας ένα εξαιρετικό δείγμα συγγραφικής δουλειάς και μάλιστα από Έλληνα δημιουργό που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από εκείνα των ξένων συγγραφέων. Η εκδοχή που δίνει ως απάντηση όλων των ερωτημάτων που βασανίζουν τις αστυνομικές αρχές εδώ και πενήντα χρόνια ίσως να είναι τελικά αυτή που αναζητούσαν από την πρώτη μέρα που ανακάλυψαν το απανθρακωμένο πτώμα της στην κοιλάδα του Ίσνταλ. Τα μικρά κεφάλαια του βιβλίου χαρίζουν στιγμές αγωνίας και έντασης στους αναγνώστες δίνοντας τους το έναυσμα να συνεχίσουν την ανάγνωση προκειμένου να δουν που θα τους οδηγήσει η πένα του Γιαννίση.Μια ανεξιχνίαστη υπόθεση που δίνει έμπνευση σε έναν πολυγραφότατο συγγραφέα οδηγώντας τον σε πολύπλοκα λογοτεχνικά μονοπάτια στη χειμωνιάτικη Νορβηγία με ήρωες που φαντάζουν τόσο απτοί στα μάτια μας. Με αδυναμίες, προβληματισμούς, έντονες προσωπικότητες που θα μας φέρουν σε επαφή με ανθρώπους που παλεύουν να ισορροπήσουν τις δικές τους ζωές σε αντιδιαστολή με τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Η λυρικότητα που διέπει σε πολλά κομμάτια τη γραφή του Βαγγέλη Γιαννίση ανάγει το όλο πόνημα του σε ένα μαγευτικό ταξίδι στα θρυλικά μέρη της απόκοσμης Νορβηγικής γης μεταφέροντας μας σε μια εποχή του παρελθόντος μέσα από ένα ιδιαίτερο νουάρ μυθιστόρημα.Το προλογικό σημείωμα του διακεκριμένου συγγραφέα Jorn Lie Horst απλά μας εισάγει στην ιστορία της γυναίκας του Ίσνταλ αλλά και όσα θα ακολουθήσουν στις επόμενες σελίδες και δεν θα μπορούσαμε παρά να αναγνωρίσουμε ότι αυτό είναι από μόνο του ένα ακόμα συν για το βιβλίο. Μην παραλείψετε να διαβάσετε το επίσης πολύ ενδιαφέρον σημείωμα του Γιαννίση στο τέλος του βιβλίου και όχι πριν τελειώσετε την ανάγνωση του για να αποφύγετε τυχόν spoiler. Μην μπείτε στον πειρασμό να κρυφοκοιτάξετε τις τελευταίες σελίδες και απλά κάντε λίγη υπομονή. Άλλωστε η ιστορία που έχει πλέξει ο συγγραφέας είναι τόσο καθηλωτική που θα σας βυθίσει στην αφήγηση της χωρίς να μπορέσετε να αφήσετε το βιβλίο από τα χέρια σας.Ο Βαγγέλης Γιαννίσης αποφάσισε να ασχοληθεί με την μυστηριώδη ιστορία της γυναίκας του Ίσνταλ παίρνοντας ένα μεγάλο συγγραφικό ρίσκο που στέφθηκε όμως με απόλυτη επιτυχία. Σίγουρα ένα από αστυνομικά θρίλερ της φετινής χρονιάς που θα συζητηθεί για πολύ καιρό από τους λάτρεις του είδους. Εγώ από τη μεριά μου σας εύχομαι απλά «Καλή ανάγνωση»…

Όταν μιλάμε για σκανδιναβικό νουάρ, μιλάμε για το "Η γυναίκα του Ίσνταλ". Είναι ε-ξαι-ρε-τι-κό!!! Αν και καταπιάνεται με μια cold case, μια παγωμένη αστυνομική υπόθεση δηλαδή, ο Γιαννίσης μας δίνει την δική του αληθοφανή εξήγηση. Πλοκή σφιχτοδεμένη και με ιστορικά παρακλάδια και πρόσωπα που όλοι μας, λίγο ή πολύ, γνωρίζουμε. Αυτό που προσωπικά με εντυπωσίασε, είναι το πόσο καλά κρατάει τις ισορροπίες μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας. Αξίζει τον κόπο και τον χρόνο σας. Διαβάστε το!

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης αφήνει - για λίγο - τον επιθεωρητή Άντερς να πάρει μια ανάσα, μετά από τέσσερα βιβλία όπου πρωταγωνιστεί, και καταπιάνεται με μια αληθινή ιστορία.Μόνο που αυτή η ιστορία δεν είχε τέλος ή μάλλον δεν είχε το τέλος που η αστυνομία προσδοκούσε.Το απανθρακωμένο πτώμα μιας γυναίκας βρέθηκε, πριν περίπου πενήντα χρόνια, σε μια κοιλάδα – στην κοιλάδα του θανάτου – κοντά στην πόλη Μπέργκεν. Τα στοιχεία που οι αστυνομικές αρχές είχαν στα χέρια τους και οι εκτεταμένες έρευνες που έγιναν, οδήγησαν σε ενδείξεις, και όχι αποδείξεις. Οι υποθέσεις ότι ανήκε σε κάποιο κατασκοπικό δίκτυο, μάλλον περιέπλεξαν την υπόθεση η οποία τελικά κατέληξε στο αρχείο.Ο Βαγγέλης Γιαννίσης παίρνει τον μίτο της υπόθεσης από την αρχή και στήνει τη δική του εκδοχή για το ποια ήταν η γυναίκα του Ίσνταλ και ποιοι ήταν υπεύθυνοι για το θάνατό της.Το γεγονός και μόνο πως στηρίζεται σε μια ανεξιχνίαστη υπόθεση είναι ιντριγκαδόρικο. Και για εμάς σαν αναγνώστες που, προσμένουμε τη λύση ενός μυστηρίου – αλλά, και για τον συγγραφέα που έχει την ευκαιρία όχι απλώς να «εξιχνιάσει» την υπόθεση, αλλά και να στήσει κυριολεκτικά μια ολόκληρη ιστορία πάνω σ΄αυτή, ισορροπώντας εξαιρετικά ανάμεσα στην αλήθεια και στη μυθοπλασία, και φανερώνοντας παράλληλα την ενδελεχή έρευνα που έκανε για να ζωντανέψει ένα σκηνικό των χρόνων του Ψυχρού πολέμου.Μπέργκεν- Νορβηγία- χειμώνας- κοιλάδα του θανάτου. Ένα μέρος απόκοσμο, βαρύ από τους θρύλους που κουβαλά, έρχεται να δικαιώσει τη φήμη του. Είναι αυτοκτονία ή δολοφονία; Στο ερώτημα αυτό καλείται να απαντήσει η τοπική αστυνομία με επικεφαλής τον Ρολφ Στόλεσεν που γρήγορα αναγκάζεται να συνεργαστεί με τον πράκτορα της Νορβηγικής Ασφάλειας Kripos, Άνερς Φλο, ένα ιδιόρρυθμο και φοβερά ευφυές άτομο. Αναπόφευκτα θα έρθουν σε μικροδιαφωνίες. Ο καθένας τους κουβαλάει το δικό του φορτίο.Χρονικά η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σε 22 ημέρες το 1970, ακουμπά λίγο για τις ανάγκες της το 1971 και μεταφέρει με δύο μόνο κεφάλαια τον αναγνώστη στο 2016 προσφέροντάς του ένα τέλος καταλυτικό και απρόσμενο. Τα μικρά κεφάλαια βοηθούν πολύ τον αναγνώστη να ακολουθήσει τη γρήγορη ροή και την ένταση του κειμένου, και παράλληλα να απολαύσει και τον αφηγηματικό λόγο του συγγραφέα αλλά και να ζήσει τους χαρακτήρες των ηρώων που, ο Γιαννίσης δεν τους αφήνει απλά να ακολουθούν την ιστορία αλλά αναπτύσσει τις δικές τους ζωές χωρίς αυτό να αποβαίνει σε βάρος της υπόθεσης.Οι σχέσεις γονέων και παιδιών και οι μοιραίες καταλυτικές επιδράσεις πάνω στις μετέπειτα συμπεριφορές τους, τα σημάδια που μένουν χαραγμένα βαθιά μετά από μια απώλεια, η τάση για αυτοκαταστροφή και το πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος να ξεπεραστούν κάποια όρια, είναι θέματα που με μεγάλη ευαισθησία θίγει ο συγγραφέας και τα διαπραγματεύεται σε σωστή αντιστοιχία ποσόστωσης με εκείνα της κυρίως υπόθεσης.«Οι τρεις τους άρχισαν να τρώνε σιωπηλοί. Κανείς δεν αισθανόταν την ανάγκη να μιλήσει. Δεν υπήρχε κάτι να πουν άλλωστε. Ήταν τρία σπασμένα κομμάτια γυαλί τα οποία κάποτε ανήκαν στο ίδιο βάζο, και η πολύτιμη σιωπή που επικρατούσε μέσα στην καλύβα ενώ έτρωγαν ήταν η κόλλα που τους διατηρούσε – έστω και πρόσκαιρα – ενωμένους σε μια κανονικότητα η οποία βρισκόταν πάντοτε μακριά από τον Στόλεσεν, όσο κι αν άπλωνε τα χέρια του προσπαθώντας να την αγγίξει. » Ο Γιαννίσης ξεπέρασε εαυτόν σ΄αυτό το μυθιστόρημα. Ο πήχης μπήκε ακόμη πιο ψηλά και χαίρομαι ιδιαίτερα γι΄αυτό!Εν κατακλείδι, αν θέλετε να απολαύσετε ένα πολύ καλό σκανδιναβικό νουάρ μυθιστόρημα, – ναι, κάποια στιγμή έψαξα να βρω ποιος το μετέφρασε (!), ένα κράμα αστυνομικού και κατασκοπικού μυθιστορήματος - για να ακριβολογώ, με αριστοτεχνική πλοκή – αναζητήστε το. Θα σας καλύψει απόλυτα! Υ.Γ. Πρέπει να τονίσω πως αξίζει να διαβαστεί ο επίλογος όπου ο συγγραφέας αναφερόμενος στους λόγους που τον οδήγησαν στη συγγραφή αυτού του βιβλίου, ξεδιπλώνει και τις σκέψεις του πάνω σε ένα καυτό κοινωνικό θέμα, καθώς και η εισαγωγή που είναι γραμμένη από τον Jorn Lier Horst. Θετικά στοιχείαΚινηματογραφική γρήγορη γραφήΣωστός αφηγηματικός λόγοςΔυνατή πλοκή – σωστή δομήΚοινωνικά μηνύματαΕμβάθυνση στους χαρακτήρες των ηρώωνΠολύ καλή επιμέλεια

Ακολουθώ τον συγγραφέα γιατί μ αρέσουν τα βιβλία του!!!!

Αρχικα μια ενδιαφερουσα και μυστηρια ιστορια που στην πορεια εγινε κουραστικη