Ακάκιε

Το ΑΚΑΚΙΕ βραβεύτηκε ως το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα του 2021 στα Public Book Awards

Και ποιος δεν θυμάται τη θρυλική τηλεοπτική διαφήμιση γνωστής μάρκας ζυμαρικών, όπου όλοι ακούγαμε το εξής: «Ακάκιε, μη ξεχάσεις τα μακαρόνια να είναι….». Μας έχει στοιχειώσει όλους. Ο ίδιος χαρακτήρας, είναι ακόμα, μέχρι και σήμερα, σήμα κατατεθέν πάνω στη συσκευασία αυτών των ζυμαρικών. Συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας να κρατά την κορυφή μέσα στις καρδιές μας.Και ναι, αυτό το βιβλίο βασίζεται στην πραγματική ιστορία του ιδρυτή της εταιρίας αυτής. Είναι θαυμάσιο το γεγονός πως ο συγγραφέας είχε την τύχη να γνωρίσει από κοντά αυτόν τον εκπληκτικό άνθρωπο, ο οποίος ήταν αυτοδημιούργητος, και παρ’ όλες τις δυσκολίες, τις στερήσεις και τις αντιξοότητες, με εργατικότητα, πείσμα, αξιοπρέπεια και ταπεινότητα κατάφερε να φτάσει ψηλά αλλά και να παραμείνει πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ.Ένα νοσταλγικό ταξίδι που διαρκεί σχεδόν έναν αιώνα και ξεκινά από τις αρχές του προηγούμενου, από το χωριό Λιγοψά των Ιωαννίνων της Ηπείρου, συνεχίζει στην Αθήνα και φτάνει μέχρι και την Πάτρα. Τη γενέτειρά του, ωστόσο, δεν την ξέχασε ποτέ, όσο ψηλά κι αν έφτασε.Ο συγγραφέας μας καταπιάνεται αυτή τη φορά με ένα πολύ πρωτότυπο θέμα, τη ζωή μιας, αναμφισβήτητα, πολύ σημαντικής προσωπικότητας του τόπου μας. Με πολύ σεβασμό και με την ευγένεια που τον διακρίνει την ανάγει, πολύ δίκαια, σε σύμβολο της σωστής και υγιούς ελληνικής επιχειρηματικότητας. Αποδεδειγμένα ο κύριος Λευτέρης Ματζίκας αφοσιώνεται σιωπηρά στον στόχο του, παρουσιάζει κατόπιν σωστής εμπορικής σκέψης ένα καινοτόμο προϊόν στην τότε αγορά και με τη σκληρή δουλειά και αθόρυβα, πετυχαίνει να το επιβάλλει. Δεν ξέχασε ποτέ από πού και πως ξεκίνησε, κι έτσι βοήθησε πολύ και τον τόπο του και πολλούς συνανθρώπους του, κι αυτό χωρίς ποτέ να αδικήσει κανένανΟ κύριος Κρομμύδας αποδεικνύει πως έχει μελετήσει πολύ προσεχτικά κάθε πτυχή της ζωής του ήρωά μας. Αν και ένα μέρος της αφήγησης είναι προϊόν μυθοπλασίας, αυτό βοηθά απόλυτα στην πλοκή της ιστορίας. Την κάνει να είναι απόλυτα δεμένη, αληθοφανής, δεν χάνει στο ελάχιστο σε ενδιαφέρον και κάθε σελίδα του βιβλίου του είναι μια αποκάλυψη. Είναι απόλυτα ξεκάθαρος σε όλα τα γεγονότα και όσο προχωρά η αφήγηση, όλα αποκτούν νόημα. Όλοι οι χαρακτήρες είναι ολοζώντανοι, απόλυτα αληθοφανής και κατέχουν ένα σημαντικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας.Αυτό το βιβλίο δεν είναι ένα απλό μυθιστόρημα, είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα ζωής που έρχεται από τα παλιά, όπου υπήρχαν ακόμα αξίες όπως η ανθρωπιά, η εργατικότητα, η αξιοπρέπεια, η τιμιότητα, η ακεραιότητα του χαρακτήρα, οι σωστές και ηθικές αρχές. Διαβάστε το, κατ’ επέκταση αποτελεί κι αυτό ένα μάθημα ιστορίας, και πιστέψτε με, τελειώνοντάς το, θα βγείτε απόλυτα κερδισμένοι!

Τι να πρωτοπεί κάνεις για αυτό το υπέροχο βιβλιο.Απειρα τα μυνηματα που περνάει σε όλους μας.Ποσο τυχεροί νιώθουμε που μέσα από τον αγαπημένο μας Κυρ.Κρομμυδα γνωρίσαμε αυτόν τον υπέροχο ανθρωπο ο οποίος με την ζωή του μας δίδαξε πως με αγάπη,υπομονη και επιμονή μπορείς να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα.Ενα υπέροχο βιβλιο και ένας υπέροχος άνθρωπος που πολύ χαίρομαι που διάβασα την ιστορία του και θα συμφωνήσω απόλυτα με την φράση που λέει:"χορταίνει καλοσύνη αυτός που τη χαρίζει απλόχερα".Ανυπομονουμε για το επόμενο ταξίδι κυρ.Κρομμυδα.

Ένα υπέροχο βιβλίο ,που πάνω απ'όλα σέβεται τους αναγνώστες του!

Χορταίνει καλοσύνη αυτός που την χαρίζει απλόχερα....Ένα υπέροχο συγκινητικό βιβλίο που όλοι πρέπει να διαβάσουν..Ένα βιβλίο με έντονα συναισθήματα..Κ μην ξεχάσεις ποτέ να είσαι άνθρωπος.

Εξαιρετικό βιβλίο!!! Θεωρώ πως θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία τέτοιες βιογραφίες. Μαθήματα ζωής , αξία και ηθική πάνω από όλα.Εκτος την ιστορία της ελληνικής βιομηχανίας που συνεπάγεται με την ελληνική οικονομία η συγκινητική προσωπική του Ηπειρώτη πρωταγωνιστή ιστορία με έκανε πολλές φορές να βάλω τα κλάματα.

Εξαιρετικό βιβλίο, συγκλονιστική ιστορία, ξεκούραστη παρουσίαση των γεγονότων, παράδοση, πολιτισμός, αλληλεγγύη, ανθρωπιά, φιλότιμο, επιτυχίες, εμπόδια, όλα αυτά μαζί συνυπάρχουν στο βιβλίο και σε εκπλήσσουν. Συγκίνηση βαθιά, ειδικά για όσους αναγνώστες έχουν "χάσει" δικούς τους ανθρώπους. Ένα πανέμορφο, μοντέρνο εξώφυλλο και μία εξαιρετική ερευνητική ομάδα! Συγχαρητήρια στον συγγραφέα και στις εκδόσεις Διόπτρα!!

Οι περισσότεροι άνθρωποι πορεύονται στη ζωή τους ακολουθώντας την ρήση: «Κανείς δεν προκόβει αν πάει με τον σταυρό στο χέρι». Για τον Λευτέρη Μαντζίκα αυτό δεν ίσχυε, καθώς ακολούθησε πιστά τα λόγια του πατέρα του και δεν βγήκε χαμένος: «Να θυμάσαι πως θα έχεις πολλές ευκαιρίες. Μην αφήσεις καμιά να πάει χαμένη και προπαντός μην αφήσεις τίποτα στην τύχη. Αυτό είναι το μυστικό. Άρπαξέ τες, βάλ’τες στον σάκο με τα όνειρα να μην ξεχάσεις… Να είσαι πάντα άνθρωπος». (σελίδα 318) Και ο Λευτέρης δεν το ξέχασε ποτέ του. Δεν ξέχασε ποτέ να είναι άνθρωπος με Α κεφαλαίο. Μόνο με μια χρυσή λίρα στην τσέπη, πολλά όνειρα και όρεξη για δουλειά, έφυγε από το χωριό του, την Λιγοψά, για την Αθήνα. Οι δυσκολίες και τα εμπόδια και που αντιμετώπισε ήταν πολλά, όμως δεν τον λύγισαν, δεν τον άλλαξαν, απλά τον έκαναν πιο δυνατό. Αποφασιστικός, τολμηρός, προνοητικός, παρορμητικός, όμως πάντα ταπεινός, ηθικός, έντιμος, δίκαιος, ο Λευτέρης ήταν ένας άνθρωπος που δεν ξέχασε ποτέ από πού ξεκίνησε και μας παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς και καλοσύνης. «Χορταίνει καλοσύνη αυτός που τη χαρίζει απλόχερα». (σελίδα 133) Χρόνια αργότερα, το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα, κατακτώντας την κορυφή. Τα προϊόντα ζυμαρικών του, αυτά με τα πέντε γράμματα και έχοντας ως σήμα κατατεθέν τον καλόγερο πάνω στον γάιδαρο, είναι τα νούμερο ένα και βρίσκονται καθημερινά σε κάθε ελληνικό σπίτι. Όσο ψηλά όμως κι αν έφτασε ο Λευτέρης, τα μάτια του κοιτούσαν χαμηλά και όπου υπήρχε ανάγκη, εκείνος ήταν ο πρώτος που έτρεχε να βοηθήσει. «Είναι εύκολο να γίνεις πιο πλούσιος παίρνοντας, αλλά δεν θα γίνεις ποτέ πιο φτωχός δίνοντας». (σελίδα 251) Το «Ακάκιε» είναι ένα βιβλίο διδακτικό και συγκινητικό, μια ιστορία που πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση σε όλους μας. Τέτοιοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ σπανίζουν. Άνθρωποι ταπεινοί, χαμογελαστοί που ξεχειλίζουν αγάπη, ζεστασιά και ανθρωπιά. Συγχαρητήρια κ. Κρομμύδα!!! Για ακόμη μια φορά δεν αφήσατε τα μάτια μας στεγνά.ΥΓ. Όταν τελείωσα το βιβλίο με είδε η 7χρονη κόρη μου δακρυσμένη και ακολουθεί ο εξής διάλογος:- Μαμά, γιατί κλαις;- Συγκινήθηκα. Διάβασα ένα πάρα πολύ ωραίο βιβλίο.- Ποιο;- Κώστας Κρομμύδας, Ακάκιε.- Καλά βρε μαμά, δεν ήξερες πως τα κρεμμύδια σε κάνουν να κλαις;;

ΑκάκιεΚώστας ΚρομμύδαςΕκδόσεις: Διόπτρα

Το καλύτερο και το πιο συγκινητικό βιβλίο που έχω διαβάσει. «Προχώρα, μη διστάσεις και φτάσε όπου μπορείς, ακόμα κι εκεί που τρέμει η ψυχή σου, μα μην ξεχάσεις…Να είσαι πάντα άνθρωπος»

«Προχώρα, μη διστάσεις και φτάσε όπου μπορείς, ακόμα κι εκεί που τρέμει η ψυχή σου, μα μην ξεχάσεις…Να είσαι πάντα άνθρωπος». Αυτά τα λόγια δεν περικλείουν μόνο ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα, που αφήνει το βιβλίο, ολοκληρώνοντάς το, αλλά αντιπροσωπεύουν την ουσία της ζωής, προσφέροντας στον αναγνώστη μια γεύση για το τι σημαίνει ο τίτλος Ακάκιε.Αυτή τη φορά, ο συγγραφέας βαδίζει στον δρόμο που χάραξε ο «Ακάκιος», όχι απλώς καταγράφοντας τη διαδρομή της ζωής του, αλλά παρακολουθώντας όλη την πορεία εξέλιξής του από τα χρόνια της Λιγοψάς και τη δίψα του εφηβικού εαυτού του να ανακαλύψει τον κόσμο ως την ωριμότητα και την επιχειρηματική καταξίωση των δεκαετιών μετά τον πόλεμο. Ο Λευτέρης Μαντζίκας είναι η προσωποποίηση της θέλησης και η ενσάρκωση ενός ονείρου που, κατά βάθος, όλοι κρύβουμε μέσα μας. Ξεκινώντας από το ηπειρώτικο χωριό του, συμπορεύεται με τις ιστορικές εξελίξεις, που κάποιες φορές στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά του, μα άλλες, τον διδάσκουν πως να επιβιώνει στη ζωή, αποδεικνύοντας τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής να προχωρά πάντα με το βλέμμα στραμμένο πέρα από τον ορίζοντα. Με έμπιστους φίλους και κατάλληλες αποφάσεις, καταφέρνει να ιδρύσει ένα εργοστάσιο ζυμαρικών, που με σταθερά βήματα θα εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες του είδους στην Ελλάδα.Δεν πρόκειται για ένα βιογραφικό εγχείρημα, καθώς ο Κώστας Κρομμύδας δεν έχει τον ρόλο του παρατηρητή. Aντιθέτως, προσεγγίζει την ιστορία αυτού του προσώπου με έναν τρόπο που δίνει χώρο να αναδειχθεί ο τρόπος σκέψης του και μας αφήνει να αντικρύσουμε τη ζωή μέσα από τα δικά του μάτια, βγάζοντας ο καθένας τα συμπεράσματά του. Ίσως αυτή την οπτική να ενίσχυσε και η προσωπική του γνωριμία με τον «ήρωα» του βιβλίου του. Ακολουθώντας τα κύρια γεγονότα της ζωής του Λευτέρη Μαντζίκα, το Ακάκιε είναι εμπλουτισμένο με μυθοπλαστικά στοιχεία, τα οποία πλέκονται με τα πραγματικά περιστατικά, χωρίς να μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει, επιβεβαιώνοντας τη ζωντανή γραφή του συγγραφέα, που σε μεταφέρει σε νοσταλγικούς χρόνους.Μέσα από μία κινηματογραφική σκοπιά ξετυλίγεται το χρονικό ενός ανθρώπου, που, συμβαδίζοντας με την ιστορία της Ελλάδας, αξιοποιεί κάθε ευκαιρία που συναντά, προσηλωμένος πάντοτε στον στόχο του, αλλά χωρίς να ξεχνά τις ρίζες του και τους ανθρώπους που τον στήριξαν. Η ευσυνειδησία του, εξάλλου, αποδεικνύεται έμπρακτα από την πλούσια φιλανθρωπική του δραστηριότητα. Το Ακάκιε είναι ένα βιβλίο που κέντρο του δεν έχει μια προσωπικότητα και την πορεία επιτυχίας της, αλλά τον άνθρωπο ως συνοδοιπόρο και κυρίαρχο του χρόνου. Ο έρωτας στέκεται αρωγός σ’ αυτή την προσπάθεια ζωής, όπως και καταφύγιο που αγκαλιάζει και ξεπερνά κάθε δυσκολία.Από το άγνωστο με το οποίο ήρθε αντιμέτωπος ο Λευτέρης, όταν κατέβηκε στην Αθήνα, μέχρι την απόλαυση όλων αυτών που κατάφερε, ολοκληρώνεται ο κύκλος μιας ζωής. Kαι ίσως αυτή η αναπόληση στα όσα έφερε και πήρε το πλήρωμα του χρόνου να είναι το πιο συγκινητικό στοιχείο του μυθιστορήματος, γιατί ανασύρει έστω και έμμεσα τις δικές μας αναμνήσεις ή ξυπνά τα δικά μας όνειρα.Η ιστορία του «Ακάκιου» θα αποτελέσει κίνητρο για να δείτε τη ζωή με τα μάτια της καλοσύνης, της μεγαλοψυχίας, αλλά και του θάρρους. Ο Λευτέρης Μαντζίκας είναι το παράδειγμα και συνάμα η απόδειξη πως η επιμονή και η εργατικότητα όχι μόνο αποδίδουν, αλλά ακόμη, ανταμείβονται με το πιο λυτρωτικό συναίσθημα, αυτό της πληρότητας.

Λίγο πριν αποχαιρέτησα και γω αυτόν τον υπέροχο ΑΝΘΡΩΠΟ, τον Λευτέρη Μαντζίκα. ΑΝΘΡΩΠΟ, που σαν και αυτόν αν είχαμε πολλούς, ο κόσμος μας θα ήταν πιο όμορφος. ΑΝΘΡΩΠΟ, που αν κανείς συναντήσει έναν τέτοιο στη ζωή του θεωρείται πλούσιος! Ευγνώμων που μέσα από τον κύριο Κρομμύδα, ήρθε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο να μου υπενθυμίσει την αξία της ζωής, της οικογένειας, της πραγματικής φιλίας, του δικαίου, της σημασίας του να δίνω απλόχερα ότι μπορώ με αγάπη και αυτό να με γεμίζει απεριόριστη πληρότητα και χαρά! Αξίες που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι σωστοί. Γιατί η ζωή κυλάει σα νερό και όπως αναφέρει και ο συγγραφέας μας:Η ουσία στη ζωή είναι να παραμένεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Αχ ΑκακιεΑγαπημένε μου Συγγραφέα συγγνώμη μα τα δάκρυα μου δεν σταματούν μόλις τελείωσα το βιβλίο σαςΣυγγνώμη

Ένα βιβλίο σταθμός για το πώς ορίζεται η έννοια του όρου Ανθρωπος!!! Μέσω της βιωματικής διήγησης του ήρωα του ΑΚΑΚΙΕ ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει ότι πολλά από όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι απόρροια της ιστορίας που απλώς επαναλαμβάνεται ανά τα έτη. Ένα βιβλίο σταθμός , επίκαιρο,διδακτικό που σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα τόσο για το παρελθόν σου όσο για το μέλλον σου. Η αφήγηση των γεγονότων από την εποχή της Κατοχής ως σήμερα είναι συγκλονιστικά γλαφυρή,σε μεταφέρει επακριβώς στο κλίμα δημιουργώντας σου μιαν εναλλαγή συναισθημάτων που σε κρατά καθηλωμένο! Ένα βιβλίο για την ουσία του να παρεμενει κανείς άνθρωπος όσα στη ζωή του κι αν σκεφτεί να πραγματοποιήσει και με όποιο κόστος.....βιβλίο που επιβάλεται να διαβαστεί!!!!

Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει! Σε ταξιδεύει με έναν μαγικό τρόπο στην παλιά Αθήνα μέσα από ένα συγκλονιστικό πρωταγωνιστή που θα ήθελες άνθρωποι σαν αυτό να υπάρχουν και στις μέρες μας. Σε κάνει να αναθεωρήσεις και να σκεφτείς τι πραγματικά αξίζει σε αυτή τη ζωή και που πρέπει να εστιάζουμε! Συγχαρητήρια στο κύριο Κρομμύδα για το έργο και την πένα του

Μόλις Ολοκλήρωσα την ανάγνωση την ανάγνωση, το ταξίδι με το «Ακάκιε». Ήταν διαφορετικό από το προηγούμενο (εβορα) αλλά η γραφή του εξίσου καλή με πολύ ωραία ροη. Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα κ σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι πέρα από την ιστορία, την διαδρομή, το ταξίδι, τις εικόνες, τις μυρωδιές, υπάρχουν και έντονα στοιχεία αυτοβελτιωσης…Το «Ακάκιε» μας ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ (δυστυχως οι άνθρωποι ξεχνάμε εύκολα) πως με πείσμα, υπομονή, επιμονή και πολλή δουλειά, μπορούμε να εκπληρώσουμε πολλές προσδοκίες μας. Ιδιαίτερα συγκινητικές οι τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Πολύ σημαντικό και έντονο το μήνυμα ότι το μόνο τελικά που μένει είναι το ‘αποτυπωμα’ το ‘στιγμα’ που αφήνουμε σε αυτή τη ζωη και τίποτα υλικό…Πολλά μπράβο!! Αναμένουμε το επόμενο

Τελειώνοντας αυτό το βιβλιο το οποίο διάβασα σε δόσεις γιατί δεν ήθελα να τελειώσει, κατάπιεζοντας πολλές φορές τον εαυτό μου να το αφήσει απ τα χέρια του... Εχω να πω πόσο χάρηκα που γνώρισα αυτή την λαμπρή προσωπικότητα Λ.Μ...όχι τόσο για την επαγγελματική του πορεία αλλα για τον τόσο γοητευτικό κ δοτικο του χαρακτήρα....Υ. Γ οι τελευταίες σελίδες με συγκινησαν ιδιαίτερα καθώς έμοιαζαν πολύ στο κείμενο που είχα γράψει συμμετέχοντας στον λογοτεχνικό διαγώνισμα πριν λίγους μήνες (δεν θα κάνω σποιλ το κομμάτι γιατί ο λατρεμένος μας θα πέσει να με φάει, δεν παίζει με αυτά)

Ακάκιος...Μέχρι σήμερα δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι σημαίνει τον άκακο και καλοσυνάτο άνθρωπο..Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο Λευτέρης Μαντζίκας, ο πρωταγωνιστής αυτού του βιβλίου.Η ιστορία του μας μεταφέρει μέσα από τη μαγική πένα του ξεχωριστού Κώστα Κρομμύδα στην Ελλάδα την εποχή που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο.Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι αποτελεί μια ακόμη προβλέψιμη και ξεπερασμένη ιστορία ενός φτωχού πλην τίμιου νέου που κατορθώνει να γίνει μεγάλος και τρανός...Κι όμως αυτό το βιβλίο απέχει παρασάγγας από τέτοια κλισέ.Και ξέρετε γιατί? Γιατί εκτός του ότι είναι πλημμυρισμένο με ολοζώντανες - σχεδόν κινηματογραφικές - εικόνες, ντυμένες με παραδοσιακά ακούσματα και μυρωδιές ξεχασμένες από καιρό, αποτελεί έναν ύμνο στην ανθρωπιά, και στην καλοσύνη και μας διδάσκει μαθήματα ήθους κι αξιοπρέπειας κάνοντας μας να αντικρύσουμε την ζωή και τις δυσκολίες της από άλλη σκοπιά..Κώστα, από το ελάχιστο που σε έχω συναναστραφεί, επίτρεψε μου να αναγνωρίζω στον ήρωα του βιβλίου σου, στοιχεία της δικής σου ευαίσθητης και γεμάτης δοτικότητα και προσφορά προσωπικότητας και να θεωρώ ότι αυτό το βιβλίο ακτινοβολεί ΚΑΙ τη δική σου ΑΝΘΡΩΠΙΑ!!!!

"Η ουσία στην ζωή είναι να παραμένεις άνθρωπος"Υπάρχουν βιβλία που εσκεμμένα καθυστερείς να τα τελειώσεις για να μην αποχωριστείς τους ήρωες και την ιστορία. Τέτοια περίπτωση ήταν το “Ακάκιε”.Για το συγκεκριμένο βιβλίο-δικαίως-έχουν γραφτεί πολλά και θα γραφτούν ακόμα περισσότερα, αλλά δε μπορώ να μην πω αυτό. Η ιστορία του Λευτέρη Μαντζίκα, που αποφάσισε να μας διηγηθεί ο Κώστας Κρομμύδας, δεν είναι μια ακόμη βιογραφία. Είναι μία βροντερή υπενθύμιση της δύναμής μας, είναι μία πατρική προτροπή να κοιτάξουμε την ζωή με θάρρος, πείσμα και υπομονή, είναι-παραπάνω- μία σαφής δήλωση πώς η ανθρωπιά είναι το μόνο "αγαθό" που θα μας μείνει στο τέλος της ημέρας, της κάθε ημέρας, μέχρι και την τελευταία.Η ιστορία δρασκελώντας όλα τα σημεία-σταθμούς της νεότερης Ελλάδας, μεταφέρει τους αναγνώστες σε χρόνους που ίσως θυμούνται οι παλιοί και σίγουρα φαντάζονται ρομαντικά και αφηρημένα οι νεότεροι. Είναι τέτοια η γραφή του Κώστα Κρομμύδα, που δεν είναι λίγες οι φορές που θα νιώσετε να βρίσκεστε οι ίδιοι πότε στο αλβανικό μέτωπο, πότε πίσω απ’ τον πάγκο ενός παντοπωλείου της πάλαι ποτέ Αθήνας, πότε σε ένα κάθισμα αυτοκινήτου με προορισμό την γενέθλια γη των Ιωαννίνων. Ο βίος του κεντρικού ήρωα τον οποίο ακολουθούμε διαβάζοντας, καταφέρνει και κάτι ακόμα. Καταφέρνει να δώσει "μαθήματα" ηθικής, χωρίς να κουνάει το δάχτυλο, παρά μόνο δίνοντας ένα λαμπρό και στιβαρό παράδειγμα, εκείνο μιας ξεχωριστής προσωπικότητας που κόντρα σε κάθε δυσκολία πίστεψε, δούλεψε και δεν ξέχασε ποτέ πως ο ατομικός δρόμος οδηγεί σε αδιέξοδο...

"Ξεκίνα για το ταξίδι της ζωής γυμνός, αγνός, απαλλαγμένος από φόβους, με καθαρό το μέτωπο κι όνειρα γεμάτα χρώμα......:"Ζήσε, χαμογέλα,μάζεψε στις αποσκευές σου συμβουλές που θα σε κάνουν καλύτερο και λάθη που θα σε διδάξουν..."...........Λόγια ενός ανθρώπου που αγωνίστηκε τίμια στη ζωή του κι έχτισε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις....Ο συγγραφέας μας περιέγραψε με σαφήνεια και λυρικότητα γεγονότα και καταστάσεις της εποχής και ζωής του συγκεκριμένου ανθρώπου που εγώ προσωπικά δεν ήξερα στο ελάχιστο ....Χαίρομαι που διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο....σαν απλή αναγνώστρια δεν βρίσκω λόγια να σας πω ότι μόνο όταν το διαβάσετε κι εσείς θα νιώσετε ξεχωριστά.... ήθελα να γράψω περισσότερα όμως ένιωσα ότι τέτοιοι άνθρωποι που μας περιγράφει ο συγγραφέας μας θέλουν σεβασμό και απέραντη εκτίμηση...δεν σε κάνουν οι σπουδές σπουδαίο άνθρωπο....Η καρδιά σαν μένει αγνή ξεδιπλώνει το μεγαλείο της και χαρίζει μόνο όμορφα πράγματα...Μπράβο Kostas Krommydas ....

Πολύ ωραίο με συγκινητικό τέλος. Πολλά μπράβο στον κ. Κρομμύδα για άλλη μια φορά.

Από τα ωραιότερα βιβλία . Σε συγκινεί από τις πρώτες σελίδες.

Ένα βιβλίο μια ιστορία....μια ιστορία ένα βιβλίο.... Ο συγγραφέας Κώστας ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ , με το βιβλίο "ΑΚΑΚΙΕ" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ @ , κατάφερε να με καθηλώσει και μου προσφέρει ένα εξαιρετικό αναγνωστικό ταξίδι πλούσιο σε πληροφορίες και εικόνες από μια Ελλάδα διαφορετική από αυτή που ζούμε σήμερα. Κατα τη γνώμη μου πρόκειται για ένα βιβλίο αριστούργημα, ένα βιβλίο που κάθε κεφάλαιο του άγγιζε και ένα διαφορετικό συναίσθημα ... Ο συγγραφέας πραγματεύεται τη ζωή του Λευτέρη ΜΑΝΤΖΙΚΑ ο οποίος παρέμεινε Άνθρωπος μέχρι το τέλος της ζωής του. Πρόκειται για μια λαμπρή κατά τη γνώμη μου προσωπικότητα που πολύ θα ήθελα να είχα γνωρίσει. Ένας άνθρωπος υπόδειγμα ο οποίος από το μηδέν, έφτασε στην κορυφή και παρέμεινε πιστός και αρωγός σε όσους τον είχαν ανάγκη και όχι μόνο. Η ιστορία του βιβλίου ξεκινά από το 1916 και φτάνει σχεδόν μέχρι το σήμερα. Ένα ταξίδι στο χρόνο στο κοντινό αλλά τόσο διαφορετικό παρελθόν της χώρας μας . Σε κάποια σημεία συγκινήθηκα αρκετά γιατί τα γεγονότα που εξιστορεί ο συγγραφέας μου θύμισε τις ιστορίες που μου έλεγε η γιαγιά μου για την κατοχή. Αυτά που άκουγα από τα δικά της χείλη, τα διάβαζα τώρα σε αυτό το βιβλίο. Επί 428 σελίδες ο συγγραφέας μας βομβαρδίζει με εικόνες παλαιότερων δύσκολων και σκληρών δεκαετιών αλλά συνάμα όμορφων και και γευμάτων καλοσύνη. Με ανθρώπους που ήταν πλασμένοι με αγάπη, είχαν ήθος και αξίες, έτοιμοι να δώσουν στο συνάνθρωπο τους ένα χέρι βοήθειας. Ένα βιβλίο διαφορετικό απ' όλα τα άλλα βιβλία που μας έχει συνηθίσει ο κ. Κρομμύδας. Είναι ένα βιβλίο που αποτελεί φόρο τιμής στην εξαίρετη προσωπικότητα του Λευτέρη ΜΑΝΤΖΙΚΑ. Μια αληθινή ιστορία που πρέπει όλοι να διαβάσετε, πρέπει όλοι να γνωρίζετε και πρέπει όλοι να διδαχθειτε από αυτή. Η αφήγηση ειναι σε πρώτο πρόσωπο, και μέσα από τα ίδια τα μάτια του πρωταγωνιστή θα ζήσεις όλη τη ζωή του σαν να είσαι δίπλα του. Από την παιδική του ηλικία στο χωριό, τη μετάβαση στην ενηλικίωση του, τη θητεία στο στρατό και τη συμμετοχή του στον πόλεμο του 1940 μέχρι το απόγειο της επαγγελματικής και οικογενειακής του καριέρας. Ο συγγραφέας χωρίς συναισθηματικές υπερβολές και περιττές φανφάρες, μεταφέρει όλη αυτή την ιστορία με τόσο ρεαλιστικό τρόπο στα μάτια του αναγνώστη , αγγίζοντας ταυτόχρονα με μαγικό τροπο την καρδιά του . Η ζωή του Λευτέρη ΜΑΝΤΖΙΚΑ ξεδιπλώνεται με απίστευτη δεξιοτεχνία και είμαι σίγουρος όλοι θα θαυμάσετε αυτόν τον άνθρωπο. Λάτρεψα αυτό το βιβλίο και είμαι σίγουρος πως θα το λατρέψετε και 'σεις ! ΣΤΑ ✅➕ Αληθινή ιστορία ➕ Βαθιά συγκινητικό ➕ Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα➕ Ένα βιβλίο γεμάτο εικόνες, αρκετά παραστατικό ανάγνωσμα. ➕ Θα μπορούσα να βάλω δεκάδες "ΣΥΝ" ... και να διαβάζεις για ώρες, γι'αυτό καλύτερα διάβασε το βιβλίο.ΣΤΑ ❌➖ ...δεν συνάδουν "ΠΛΗΝ" σε αυτό το βιβλίο.

#Book"Ακάκιε"του Κώστα ΚρομμύδαΕκδόσεις Διόπτρα2021Ένα βιβλίο εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία του Λευτέρη Μαντζίκα, του ανθρώπου που υπήρξε πρωτεργάτης στον χώρο της βιομηχανίας ζυμαρικών στην Ελλάδα.Μέσα από τις σελίδες του" Ακάκιε "συναντάς την ιστορία ενός ανθρώπου σμιλεμένου από τη φτώχεια και του ανέμους του Αλβανικού πολέμου, της Γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου που ακολούθησε. Που αντιστάθηκε, πάλεψε και με σκληρή δουλειά και πείσμα περπάτησε στις κορυφές.Όσο προχωράει ο χρόνος μαζί του, διαπιστώνεις την καθαρότητα της ψυχής του και το απύθμενο βάθος της καλοσύνης του, που υπήρξε οδηγός της διαδρομής του στη ζωή. Κι αν έγιναν λάθη στην πορεία του ήταν γιατί ο ίδιος δεν μπορούσε να κοιτάξει με τα μάτια των άλλων, παρά μόνο με τα δικά του.Δεν βρίσκω τις λέξεις να σκιαγραφίσω τη φιγούρα αυτού του σπουδαίου ανθρώπου.. φτιαγμένου από ένα κράμα γλυκύτητας και δυναμισμού.Ήταν κάποιες στιγμές που η ψηλή σε ανάστημα φιγούρα του, έπαιρνε τεράστιες διαστάσεις μέσα μου.Ο συγγραφέας Kostas Krommydas με συγκλόνισε. Με διακριτικά βήματα, μέσα από εικόνες και λέξεις που μας απλώνει στο βιβλίο, "ακουμπάει" στη γνησιότητα της φυσιογνωμίας του και δικαιώνει τον άνθρωπο Λευτέρη Μαντζίκα. Καταφέρνει να διεισδύσει στον πυρήνα του ανθρωπισμού χωρίς να χάνει επαφή με την ουσία. Καταλήγοντας πως η καλοσύνη και η αγάπη θα σώσει τον κόσμο.Τις τελευταίες σελίδες, τις διάβασα δίπλα στην θάλασσα, σε μια γωνία κάπου στα Χανιά. Κλείνοντας το βιβλίο με μάτια θολά από τα δάκρυα και την αλμύρα προσπαθούσα να συγκρατηθώ για να μην γίνω ρεζίλι στους δύο τρεις περαστικούς.Ξεκίνησε να ψιλαχίζει και σκέφτηκα να επιστρέψω από την βόλτα μου, κάνοντας ένα τελευταίο κλίκ στο βιβλίο "Ακάκιε" για να θυμάμαι την στιγμή που το διάβασα.Και τότε έγινε κάτι μαγικό... πέταξε από μέσα ο σελιδοδείκτης που κρατούσα "Χορταίνει καλοσύνη αυτός που τη χαρίζει απλόχερα.." και έφυγε στη θάλασσα.Ναι! όπως καταλαβαίνεται τα έχασα.Κοίταξα γύρω μου, αλλά βρήκα μόνο δύο ψαράδες που στέκονταν απέναντι. Τι να τους πω;Η βροχή δυνάμωσε κι έτσι έφυγα.Επιστρέφοντας λίγα λεπτά αργότερα στο ίδιο σημείο, δεν ήταν εκείΣκέφτομαι πως ίσως ήθελε να ταξιδέψει σε άλλα χέρια.. τη στιγμή που έκλεισα το βιβλίο.Τώρα ταξιδεύει κάπου στο Αιγαίο...Αν βρείτε τον σελιδοδείκτη του "Ακάκιε", να ξέρετε πως είναι πλέον δικός σας!!!

Δεν βρίσκω λέξεις ν'αποτυπώσω ότι συναισθήματα ένιωσα! Υποκλίνομαι στον εξαίρετο συγγραφέα που ότι και να γράψει είναι αριστούργημα! Βιβλίο που με άγγιξε μέσα στην καρδιά μου ,δεν λείπουν οι σκηνές απόλυτης συγκίνησης που φέρνουν δάκρυα στα μάτια! Ο Λευτέρης Ματζικας ένας εξαιρέτικος άνθρωπος με τεράστια δύναμη ψυχής. Τα γεγονότα της έποχης μέσα από την ζωή του Λευτέρη σου δίνουν το δίδαγμα πως τόσο ικανοί άνθρωποι δεν γίνεται να χαθούν! Από τα βιβλία που αξίζει να διαβαστεί!! Αξίες όπως η αγάπη, η θέληση, το πείσμα και η έντιμότητα προτάσσονται με σκοπό καθηλωτικό!!!!Καλοτάξιδο!!! Η επιτυχία είναι σίγουρη!!!

«Χορταίνει καλοσύνη αυτός που την χαρίζει απλόχερα ...»Ένα βιβλίο πλημμυρισμένο από μια θάλασσα συναισθημάτων που αφυπνίζει τον ανθρώπινο νου και φωτίζει την ψυχή με ελπίδα και καλοσύνη προς τον συνάνθρωπο μας!Θετική επιρροή, η ιστορία αυτού του ανθρώπου που κατάφερε αυτό που λίγοι καταφέρνουν, να μην αφήσουν την ατολμία και τους δισταγμούς να μας καθηλώσουν ! Να μην γίνουμε παθητικοί αποδέκτες μιας κατάστασης λόγω της αδυναμίας να πιστέψουμε στον ανώτερο εαυτό μας και να τολμήσουμε τα όνειρα μας με σταθερή πίστη και ακλόνητη θέληση, με σεβασμό στις αξιες μας και στον συνάνθρωπο μας !Εκφράζω την απέραντη ευγνομωσυνη μου στον συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα γιατί μεσω της ιστορίας του για άλλη μια φορά μου επέδειξε την ομορφιά που κρύβει ο κόσμος μας ακόμη και μέσα από αντίξοες συνθήκες με θάρρος, πίστη, αγάπη, όνειρα και πίστη στα ιδανικά μας ! Οι ρίζες μας και η καλλιέργεια αυτών είναι τα πιο δυνατά δέντρα !Ευχαριστούμε!

"Η ουσία στη ζωή είναι να παραμένεις άνθρωπος".Διαβάζοντας αυτό στην τελευταία σειρά του οπισθόφυλλου ένιωσα να με πλημμυρίζει συγκίνηση και αναπόφευκτα έκανα τις δικές μου σκέψεις ως προς την ποιότητα του βιβλίου που κρατώ στα χέρια μου...Από τα ελάχιστα που μας "κέρασε" ο συγγραφέας ως προς το περιεχόμενο πριν από την έκδοσή του, η ανυπομονησία μου είχε χτυπήσει κόκκινο!!! Καλοκαίρι 1918 κ ξεκινάμε το ταξίδι στη Λιγοψά των Ιωαννίνων... ένα βρεφάκι στο λίκνο του στη σκιά, τυλιγμένο στην αγνότητά του, στην άγνοιά του, στη γαλήνη του....11 χρόνια μετά, ξεκινά με πείσμα, όνειρα και με μια χρυσή λίρα στην τσέπη, το ταξίδι του...Το όραμα ενός ανθρώπου για μια καλύτερη ζωή παίρνει σάρκα και οστά μέσα από πολλές δυσκολίες... συναντά ανθρώπους που τον βοηθούν να εξασφαλίσει τα βασικά και δίπλα τους ρουφά γνώσεις... τα εφόδια στο σακίδιο της ζωής πολλαπλασιάζονται!!! Η Μαρίνα του κλέβει την καρδιά!!! Ο πόλεμος δοκιμάζει τον έρωτά τους, τις αντοχές τους, τις αντοχές όλων... Η συμβουλή που κάποτε του είχε δοθεί, εφαρμόζεται μετά το τέλος του αδυσώπητου πολέμου σε μια Ελλάδα που προσπαθεί να συνέλθει και εκείνος δεν αφήνει καμιά ευκαιρία να χαθεί...Η δύναμη ψυχής αυτού του ανθρώπου, το πείσμα του, η εργατικότητά του, το πάθος του για δημιουργία, η καλοσύνη του και η αγάπη για τον συνάνθρωπο, τον οδηγούν!!! Με σωστές αλλά και λάθος επιλογές, με ανθρώπους δίπλα του επιλεγμένους πολύ προσεκτικά, με πολύτιμους φίλους που γίνονται αδέρφια καταφέρνει να ιδρύσει μια εταιρία ζυμαρικών την οποία και οδηγεί στην κορυφή!!! Ο Ακάκιος βρίσκεται σε κάθε ελληνικό τραπέζι!!!Πετυχημένος πλέον δεν ξέχασε ποτέ από που ξεκίνησε!!! Ανακυρήχθηκε μέγας ευεργέτης του τόπου του!!!Ο Λευτέρης είναι απο εκείνους τους ανθρώπους που θα ήθελες να γνωρίζεις!!! Θα τον ήθελες φίλο σου!!! Θα ήθελες τη συμβουλή του!!!Αγαπημένε μου με μάγεψες και πάλι με τον Ακάκιο!!! Με τον υπέροχο Λευτέρη!!! Με τον μεστό σου λόγο, τις γλαφυρές περιγραφές και τα άπειρα συναισθήματα που μου γέννησες!!!! Καλοτάξιδο για ακόμα μια φορά!!! Να φτάσει πολύ πολύ ψηλά γιατί το αξίζει!!!! ❤

ΚαλησπέραΜόλις τελείωσα ένα υπέροχο ταξίδι σε άλλες εποχές..Γεμάτο εικόνες σαν να τις έβλεπα μέσα από τα δικά μου μάτια.. Μυρωδιές που σχεδόν τις ένιωσα στην μύτη μου..(πραγματικά όταν άνοιξα το βιβλίο μου άρεσε πολύ κ η μυρωδιά του χαρτιού)Δύσκολες εποχές αλλά ο κόσμος ήταν πολύ πιο όμορφος με αξίες..

Ακάκιος:Για μία ακόμη φορά ο αγαπημένος συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας με την εξαιρετική πένα του μας ταξίδεψε στη ζωή και το έργο ενός αυτοδημιούργητου ανθρώπου και επιχειρηματία του Λευτέρη Μαντζίκα.Πολλά συγχαρητήρια!

Ο 'Ακακιος' είναι το δεύτερο βιβλίο του Κυρίου Κώστα Κρομμύδα που διάβασα και είναι ένα βιβλίο αφιερωμένο στη ζωή του βιομηχάνου ζυμαρικών Του Λευτέρη Μαντζικας από την παιδική του ηλικία μέχρι το τέλος της ζωής του. Αξίζει να διαβαστεί η ιστορία ενός ανθρώπου που ξεκίνησε δύσκολα και κατάφερε τόσα πολλά και σημαντικά πράγματα στη ζωή του και κάνοντας πολλά καλά ειδικά στον τόπο που γεννήθηκε, τη Λιγοψα Ηπείρου. Συγχαρητήρια στο συγγραφέα και τις εκδόσεις Διόπτρα.

Το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμυδα βασισμένο στο ταξίδι της ζωής του Λευτέρη Μαντζικα έρχεται να μας θυμίσει το πιο απλό και σπουδαίο ταυτόχρονα: "να είμαστε άνθρωποι". Διαβάζοντας το μυρίζεις το ζεστό ψωμί και γευεσαι καλό μαγειρεμένα ζυμαρικά, ακούς τους ήχους των παραδοσιακών τραγουδιών και χορεύεις σε πανηγύρια της Ηπείρου. Αποζητάς τις πιο απλές εποχές ενώ παράλληλα βλέπεις πως κάποιος με πείσμα και όραμα μεταμορφώνει μια χρυσή λίρα σε τεράστια περιουσία, αλλάζοντας την ιστορία της Ελληνικής βιομηχανίας. Από το 1930 έως την σύγχρονη εποχή ο "Ακάκιος" επιμένει να ταξιδέψουμε την ζωή, με χέρια αγαπημένα και να μοιράσουμε καλοσύνη γιατί μόνο έτσι χορταινουμε πραγματικά!10/10

ΚΩΣΤΑΣΚΡΟΜΜΥΔΑΣΑκακιεΜόλις τελείωσα αυτό το υπέροχο βιβλίο και έχω ακόμα δάκρυα στα μάτια μου. Πως ενα μικρό παιδί έχει όνειρα να γίνει μεγάλος και τρανός ξεκινώντας απο το χωριό του την Λιγοψα της Ηπείρου φτάνοντας στην Αθήνα με μια λίρα και μια σοφή συμβουλή. Στην ζωή του μπαίνει η Μαρίνα αλλα ο πόλεμος τους προλαβαίνει. Αλλα την μοίρα δεν μπορείς να την αλλάξεις.Έτσι μετά τον πόλεμο ο Λευτέρης αρπάζει καθε ευκαιρία που έχει για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα και να πετύχει. Αγωνίζεται με εργατικότητα και πάθος για το όραμα του. Στάθηκε δίκαιος και τυχερός στην ζωή του και γνώρισε άξιους ανθρώπους. Χρόνια μετά ο Ακακιος βρίσκεται μέσα σε καθε σπίτι. Πότε δεν ξέχασε το χωριό του, έζησε ευτυχισμένα χρόνια δίπλα στην γυναίκα, τα παιδιά και τους φίλους του, που γνώρισε απο οταν κατέβηκε στην Αθήνα και τους είχε μέχρι το τέλος της ζωή του. Μια ιστορία τόσο συγκινητική, για εναν άνθρωπο με το Α κεφάλαιο, που σε γυρίζει σε χρόνια όμορφα στην παλιά Αθήνα και στις γειτονιές της, στην, Ήπειρο, στον Θεσσαλικό κάμπο... Μπράβο κύριε Kostas Krommydas.

Βιβλίο που με άγγιξε μέσα στην καρδιά μου, με γέμισε καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσής του το συναίσθημα του να δίνεις χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα και ότι μέσα από τις δυσκολίες που μπορεί να βρει κανείς μέσα στην ζωή του πάντα θα υπάρχει ένας τρόπος να μην το βάζεις κάτω και να βγει τελικά κάτι καλό.Έχοντας διαβάσει όλα τα Βιβλία, είχα ως αγαπημένο μου το μυρωδιά από σανίδι, τώρα ποια είναι το δεύτερο αγαπημένο γιατί την πρωτιά μετά από την ανάγνωση αυτού του βιβλίου κατέκτησε ο ΑΚΑΚΙΟΣ

Εξαιρετικό από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα...

Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Διόπτρα για την τιμή να διαβάσω το βιβλίο πριν κυκλοφορήσει ανάμεσα στους 12 πρώτους αναγνώστες και να γράψω την άποψή μου!! Ευχαριστώ και τον αγαπημένο μου φίλο και συγγραφέα Κώστα Κρομμύδα για το εξαιρετικό ταξίδι που για άλλη μια φορά μας χάρισε.. εύχομαι πάντα κορυφές!!Με το δέκατο βιβλίο του που κυκλοφορεί από 12 Μαΐου, ο δημοφιλής ηθοποιός και συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας επιστρέφει για να αφηγηθεί μια αληθινή ιστορία που διατρέχει σχεδόν έναν ολόκληρο αιώνα (1917-2008). Απλά και λιτά, όπως και ο ήρωάς του, ο συγγραφέας μας μεταφέρει σχεδόν κινηματογραφικά, τη ζωή και την πορεία ενός ξεχωριστού ανθρώπου, του Λευτέρη Μαντζίκα, που ξεκίνησε από ένα μικρό χωριό της Ηπείρου, τη Λιγοψά Ιωαννίνων, και αυτοδημιούργητος να φτάσει στην κορφή, χωρίς να χάσει την ανθρωπιά του. Πραγματικά, καταπιάνεται με ένα θέμα που ξυπνά μνήμες στον αναγνώστη, ξεκινώντας από τον τίτλο: Το θρυλικό «Ακάκιε», που όλοι θα αναπολούμε με νοσταλγία. Πριν από οτιδήποτε άλλο είναι η ελκυστική δύναμη της Ιστορίας, η γοητευτική αναπαράσταση άλλων εποχών, άλλων αντιλήψεων, άλλων προτεραιοτήτων.Ποιος ήταν όμως πραγματικά ο Λευτέρης Μαντζίκας, γνωρίζει καλύτερα ο ίδιος ο συγγραφέας που είχε την τύχη να τον γνωρίσει προσωπικά και να συζητήσει μαζί του. Το δύσκολο θα πρέπει να ήταν να παντρέψει στο νέο του βιβλίο μια αληθινή ιστορία με μυθοπλασία, όμως ο συγγραφέας καταφέρνει να δώσει φυσικά και αβίαστα όσα συνέβησαν, σαν να μας αφηγείται ο ίδιος ο ήρωας τη ζωή του. Με ροή όπως το φύσημα του ανέμου σε έναν σιτοβολώνα, μας μεταφέρει σε άλλες εποχές, και ο αναγνώστης θέλει να παρακολουθήσει σε ένα συνεχές page turner ως πού μπορεί να φτάσει κάποιος, παρά τις αντιξοότητες που έχει να αντιμετωπίσει. Ο ήρωάς του είναι από την αρχή άτυχος. Ο κάθε ήρωας, ακόμα και ο πιο μικρός, έχει υπόσταση, οντότητα, ζωντάνια, ο αναγνώστης τον βλέπει μπροστά του, τον ακούει, τον συμμερίζεται, ζει μαζί του το πάθος και το δράμα του.Ηρωες ανθρώπινοι οι πράξεις τους απόλυτα συνεπείς με το ψυχογραφικό προφίλ που τους έχει αποδώσει ο συγγραφέας, ο οποίος πέρα από την αληθινή ιστορία στην οποία βασίζεται του έχτισε την πλοκή και τη δράση του μυθιστορήματός του πάνω στους χαρακτήρες του.Στο βιβλίο, έντονο το ιστορικό στοιχείο, αφού ακολουθούμε όλα τα σημαντικά γεγονότα της εποχής μέσα από τη ζωή του Λευτέρη, με τρόπο που κάποιες φορές συγκινούν, άλλες σε κάνουν να σκέφτεσαι, και άλλες σου δίνουν το δίδαγμα πως τέτοιοι άνθρωποι ικανότατοι δεν γίνεται να χαθούν. Κυρίως αναδεικνύεται το στοιχείο της ανθρωπιάς του ήρωα, γενναιόδωρος και ανοιχτός, ευεργέτης της πατρίδας του, ατόφιος και αληθινός, όπως ένα τραγούδι της Ηπείρου. Θα καταφέρει να φτάσει όσα είχε ονειρευτεί, και θα φύγει καταφέρνοντας να μας διδάξει οτι, τίποτε δεν μένει πίσω μας, παρά η φήμη, αυτή που είχαμε όσο ζήσαμε και θα διατηρηθεί όταν δεν θα υπάρχουμε, όπως συνέβη με τον Λευτέρη Μαντζίκα. Τελειώνοντας το βιβλίο, η αίσθηση είναι ότι ενώ πρόκειται για βιογραφία, το βιβλίο είναι ένα ζωντανό μυθιστόρημα, σφύζει από γεγονότα και περιγραφές που σε συνεπαίρνουν, και το κυριότερο, σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές. Ο συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας μας εκπλήσσει πάλι με κάτι διαφορετικό, με έναν Ακάκιο στους σιτοβολώνες του εξωφύλλου του και τον ελληνικό ήλιο να χρυσίζει πάνω στα στάχυα, χαρίζοντάς μας ελπίδα μέσα από μια ιστορία αληθινή.Φανταστείτε πώς είναι να ξαναστήνεις έναν τέτοιο κόσμο με πραγματικά δομικά υλικά; Πόσο μπορεί να σε δυσκολέψει μια τέτοια διαδικασία αλλά και να σε ξεμυαλίσει, να χωθείς στις δίνες του παρελθόντος αλλά και στη δική σου μυθοπλασία την ώρα που υποδύεσαι ρόλους με φόντο ιστορικά σκηνικά; Όλο αυτό είναι μια περιπέτεια του νου και των αισθήσεων, κάτι το οποίο μπορούν να κάνουν, μόνο το μυθιστόρημα και ο κινηματογράφος.

Μία από τις πιο ανέλπιστες εκπλήξεις της φετινής αναγνωστικής χρονιάς ήταν αναμφισβήτητα η επιλογή μου από τις εκδόσεις Διόπτρα να είμαι ένας εκ των 12 αναγνωστών του τελευταίου βιβλίου του Κώστα Κρομμύδα με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ακάκιε». Όταν ήρθε στα χέρια μου δεν το πίστευα και εννοείται πως αμέσως ξεκίνησα την ανάγνωσή του.Πολλές φορές έχω παραβρεθεί σε παρουσίαση βιβλίου του Κώστα Κρομμύδα ή σε συζητήσεις που γίνονται γύρω από τα βιβλία του. Τον θυμάμαι πάντα να λέει πως τα καλύτερα σενάρια, τα πιο ωραία μυθιστορήματα, τα γράφει η ίδια η ζωή, και φυσικά δεν έχει άδικο. Το «Ακάκιε» είναι το πιο καλό παράδειγμα που ενισχύει την άποψη του. Βλέπετε, πέρα από την όποια έμπνευση που μπορεί να έχει ο κάθε συγγραφέας ώστε να την μεταφέρει στο χαρτί, εκείνες οι ιστορίες που βγαίνουν από τον πραγματικό βίο των ανθρώπων είναι οι πιο αυθεντικές και αυτές που θα αγγίξουν σίγουρα το αναγνωστικό κοινό.Αυτή τη φορά λοιπόν ο Κώστας Κρομμύδας έγραψε ένα μυθιστόρημα το οποίο διαφέρει πάρα πολύ από οτιδήποτε έχει γράψει μέχρι τώρα. Και άλλες φορές είχε εμπνευστεί από αληθινές ιστορίες, αλλά το «Ακάκιε» είναι το πρώτο βιβλίο που ως κεντρικό ήρωα έχει ένα πρόσωπο, που σφράγισε με την επιχειρηματική του δραστηριότητα τα βιομηχανικά χρονικά της χώρας μας και που στο βιβλίο παρουσιάζεται με το πραγματικό του όνομα. Φυσικά όλοι εμείς της γενιάς του ’80 και ’90 και μόνο από τον τίτλο, μόνο μία εικόνα μας έρχεται στο μυαλό, ακόμα και αν δεν ξέραμε τον ιθύνοντα νου πίσω από το χαρακτηριστικό αυτό όνομα. Ο λόγος για τον Λευτέρη Μαντζίκα, τον άνθρωπο που γιγάντωσε με το πείσμα και την εργατικότητα του μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες ζυμαρικών στην Ελλάδα. Ξεκινώντας από την Λιγοψά Ιωαννίνων κυριολεκτικά από το μηδέν, κατάφερε μέσα από πολλές περιπέτειες και κακουχίες, όχι μόνο να επιβιώσει σε μία από τις πιο δύσκολες εποχές της Ελλάδας, αλλά να φτάσει στην κορυφή καταφέρνοντας να φτιάξει και να ηγηθεί μίας εταιρείας που ακόμα και στις μέρες μας διατηρεί το όνομα και την ποιότητα της.Γραμμένο με μία χρονικά γραμμική σειρά, χωρίς αναδρομές στο παρελθόν ώστε να γίνει μελοδραματικό, ο συγγραφέας έχει επιλέξει να εντάξει στην διήγησή του και το ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Άλλωστε και η ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα ήταν άμεσα εξαρτώμενη από αυτό. Όπως χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες μας, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου, πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας αφού πρώτα είχε αποκρούσει τους Ιταλούς στο Καλπάκι. Η περιγραφή της επιστροφής του στη Λιγοψά μετά την κατάρρευση του μετώπου από την Γερμανική εισβολή, είναι από τις πλέον δραματικές σκηνές του βιβλίου. Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης πώς κάποιες μικρές αποφάσεις είναι ικανές να αλλάξουν τον ρου της ζωής ενός ανθρώπου και να τον σώσουν από ένα κακό συναπάντημα. Όσοι το πάρετε στα χέρια σας και το διαβάσετε, θα καταλάβετε αμέσως που αναφέρομαι. Και σε άλλα σημεία της διήγησης, υπάρχουν σκηνές συναισθηματικά φορτισμένες και άλλες στις οποίες περιγράφονται δραματικά περιστατικά που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του Λευτέρη Μαντζίκα και που τον οδήγησαν να πάρει αποφάσεις που αποδείχτηκαν καίριες για την επίτευξη των στόχων του. Άλλωστε το ένστικτο και η διορατικότητά του, αποτέλεσαν κινητήριοι μοχλοί της ζωής του και όπως αποδείχτηκε στο τέλος, ορθώς εμπιστεύτηκε αυτά τα δύο χαρακτηριστικά του.Ο Κώστας Κρομμύδας σε αυτό το βιβλίο του, χρειάστηκε αναμφίβολα να κάνει εκτεταμένη έρευνα. Χωρίς υπερβολές και λεκτικούς ακροβατισμούς, μεταφέρει με αυθεντικό και ρεαλιστικό τρόπο σκηνές από την ζωή του κεντρικού ήρωα. Έχει άλλωστε την τύχη να ανήκει ο ίδιος στην ευρύτερη οικογένεια του κεντρικού προσώπου του βιβλίου του, καθώς ο Λευτέρης Μαντζίκας ήταν ο παππούς της γυναίκας του, της αγαπημένης συγγραφέα παιδικών βιβλίων Μαρίνας Γιώτη. Αυτή η εγγύτητα στον ήρωα τον πριμοδότησε με το να έχει πιο καθαρή ματιά και πρόσβαση σε αρχειακό υλικό απαραίτητο για την μεταφορά στους αναγνώστες της όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένης εικόνας. Αν και υπάρχουν στοιχεία μυθοπλασίας που εξυπηρετούν την πλοκή και την ροή της ιστορίας, μία αντιπαραβολή με την πραγματική πορεία της ζωής του ήρωα θα δείξει, πως αυτά δεν είναι τόσο εκτεταμένα, ούτε διαστρεβλώνουν την ιστορική πραγματικότητα. Το κείμενο ρέει απρόσκοπτα, η γλώσσα του είναι απλή και κατανοητή και οι περιγραφές έχουν ιστορική συνέχεια και συνέπεια. Ένα από τα χαρακτηριστικά της γραφής του Κώστα Κρομμύδα είναι πως καταφέρνει να δημιουργήσει συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές χωρίς να τις εκβιάζει. Με έναν πολύ φυσικό τρόπο προκύπτουν στην ροή της διήγησης και έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να συγκινείται, κάνοντας εικόνα αυτά που διάβαζα. Όλο το βιβλίο είχε, αν μου επιτρέπεται να πω, μία «ήρεμη δυναμική». Περνάει μηνύματα στον αναγνώστη και εμπνέει με τον τρόπο σκέψης του κεντρικού ήρωα που μεταφέρεται μέσα από τους διαλόγους. Έτσι υπάρχει σε μεγάλο βαθμό ένα αίσθημα ικανοποίησης για αυτό που διαβάζεις. Σε αυτό το σημείο θέλω να σταθώ σε δύο ακόμα χαρακτηριστικά του βιβλίου αυτού. Το πρώτο είναι το εξώφυλλο το οποίο είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό της ιστορίας που θα διαβάσει ο αναγνώστης. Η Ελένη Οικονόμου το έκανε όμορφο, πρωτότυπο και καλαίσθητο, που κάνει το μάτι να πέφτει πάνω του. Το δεύτερο σημείο είναι η εξαιρετική επιμέλεια από την Βίκυ Κατσαρού. Τολμώ να πω, πως δεν βρήκα ούτε ένα λάθος. Και συνήθως διαβάζω πολύ προσεκτικά τα κείμενα που πέφτουν στα χέρια μου. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά συμπληρώνουν την πολύ καλή αίσθηση που αφήνει το βιβλίο στον αναγνώστη. Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω τις εκδόσεις Διόπτρα, που, ανέλπιστα για εμένα, με επέλεξε να είμαι ένας εκ των 12 που πήραν την συλλεκτική έκδοση των «Uncorrected proof» αντιτύπων. Ήταν μεγάλη η τιμή για εμένα! Ο Κώστας Κρομμύδας συνεχίζει να επιλέγει θέματα που δεν ακολουθούν ένα σταθερό μοτίβο. Κάθε φορά είναι διαφορετικός και έχω την αίσθηση πως συνεχώς πειραματίζεται. Αυτό δείχνει πως είναι ένας συγγραφέας που τολμά το διαφορετικό και από ότι δείχνει η συγγραφική του πορεία, αυτό έχει αγκαλιαστεί από τους αναγνώστες. Το «Ακάκιε» σίγουρα θα αποτελέσει άλλη μία συγγραφική του επιτυχία που αυτή τη φορά μεγάλο μερίδιο θα παίξει για αυτή η ιστορικότητα και η αυθεντικότητα του κεντρικού ήρωα. Εύχομαι το αναγνωστικό κοινό να το αγαπήσει όπως το αγάπησα και εγώ.

Ενυπόγραφα και τα δύο παρακά λω Ευχαριστώ

Ενυπόγραφο παρακαλώ στο όνομα Όλγα Κωστοπούλου.

Θα ήθελε ενυπόγραφο στο όνομα μου

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΜΕ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΘΕΟΧΑΡΙΣΤΗ .ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Θα ήθελα να είναι ενυπόγραφο στο ίδιο όνομα

Ενυπόγραφο παρακαλώ

Θα ήθελα να ειναι ενυπόγραφο.

Ενυπογραφο παρακαλω

Είχα τη χαρά να διαβάσω το βιβλίο «Ακάκιε» πριν την έκδοση του, αφού ανήκω στην ομάδα πρώτης ανάγνωσης του κυρίου Κρομμύδα. Ξεκίνησα λοιπόν το αναγνωστικό μου ταξίδι απ’ τη Λιγοψα όπου γεννήθηκε ο Λευτέρης Μαντζίκας, πρωταγωνιστής του βιβλίου. Τον είδα να μεγαλώνει, να φεύγει για την Αθήνα γεμάτος όνειρα, θάρρος κι ελπίδα. Να γνωρίζει τον Έρωτα, ατόφιο και πανίσχυρο. Ο πόλεμος προσπάθησε να τους χωρίσει. Ο ίδιος ο άνθρωπος όμως είναι αυτός που ορίζει τη μοίρα του κι όταν η θέληση για ζωή υπερνικά τα πάντα, η μοίρα δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει όσα ο άνθρωπος ορίζει! Μέσα από τη νοσταλγική πένα του Κώστα, είδα όνειρα να γίνονται πραγματικότητα. Είδα τη φιλία να γίνεται θεμέλιος λίθος. Μα πάνω απ’ όλα είδα την αγάπη για τον ίδιο τον άνθρωπο να κυριαρχεί μέχρι το τέλος του βιβλίου. Ο Λευτέρης Μαντζίκας, δεν είναι ο ήρωας ενός ακόμη βιβλίου. Είναι η φωνή, πίσω από τις λέξεις που μας προσκαλεί να τον γνωρίσουμε. Είναι η φωνή που μας συμβουλεύει να μην ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε και να μη σταματήσουμε ποτέ να είμαστε Άνθρωποι.. Ένα βιβλίο στολισμένο με χρώμα χρυσό, απ’ τα στάχυα των σιτοβολώνων της Ηπείρου..με ήχους από μοιρολόγια.. με γεύσεις.. ένα βιβλίο γεμάτο όνειρα..

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας όλα όσα ένιωσα διαβάζοντας το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμυδα! Έχω την τύχη να είμαι στην ομάδα της πρώτης ανάγνωσης κι ανάμεσα σε εκείνους τους που έζησαν την ιστορία αυτού του ανθρώπου, διαβάζοντας την, πριν ακόμα φτάσει στο τυπογραφείο. Δηλώνω ενθουσιασμένη και μαγεμένη από το μυθιστόρημα αυτό που είναι τυλιγμένο με τόση αλήθεια. ΑΚΑΚΙΕ Κάποιες φορές κοιτάζω τους ανθρώπους και προσπαθώ να μαντέψω πόσα μυστικά μαρτυρούν τα μάτια τους, την ιστορία που κουβαλούν στις πλάτες τους, ποιο αποτύπωμα αφήνουν στο διάβα τους. Πώς θα ήταν άραγε αν μπορούσαμε να διαβάσουμε για καθέναν από αυτούς; Να, που με το Ακάκιε μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε την ζωή ενός απλού ανθρώπου ανάμεσα μας που υπήρξε παράδειγμα, αφήνοντας αξιοπρέπεια και ήθος σε κάθε πέρασμά του. Ο βίος του Λευτέρη Μαντζίκα μέσα από αυτή την τόσο ιδιαίτερα πλασμένη ιστορία, σε παρασύρει να τον γνωρίσεις από μικρό παιδί μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Κρατώντας τον απ΄το χέρι περπατάτε μαζί σε όλη την διαδρομή. Είσαι το παιδί που του φέρθηκε άσπλαχνα η μοίρα, είσαι έφηβος φορτωμένος με όνειρα, παλικάρι με λόγο και τιμή. Άντρας ερωτευμένος που πρέπει να εγκαταλείψει την αγάπη του εξαιτίας του πολέμου. Πονάς, λυπάσαι, απελπίζεσαι μα δεν το βάζεις κάτω. Πολεμάς. Έχεις πυγμή κι ένα όραμα που σε πάει μακριά, πιο πέρα από εκείνα που ήλπιζες. Είσαι εκείνος ο άνθρωπος που όλοι θα ήθελαν να συναντήσουν. Είσαι ο Λευτέρης, που κατάφερε να μείνει στην ιστορία για το διορατικό του πνεύμα μα πάνω απ' όλα για την χρυσή ψυχή του. Εκείνος που κατάφερε έναν λαό να μιλάει με μια φράση και να εννοεί όλα όσα είχε ο ίδιος παλέψει να καταφέρει.Είσαι όλα αυτά που θαυμάζεις και σε κάνουν να ψάχνεις να βρεις αυτούς τους ξεχωριστούς άνθρωπους στην πορεία της ζωής σου. Ο Κώστας Κρομμύδας με το Ακάκιε έρχεται να μας θυμίσει πως οι ήρωες των βιβλίων θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι εμείς. Μπλέκει την φαντασία του με τόσα πραγματικά γεγονότα δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα σαγηνευτικό. Ο τρόπος που έχει αποδώσει την βιογραφία του Λευτέρη Μαντζίκα σε παρακινεί να μάθεις ακόμη περισσότερα για το έργο και την πορεία του. Αυτή είναι και η μαγεία της γραφής του. Ένας λόγος άμεσος, μεστός, με μάτια στο παρελθόν ,στο παρόν και στο μέλλον. Μια ιστορία που μπλέκει την αλήθεια με το ψέμα σε ένα κουβάρι που ξετυλίγεις αχόρταγα μέχρι να βρεις το τέλος του κι όταν φτάνεις εκεί μια φράση σου μένει χαραγμένη στο μυαλό. “ Να είσαι πάντα άνθρωπος”

Έχοντας την τύχη να ανήκω στην ομάδα πρώτης ανάγνωσης του κυρίου Κρομμύδα και έχοντας διαβάσει το νέο του βιβλίο με τίτλο "Ακάκιε" πριν την έκδοσή του, θέλω να σας παρουσιάσω με λίγα λόγια τα όσα ένιωσα διαβάζοντάς το. Ελάτε να κάνουμε μαζί ένα ταξίδι στον χωροχρόνο φτάνοντας στο 1916. Η ζέστη και η μυρωδιά της θερισμένης γης έφτανε στα ρουθούνια μου και, χρειάστηκαν μόνο λίγες σελίδες, για να μπω στον ρυθμό της ζωής των πρωταγωνιστών, μιας ζωής δύσκολης αλλά συνάμα και όμορφης. Έχω βυθιστεί στις λέξεις του βιβλίου «Ακάκιε», και στα πραγματικά γεγονότα της πορείας ενός ανθρώπου που πολύ θα ήθελα να είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά. Είναι μια ιστορία βασισμένη στη ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα, του ανθρώπου που απογείωσε μία εταιρεία ζυμαρικών αλλάζοντας για πάντα το μέλλον της Ελληνικής αλλά και παγκόσμιας βιομηχανίας ζυμαρικών. Γεννημένος στη Λιγοψά των Ιωαννίνων, ταξίδεψε για την Αθήνα με εφόδια την πίστη αλλά και το πείσμα του. Μπορεί να μην εξελίχθηκαν όλα όπως τα ονειρεύτηκε, αλλά η ζωή είναι πιο ενδιαφέρουσα με τις εκπλήξεις της… Τα εμπόδια που συνάντησε πολλά. Η εργατικότητα και η θέλησή του να πετύχει όμως, δικαίωσαν όλες τις στερήσεις που είχε βιώσει ως τότε. Πολέμησε για την πατρίδα του, για την αξιοπρέπεια αλλά και την εντιμότητά του. Εργάστηκε σκληρά ρισκάροντας και παραμέρισε τον φόβο προς το άγνωστο μετατρέποντας τον σε παραγωγικό καύσιμο που του έδινε δύναμη για να συνεχίσει. Για τον Λευτέρη, η ηθική αποτελούσε τον σκοπό και όχι το μέσο για την επιτυχία. Γεννήθηκε με το ταλέντο της προσφοράς και της ευεργεσίας και με το όραμά του είχε ως σκοπό να ανοίξει νέους ορίζοντες. Διάλεξε προσεκτικά τους πιο εκλεκτούς συνεργάτες και στάθηκε στα δύσκολα και στα εύκολα σε φίλους αλλά και αγνώστους. Το μυθιστόρημα «Ακάκιε» μας γεμίζει με εικόνες του περασμένου αιώνα. Μέσα από τις αλησμόνητες σελίδες του θα φυλακίσετε στην μνήμη σας κάτι από τους χρυσούς σιτοβολώνες του Θεσσαλικού κάμπου, την αρχοντιά και την αίγλη της παλιάς Αθήνας και την χαρακτηριστική μυρωδιά των εδωδιμοπωλείων, το έρεβος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα ηπειρώτικα μοιρολόγια αλλά και τη διάχυτη φιλοξενία που προσφέρουν οι άνθρωποι του τόπου αυτού. Θα συγκινηθείτε όμως και από έναν αγνό, σχεδόν παιδικό έρωτα, που εξελίχθηκε σε βαθιά αγάπη και στήριξη, αλλά και από τις έννοιες της φιλίας και της συντροφικότητας που παίρνουν σάρκα και οστά.Ο Κώστας Κρομμύδας με πείσμα να μας προσφέρει ένα ακόμα διαφορετικό ανάγνωσμα, καταφέρνει με υπέρτατη δεξιοτεχνία και κεντά σταυροβελονιά τα γεγονότα του πρωταγωνιστή του βιβλίου, αφηγώντας τα σε πρώτο πρόσωπο. Θαύμασα τη σεμνότητα με την οποία μπλέκονται τα αληθινά γεγονότα με τις μυθοπλαστικές περιγραφές, με αποτέλεσμα να κλείσω το βιβλίο διερωτώμενη, «Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή, καλή ζωή;».Παραστατικό ανάγνωσμα, μεστό και με αρτιέπεια, που δίνει μία γοητευτική πρόζα σε χαρακτήρες καταστάσεις και έννοιες. Είναι βέβαιο πως ο συγγραφέας ξέρει να αφηγείται μία ιστορία με τρόπο που να μην αφήνεις το βιβλίο από τα χέρια σου.