Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω

Ένα υπέροχο καλογραμμένο βιβλίο από τον αγαπημένο μας συγγραφέα για ακόμα μια φορά.Σε κάνει με τον τρόπο γραφής του να εισχωρείς σε εκείνη την υπεροχη και περίεργη εποχή του ρεμπέτικου .Για εμάς τις γυναίκες η Μενεξια σύμβολο. Πόνεσε και αγάπησε αλλά μετά αναγεννήθηκε μέσα απο τις στάχτες της.Σε όλες εμάς τις γυναίκες που νοιώθουμε υπερήφανες το βιβλίο αυτό θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε την έννοια μας και ότι μέσα από τις δυσκολίες της ζωής γινόμαστε πιο δυνατές και ότι έχουμε ονειρευτεί.

Ένα εξαιρετικό βιβλίο!!! Δεν θες να το αφήσεις μέχρι να το τελειώσεις. Το μόνο βιβλίο που διάβασα τόσο γρήγορα.

Πάρα πολύ ωραίο!!!

Θαυμάσιο . Γεμίζει η ψυχή σου.

Υπέροχο βιβλίο! Εξαιρετική συγγραφή! Κάθε χρόνο θεωρώ ότι διάβασα το καλύτερο βιβλίο του συγγραφέα αλλά κάθε φορά το επόμενο με διαψεύδει! Η βράβευσή του είναι βέβαιη! Συγχαρητήρια!!!

Ωραίο βιβλίο,ωραία γραμμένο.΄Εχω διαβάσει και άλλα μυθιστορήματα του κ.Κρομμύδα,αυτό όμως με άγγιξε περισσότερο και θεωρώ ότι είναι ξεχωριστό,ενδιαφέρουσα ιστορία,συγκινητική,ανθρώπινη,ολοκληρωμένη.Διαβάστε το,αξίζει!

Εξαιρετικό βιβλίο που αγγίζει πολλές πτυχές.Εξαιρετική ποιότητα στη συγγραφή..Για μια ακόμη φορά ο συγγραφέας έδωσε τα ρέστα του και μας ταξίδεψε στην τότε παλιά εποχή.. .

Το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα είναι για μένα η πιο συναρπαστική ιστορία που έχει γράψει, με κεντρικό πρόσωπο τη Μενεξιά, η οποία μέσα από τα εμπόδια και τις δυσκολίες που συναντά, συνεχίζει τη ζωή της με ακλόνητο πάθος και αποφασιστικότητα. Το βιβλίο με πήγε σε ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης και μου θύμισε τη δύναμη της επιμονής, που κάθε άνθρωπος έχει μέσα του.Το στυλ γραφής είναι λιτό, αλλά παράλληλα συναρπαστικό - κύριο χαρακτηριστικό του συγγραφέα - όμως σε αυτό το βιβλίο φαίνεται η μελέτη που έχει κάνει και κατάφερε με επιτυχία να με μεταφέρει σε μία άλλη εποχή, από την οποία έχω πολλές αναμνήσεις λόγω των παππούδων μου. Η εικονοπλασία στις περιγραφές κι οι ζωντανοί διάλογοι με έκαναν να νιώσω σε βάθος τις αγωνίες και τους φόβους όλων των ηρώων, κυρίως όμως της Μενεξιάς. Ένα από τα κυριότερα σημεία του μυθιστορήματος είναι το θέμα της υπέρβασης της ψυχής. Παρόλο που η ηρωίδα μαστίζεται από πολλές δυσκολίες, αρνείται να αφήσει τη ζωή της στο έλεος. Αντιμετωπίζει τους φόβους της κατά μέτωπο, κι αυτό πιστεύω πως είναι ένα ισχυρό μήνυμα που εμπνέει και δίνει κίνητρο στους αναγνώστες όλων των ηλικιών.Μια άλλη πτυχή του μυθιστορήματος είναι η σημασία της αληθινής αγάπης. Στο βιβλίο τονίζεται με τρυφερό τρόπο πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν στη ζωή μας άνθρωποι που πιστεύουν σε εμάς και τα όνειρά μας, που μας ωθούν για να γίνουμε ο καλύτερος εαυτός μας και που βρίσκονται δίπλα μας για να μας σηκώσουν όταν πάμε να πέσουμε.Συνολικά είναι ένα καλογραμμένο και ανατρεπτικό μυθιστόρημα που εμπνέει, γαργαλάει τη σκέψη και γεννά πληθώρα συναισθημάτων, κάνοντάς το αναμφίβολα ένα απαραίτητο ανάγνωσμα που ωθεί όλους μας να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι, για να κερδίσουμε τον χρόνο που μας δίνεται.

Μια ιστορία συγκλονιστική σε μια Ελλάδα που δεν διαφέρει πρακτικά σε πολλά σήμερα. Ο κύριος Κρομμύδας, σταθερός και φέτος στο ραντεβού του με εμάς τους αναγνώστες ταξίδεψε μέσα από την Μενεξιά σε μονοπάτια γεμάτα αγωνία και πίστη στο όνειρο. Μοναδικό!! Συγχαρητήρια!!

ΥΠΕΡΟΧΟ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΑΝ ΔΕ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΝΑ !!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ !!!

ΩΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΟΥ ΖΩΉ ΘΑ ΣΕ ΛΑΤΡΕΎΩ

"Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω"Διαβάζεις την ιστορία της Μενεξιάς και ζεις σε μια εποχή αλλοτινή, διαφορετική μα τόσο όμοια με την σημερινή. Ζεις στις γειτονιές της παλιάς Αθήνας, σε μέρη που έχουν υπάρξει φωτεινά σαν τον ασβέστη πάνω στους μαντρότοιχους και παράλληλα τόσο σκοτεινά όπως η σκούρα πέτρα που αποκαλύπτεται όταν η μπογιά ξεφτίζει.Διαβάζεις κι ακούς την φωνή της... εκείνη την τραυματισμένη φωνή από τις δυσκολίες, νικημένη από την βουβή παράδοση των ονείρων της, από την θλίψη που σαν πένθιμη ακολουθία συνοδεύει το μέλλον που διάλεξαν για εκείνη.Κι όπως διαβάζεις σχηματίζεται μπροστά σου μια θολή εικόνα, χωρίς γραμμές, χωρίς γωνίες. Δίχως όρια στης ζωής το κάδρο. Μια μαύρη σκιά με γκρίζες σκέψεις που υπομένει χωρίς δικαιολογία μια καταδίκη που πιστεύει πως αξίζει.Αγνοεί πλέον πως είναι άνθρωπος, πως έχει συναισθήματα, πως έχει δικαίωμα να ζει.Σαν όλες εκείνες τις γυναίκες που ζουν σε πόρτες διπλανές, από την απαρχή του κόσμου, υποφέροντας κάτω από την ανδροκρατούμενη κυριαρχία. Σαν όλες εκείνες που έχουν μάθει να σιωπούν αντιμέτωπες με τον φόβο του θανάτου κι αργοπεθαίνουν καθημερινά στην κραυγαλέα σιωπηλή φυλακή τους.Διαβάζω την ιστορία της Μενεξιάς και συμπονώ εκείνη την γυναίκα που η μοίρα της έστησε άσχημο παιχνίδι στο μοίρασμα της τύχης και της αγάπης. Στο μυαλό μου μπλέκονται τραγούδια με δάκρυα. Δάκρυα από εκείνη. Θόρυβος από τα τσακισμένα της φτερά. Ουρλιαχτά που μαρτυρούν το άδικο.Θέλω να σταματήσω να διαβάζω γιατί η σκέψη μου πλημμυρίζει με εικόνες, που παίρνουν μορφή μέσα από τις λέξεις, γίνονται κραυγή και με πονούν. Θέλω να σταματήσω να διαβάζω γιατί σφίγγεται η ψυχή αφού πίσω από τα γράμματα που θολώνουν κρύβονται αλήθειες. Πικρές...Μιαρές... Ο αγώνας της Μενεξιάς όμως με διδάσκει να μην το βάλω κάτω. Η ψυχή της είναι δυνατή. Πρέπει να παραμείνει δυνατή.Να επαναστατήσει. Σαν τις ρεμπέτισσες.Και η Μενεξιά είναι μια γνήσια ρεμπέτισσα που κρύβει τους πόνους της πίσω από τους στίχους και τραγουδά με τη φωνή βαριά απ' τα σεκλέτια. Φτιασιδωμένη για να κρύψει τα σημάδια κάτω από το μακιγιάζ και δικαιολογίες πως όλα στη ζωή της είναι αψεγάδιαστα. Βγαίνει ανάμεσα μας κάτω από το δυνατό φως θαρρόντας πως μας ξεγελάει, πιστεύοντας πως η λάμψη του θα μας τυφλώσει ώστε να μην βλέπουμε το πόσο υποφέρει.Το κατακόκκινο φόρεμα της το αίμα συμβολίζει κι όχι το πάθος, το αίμα το δικό της. Εκείνο που λέρωσε τα ρούχα της, που λέκιασε το είναι της.Το γρέζι που γδέρνει το λαιμό της σιγοψιθυρίζει ένα παράπονο για όλα τα όνειρα που σκότωσε η αρρωστημένη αγάπη.Όμως παρόλα τα σημάδια βρίσκει το θάρρος να ανέβει άλλη μια στο πάλκο που λέγεται ζωή...μέχρι τη στιγμή που δεν θα στέκει πλέον μόνη. Μέχρι την ώρα που στα παρασκήνια μαζί με τους φόβους και τις αμφιβολίες της θα στέκουν όλοι εκείνοι που έχει ανάγκη να της δώσουν δύναμη για να διεκδικήσει τα κλεμμένα όνειρα της.Το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμυδα δεν σου χαρίζεται, δεν σε λυπάται, δεν σε αφήνει να πάρεις λεπτό τη σκέψη σου από την ιστορία της Μενεξιάς. Δεν σου επιτρέπει να γυρίσεις αναίμακτα ούτε μια σελίδα, γιατί πρέπει να ματώσεις, να γίνεις ένα με τον αγώνα αυτής της γυναίκας. Της κάθε γυναίκας που δίνει την μάχη της για το δικαίωμα να ζει όπως ονειρεύεται κι όχι να ονειρεύεται πως είναι να ζει.Έλενα Καλογεροπούλου

Από τα ωραιότερα βιβλία που διάβασα τελευταία. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του, αλλά εδώ ξεπερνά τον εαυτό του ο Συγγραφεας. Έχει πάει σε άλλο λέβελ!

Ένα από τα πιο ωραία βιβλία του συγγραφέα..... εξαιρετικό

Εξαιρετική ποιότητα στη συγγραφή, το διάβασα σε 4 μέρες για να το απολαύσω καλύτερα.

Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί! Διαχρονικό αλλά πάντα σύγχρονο, συναισθηματικό αλλά γεμάτο με σκληρές αλήθειες, ρεαλιστικό αλλά ελπιδοφόρο... Μια εξαιρετική στιγμή του Κ. Κρομμύδα, το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Εξαιρετικό βιβλίο με γρήγορη πλοκη, γεμάτο συναισθήματα που σε κατακλύζουν σε κάθε σελίδα!!! Κυριολεκτικά δε θες να το αφήσεις από τα χέρια σου!!!

Ένα βιβλίο υπέροχο!Χωρίς υπερβολές, γεμάτο δυνατές εικόνες!Τα συναισθήματα διαβάζοντάς το ανάμεικτα και αληθινά!Με ήρωες ισάξιους!Από τα καλύτερα του συγγραφέα!Το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη!Θέλεις κλείνοντας το να το ξαναδιαβάσεις!

Διαβάζεται, σαν να παρακολουθείς ένα καλογυρισμένο σήριαλ! Οι σελίδες ρέουν σαν σκηνές! Ζωντανές εικόνες, δυνατές συγκινήσεις!Ένα θέμα- ταμπού δοσμένο με ρεαλισμό, σεβασμό και ευαισθησία.

Ένα βιβλίο που αν το πάρεις στα χέρια σου είναι αδύνατον να το αφήσεις πριν φτάσεις στην τελευταία σελίδα. Η ηρωίδα, η Μενεξιά , είναι για μένα πρότυπο για τις γυναίκες όλων των ηλικιών, και ένας από τους ήρωες το πρότυπο για όλους τους άνδρες!! Κώστα Κρομμύδα, μην σταματήσεις ποτέ να γράφεις!!! Υπέροχο ΚΑΙ αυτό το βιβλίο σου!

Εξαιρετικό βιβλίο που αγγίζει πολλές πτυχές. Ταξίδεψα στον κόσμο του ρεμπέτικου αλλά ταυτόχρονα διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την ιστορία της πρωταγωνίστριας που περνάει από πολλά κύματα προσπαθώντας να αντισταθεί στον ανδροκρατούμενο κόσμο και ταυτόχρονα να εκπληρώσει τα όνειρά της. Αξίζει να διαβαστεί και από νεότερα παιδιά διότι τα μηνύματα που περνάει είναι εξαιρετικά. Το απόλαυσα

Ένα βιβλίο γεμάτο χρώματα και αρώματα από μια εποχή που φαντάζει πιο μακρινή από ο,τι είναι, γεμάτο Ρεμπέτικες μελωδίες, γεμάτο αγάπη, πόνο και βία. Ακόμη μια φορά ο συγγραφέας εκπλήσσει. Πάντα πρωτότυπος, πάντα διαχρονικός. Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την ιστορία της Μενεξιας , μιας γυναίκας που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε γυναίκα, σε εκείνη ή σε αυτή την εποχή. Μια γυναίκα, ένας άνθρωπος, που παλεύει με θηρία, που αποζητά το αυτονόητο, την ελευθερία της. Μέσα από τα μονοπάτια της νύχτας και των Ρεμπέτικων τραγουδιών βλέπουμε το σκοτάδι που επικρατούσε ακόμη και την ημέρα. Άραγε πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στην Ελλάδα του 2023;

«Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω» μας λέει ο Κώστας Κρομμύδας στο ενδέκατο μυθιστόρημά του, όπου αποτυπώνει σε τριτοπρόσωπη αφήγηση μια ιστορία-ύμνο για τη θέληση, τη δύναμη και το σθένος που μπορεί να κουβαλά μια γυναίκα. Τοποθετημένο σε μια εποχή, όπου η θέση των γυναικών ήταν απόφαση των ανδρών, ένα κορίτσι τολμά, μέσα από ανέλπιστες συνθήκες, να επαναστατήσει και να γίνει η φωνή όλων εκείνων των γυναικών που έμεναν και μένουν με στόματα κλειστά. Μέχρι τα δεκαεφτά της, η Μενεξιά ζούσε σε ένα ίδρυμα των βορείων προαστίων. Χωρίς να γνωρίζει την αφετηρία της ζωής της και τους ανθρώπους που την έφεραν σε αυτή, περνούσε τις μέρες της και εκτελούσε τις καθημερινές αρμοδιότητες του ιδρύματος…. τραγουδώντας! Όνειρό της, να ανέβει στο πάλκο!Κόντρα σε κάθε στερεότυπο της εποχής, ακολούθησε το όνειρό της τυφλά και με πάθος. Ερωτεύτηκε και πίστεψε σε υποσχέσεις και κανόνες γραμμένους από άνδρες. Πίστεψε σε λόγια χιλιοειπωμένα από τα ίδια στόματα. Ανέχθηκε κτητικές συμπεριφορές και σιώπησε πολλές φορές. Πριν καν ενηλικιωθεί, ήρθε αντιμέτωπη με την πιο σκληρή πλευρά των ανθρώπων. Έδωσε μάχη για τα δικαιώματά της σε μια κοινωνία ανδροκρατούμενη. Χρειάστηκε να παλέψει με τους δικούς της εφιάλτες. Έπεσε και ξανασηκώθηκε και ξανάπεσε. Αλλά ήξερε πως όφειλε για την τιμή κάθε γυναίκας πάνω στη γη, να ξανασηκωθεί και να πολεμήσει. Να μην δώσει την ψυχή και το σώμα της προς εκμετάλλευση κανενός.Τραγούδησε για τον πόνο, για τον έρωτα, για τις λύπες και τις χαρές. Τραγούδησε βιωματικά και στάθηκε περήφανη και αδίστακτη δίπλα σε άνδρες, δείχνοντάς τους το δικαίωμά της να ζει όπως θέλει, να ντύνεται όπως θέλει, να ερωτεύεται όπως θέλει, να ερμηνεύει όπως θέλει.Και, ξέρετε, μπορεί η απελευθέρωση να φαντάζει ουτοπία σε κάποιες περιπτώσεις, ωστόσο η ιστορία της Μενεξιάς μάς αποδεικνύει πως η απελευθέρωση αυτή έρχεται αβίαστα όταν οι κατάλληλοι άνθρωποι εμφανιστούν στη ζωή μας τη σωστή στιγμή. Τότε, τα συναισθήματα εκδηλώνονται, η φωνή ρέει, τα σώματα ενώνονται και οι άνθρωποι αφήνονται σε αληθινά, άδολα λόγια αγάπης.Γιατί υπάρχουν και εκείνοι που, όταν λένε Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω, το εννοούν…Ένα βιβλίο στραμμένο σαν πανοραμικός φακός πάνω από μια εποχή που έχει παρέλθει χρονικά, αλλά που είναι σα να μην πέρασε ποτέ… μαγευτική και μελωδική, αλλά καθηλωμένη σε στερεότυπα.Ευαγγελία Μάγγου