Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί

Δεν μου άρεσε καθόλου! Ανατροπές αναμενόμενες.. εξιδανικευμένη εικόνα των Ρομα.. γενικά εκτός πραγματικότητας, ο τρόπος γραφής πολύ μέτριος

Υπεροχο βιβλιο.!!

Διαφορες αποψεις ακουσα γιαυτο το βιβλιο... Μολις το τελειωσα και θα σας πω και γω την δικη μου... Μου αρεσε πολυυ... Με εκανε να δω καποια πραγματα οχι ετσι οπως τα βλεπουμε εμεις αλλα καποιοι αλλοι ανθρωποι που βλεπουμε αρκετα συχνα διπλα μας... Ειναι το 2ο βιβλιο της κ.Αννα Γαλανου που διαβαζω και πραγματικα μου αρεσε παρα πολυ...

Επειδή ζούμε (και) στον πραγματικό κόσμο. Από τον μακρινό καιρό της χαρισματικής Jane Austen ως τον εκδοτικό κολοσσό της "Harlequin Enterprises" που συγκινεί από το 1957 γενιές και γενιές αναγνωστριών , στον δικό μας Γρηγόριο Ξενόπουλο και , για να μείνουμε στα καθ΄ημάς,μέχρι τα λαμπρά χρόνια της ταλαντούχας Ιωάννας Μπουκουβάλα- Αναγνώστου (η οποία κυριάρχησε και δικαίως με την δημοσίευση των ρομαντικών αλλά με ολίγην από μυστήριο αισθηματικών ιστοριών της σε συνέχειες σε ωραία,λαϊκά περιοδικά που άφησαν εποχή),το αισθηματικό μυθιστόρημα,σε όλες του τις παραλλαγές,ιστορικό, φανταστικό, γκόθικ κτλ φαίνεται να αντέχει εξαιρετικά καλά σ΄όλο τον κόσμο,ή μάλλον όχι απλώς να αντέχει αλλά να προπορεύεται στην προτίμηση του κοινού με τεράστια διαφορά.Η σφοδρή φιλολογική και κριτική έριδα για την ποιότητα και την γνησιότητα της λογοτεχνικότητάς του συνεχίζεται κι αυτή με αμείωτη ένταση,κυρίως σε θεωρητικό επίπεδο,αλλά το αναγνωστικό του κοινό,αποτελούμενο σταθερά στην πλειοψηφία από γυναίκες μα και με πολλούς άντρες τώρα πια στην εποχή μας να έχουν προσχωρήσει ,όχι μόνον δεν δείχνει να επηρεάζεται στο παραμικρό αλλά στρέφει σθεναρά τα νώτα σ΄ όλη αυτή την εξειδικευμένη και ενίοτε στείρα και χολερική διαμάχη συνεχίζοντας εκείνο,απτόητο,να διαβάζει ευρύτατου φάσματος romance novels που κάνουν θραύση όχι μόνον εισπρακτική .Μια παραδοχήΠρέπει να πω ότι εγώ δεν αγαπώ τα αισθηματικά μυθιστορήματα(συγχωρείστε με μα σιχαίνομαι τα επικοινωνιακά ψέμματα,έχουμε ζημιωθεί πολύ από αυτά),ρομάντζα διαβάζω σπάνια˙δεν ξέρω καλά το είδος επομένως και δεν είμαι και σίγουρη ότι η πλειοψηφία που το προτιμά τόσο φανατικά δεν αντιμετωπίζεται από τους εκδότες όχι σαν αναγνωστικό κοινό αλλά σαν πελάτες,συναινούντων κιόλας από την μεριά τους κι εκείνων,μιας ιδιαίτερα κερδοφόρας βιομηχανίας ονείρων -και το να χαρακτηριστεί ως τέτοια δεν είναι διόλου άνευ ερείσματος- ή αν εκτεθειμένο αυτό το κοινό σε ένα σκληρότατο σύστημα άγριων κοινωνικών ανισοτήτων απλώς αναζητά και με το δίκιο του τρόπους να ξεφύγει κάπως απ΄ αυτές κι ανάμεσα σε διεξόδους μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού μέσα στην δύσκολη καθημερινότητα που βιώνει (ανεργία,πίεση,ολοένα και πιο χαμηλό βιοτικό επίπεδο κτλ), γαντζώνεται από την ταύτισή του με τους θετικούς ήρωες ενός ρομάντζου,που μετατρέπεται σε ήπιο ψυχοθεραπευτικό παυσίπονο το οποίο προσφέρεται ακόμα κι αν το τέλος το οπωσδήποτε ρομαντικό, δεν είναι ταυτοχρόνως και αίσιον. Οφείλω λοιπόν να φανώ διαλεκτική και να μην αποκαλέσω γενόσημο αυτή την θεραπευτική ταύτιση; Ναι,εννοείται. Είναι απολύτως ανθρώπινο και όχι απλώς γυναικείο(τι βλακώδεις ώρες ώρες που είναι οι εύκολες ετικέτες) όλο αυτό; Φυσικά.Με δυο λόγια αν και δεν αγαπώ το ρομάντζο αφουγκράζομαι τον πολύ κόσμο και τις ανάγκες του γιατί εντός του ζω και συνεκτιμώ τα παραπάνω στην άποψή μου γι αυτήν την λογοτεχνία,αυτό μου έλειπε.Όποια κι αν είναι η δική μου προτίμηση δεν είναι δυνατόν να περιμένω να διαβάζουν οι πάντες πχ Ίνγκεμπορ Μπάχμαν,θα το ήθελα πάρα πολύ,αλλά ζω στην πραγματική για όλους ζωή με τις σκληρές ταξικές διακρίσεις και αντιθέσεις της και δεν θα πέσω στην παγίδα να αγνοήσω στο όνομα καμιάς ελιτίστικης δηθενιάς το γεγονός ότι υπάρχουν και σήμερα δημιουργοί που υπηρετούν το ρομάντζο -το απλό, καλό,τρυφερό ρομάντζο- κάνοντας μιαν έντιμη λογοτεχνία που δεν είναι ούτε ροζ ούτε κακή.Το μυθιστόρημαΗ Άννα Γαλανού ανήκει σ΄αυτούς τους σημερινούς έντιμους και πολύ ταλαντούχους δημιουργούς. Το μυθιστόρημά της "Τότε που Τραγουδούσαν οι Θεοί" (2014,εκδόσεις Διόπτρα) υπηρετεί με άποψη την ελληνική αισθηματική λογοτεχνία μέσα από μια γραφή αψεγάδιαστη,λιτή,καλαίσθητη, ρέουσα, απαλλαγμένη από κραυγαλέα στολίδια.Με το αντιρατσιστικό θέμα του αναπτυγμένο συνετά και όμορφα και διανθισμένο με διαλόγους που δεν το υπονομεύουν και κυρίως δεν το καθιστούν μελό είναι συνολικά μια καλόδεχτη πρόταση ρομάντζου και στην ουσία μια διάψευση των βιαστικών και απόλυτων επικριτών του είδους .Σύμφωνα με την περίληψη στο οπισθόφυλλο η Λένια και ο Φίλιππος είναι δυο μικροί θεοί, όπως όλοι μας άλλωστε. Καθένας τους μέσα του κουβαλά διαφορετικά θραύσματα της ανθρωπότητας. Μιας ανθρωπότητας πιστής στο κοινωνικό κατεστημένο και στις ταξικές διαφορές. Όταν, όμως, έρχεται η αγάπη, χρειάζεται μια στιγμή για να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στην ύπαρξή τους. Μέσα σε μια κοινωνία που η Λένια ορίζεται από τις προκαταλήψεις και ζει μια καλοκουρδισμένη ζωή, θα γνωρίσει τον Φίλιππο, που έχει βιώσει το χειρότερο πρόσωπο των ανθρώπων.Λόγια πνιγμένα σε φιλιά, σώματα που προδίδουν, ασφυκτικά άδεια δωμάτια, ένταση που φέρνει δάκρυα και πολλές άγρυπνες νύχτες αφηγούνται την ιστορία τους. Εκείνη, σε μια προσπάθεια να πνίξει τον έρωτά τους κι ενώ κρατιέται απ’ την ανάμνηση των τελευταίων ευτυχισμένων στιγμών τους, θα καταλήξει στο νησί της και θα ανακαλύψει στις σελίδες ενός ξεθωριασμένου τετραδίου μια συγκλονιστική αλήθεια. Η αποκάλυψη αυτή θα την απελευθερώσει και ακολουθώντας το τραγούδι της ψυχής της θα θέσει νέες βάσεις στη σχέση της με τον Φίλιππο, ο οποίος με τα χρώματα του έρωτά τους θα ζωγραφίσει το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα στον καμβά της ζωής.Το πάντα σωτήριο επινόημα ενός ξεθωριασμένου τετραδίου, που διαβάζεται κατά μόνας από τον ενδιαφερόμενο χαρακτήρα που σηκώνει το δραματουργικό βάρος του ρόλου του στην μυθοπλασία και που σαν συγγραφικό εύρημα πετυχαίνει να συνδέσει εξαιρετικά παρελθόν και παρόν φορτίζοντας συναισθηματικά τον ανυποψίαστο ήρωα και κατ΄ επέκταση και τον αναγνώστη,είναι κι εδώ ιδανικό για την παράλληλη εξιστόρηση που προσθέτει ενδιαφέρον στην κύρια βάζοντας ολοένα στην κρίση του αναγνώστη τις συνέπειες ενός άθλιου,παμπάλαιου φυλετικού και κοινωνικού ταμπού που δεν έχει πάψει να υφίσταται και το οποίο καταγγέλλεται και ορθώς(όμως δεν θα το αποκαλύψω) .Η πλανημένα επηρμένη για την καταγωγή και την ταξική της ανωτερότητα ηρωίδα,πετυχημένη γιατρός με οικονομική άνεση,ανακαλύπτει ότι ο μεγάλος μας κόσμος είναι πολύ μικρός για να μην κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις και γι αυτήν και μετά από αθέλητες καθυστερήσεις και παρεξηγήσεις που επινοεί η συγγραφέας για να ιντριγκάρει,με μέτρο ομολογουμένως,τους αναγνώστες,όλα τείνουν να πάρουν τον δρόμο τους και η αγάπη του ζευγαριού απαλλαγμένη πια από κακίες,μικρότητες και κοινωνικές και φυλετικές προκαταλήψεις θα θριαμβεύσει,όπως έγινε και με τον ρομαντικό έρωτα των γονιών της ηρωίδας που πρώτοι αψήφησαν και σε δυσκολότερες συγκυρίες,την μικροψυχία του κοινωνικού τους περίγυρου.Ο άντρας τον οποίο ερωτεύεται η πολύφερνη γιατρίνα είναι ένας άνθρωπος της βιοπάλης,χωρίς πανεπιστημιακές περγαμηνές αλλά με ένα χάρισμα,αυτό του ζωγράφου,που θα τον οδηγήσει κι εκείνον, ύστερα από την συναισθηματική ανηφόρα στην οποία θα συρθεί μα θα βγάλει σε πέρας και με την οποία θα ενισχυθούν οι ψυχικές του αντοχές και στην προσωπική του πλέον επιβεβαίωση.Έτσι η Άννα Γαλανού πολύ στρωτά,πολύ τρυφερά,χωρίς φανφάρες και μέσω καλά σκιαγραφημένων και κυριολεκτικά της διπλανής μας πόρτας ηρώων θα βάλει με μέτρο τον αναγνώστη να ασχοληθεί με ζημιογόνες για τον κοινωνικό ιστό προκαταλήψεις αιώνων -σμιλεύοντάς του έτσι το πρώτο σκαλί για να αρχίσει να ψάχνει και να ψάχνεται -,θα του προτείνει μα χωρίς να τις επιβάλει συμπόνια και κατανόηση για τον κατατρεγμό του λαού στον οποίο αναφέρεται χωρίς πάντως να κάνει ιστορική ή πολιτική αναδρομή οπότε ίσως θα βάραινε την αφήγησή της και θα έφευγε από το χαμηλών τόνων διδακτικό πλαίσιο που εξαρχής έχει ορίσει και στο τέλος δίχως να κουνήσει το δάχτυλο κατακριτικά ως παντογνώστης αφηγητής,θα αφήσει την ζωή,στην θετική και αισιόδοξη εκδοχή της εδώ,να φέρει τις πρώτες λύσεις ως μαγιά για ένα αύριο καλύτερο, απαλλαγμένο από όσο το δυνατόν περισσότερες προκαταλήψεις και διακρίσεις.

ΛΥΠΑΜΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑ ΠΩΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ -ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΨΙΛΟΑΝΤΟΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΜΑΝΤΑ! ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΤΕΤΟΙΟ ΣΧΟΛΙΟ .ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΤΕ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΠΟΛΛΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ.!!

«Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί» Ένα βιβλίο που έγινε best seller από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του αδιάβαστο ακόμα, το οποίο γίνεται ουσιαστικά - πολλαπλά best seller και μετά το διάβασμά του! Όποιος διαβάσει το βιβλίο και γνωρίζει την συγγραφέα προσωπικά είτε μέσα από το έργο της δεν θα μπορούσε να περιμένει κάτι λιγότερο. Οι ιστορίες αγάπης πάντα αρέσουν και κυρίως εκείνες που αντιπαλεύουν τα δύσκολα , ξεπερνούν τα εμπόδια και καταφέρνουν να επιβιώσουν ευτυχισμένες όπως συμβαίνει με τις δύο υπέροχες , τρυφερές και δυνατές ιστορίες αγάπης που ζει ο αναγνώστης μέσα από το νέο βιβλίο της Άννας Γαλανού. Η μία έρχεται από το παρελθόν, ατσαλωμένη στις δυσκολίες που ξεπέρασαν οι ήρωες της η Άννα και ο Πέρσαλφ και μας αποκαλύπτεται σε καταγραφή και διήγηση από τον ίδιο τον ήρωα μέσα από τις σελίδες παληού ημερολογίου . Τη συναντάμε στο παρόν γεμάτη ζωντανά τρυφερά συναισθήματα παρά τα χρόνια που πέρασαν έτοιμη και ικανή να στηρίξει με τη γνώση των εμπειριών της την επίσης όμορφη και δυνατή ιστορία αγάπης που γεννιέται ανάμεσα στην Λένια και στον Φίλιππο. Αγάπες σαν το ατσάλι που για να πάρουν το σωστό τους σχήμα πρώτα χρειάστηκε να πυρωθούν στη φωτιά και στη συνέχεια να σφυρηλατηθούν από ικανούς μαστόρους- ήρωες με υπομονή και θέληση! Η συγγραφέας εντάσσει τους ήρωές της μέσα στο «καμίνι» των δικών τους δοκιμασιών . Μέσα στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία όπου μεγαλωμένοι σε διαφορετικές αντικειμενικές συνθήκες οικογενειακού και ευρύτερα κοινωνικού περιβάλλοντος τοποθετούνται απέναντι στα όσα συμβαίνουν γύρω τους και τους αφορούν ανάλογα με την πληροφόρηση των διαφορετικών εμπειριών που έχουν. Γεγονός που δημιουργεί προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Οι κοινωνικές προκαταλήψεις οι ταξικές διαφορές και η καταπίεση της εξουσίας προς την μειονότητα των Ρομά , καταγραφή που απασχολεί μεγάλο μέρος της διήγησης , δομούν στο σύνολό τους το αντιδραστικό κατεστημένο μέσα στο οποίο ζουν και κινούνται οι ήρωες. Ένα κατεστημένο που ταυτίζει την προσωπικότητα και την αξία των ανθρώπων με την κοινωνική τους τάξη το επάγγελμα και τα πτυχία όταν η ζωή δείχνει ότι πολλές φορές τα πτυχία πιστοποιούν γνώσεις που δεν υπάρχουν ή και να υπάρχουν δεν αποτελούν αναγκαία και ικανή συνθήκη της αξίας των ανθρώπων που τα έχουν, ενώ αντίθετα υπάρχουν γνώσεις και αξίες που δεν πιστοποιούνται μέσα από χαρτιά στερώντας έτσι την αναγνώριση και την αποδοχή σε άξιους ανθρώπους .Οι ήρωες καλούνται μέσα την πάλη των αντιθέσεων των «τύπων» και της «ουσίας» να ανταπεξέλθουν στην επίπονη πορεία που τους στέλνει η καρδιά τους προκειμένου να ζήσουν την μεγάλη αγάπη και τη ζωή τους όπως αυτοί επιθυμούν. Δισυπόστατος ο αγώνας αυτός. Πρώτα απαιτείται η επίλυση των προβλημάτων των διαπροσωπικών τους σχέσεων με τον επαναπροσδιορισμό των ταξικών-κοινωνικών αξιών και στη συνέχεια η από κοινού αντιμετώπιση της παρεμβατικής πολιτικής του κοινωνικού κατεστημένου το οποίο με το πρόσωπο του «φιλικού» , επαγγελματικού και ευρύτερα κοινωνικού περίγυρου επεμβαίνει στη ζωή τους με την μορφή του ψεύδους, της απόρριψης, του χλευασμού της απομόνωσης και της τιμωρίας εφ όσον …. « δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις» . Μεγάλος ο αγώνας των ηρώων , πολλά τα πάθη και οι αγωνίες, τα προβλήματα και οι δυσκολίες, προκειμένου να ζήσουν την ολοκλήρωση της μεγάλης αγάπης. Οι καθυστερήσεις για το επιθυμητό μας κρατούν σε συνεχή συναισθηματική διέγερση. Μαζί και εμείς με τους ήρωες πονάμε , ελπίζουμε , αγωνιούμε για τις κοινωνικές αδικίες και μεγάλη η ικανοποίηση μας όταν αποκαθίσταται το δίκαιο. Με κριτικό στοχασμό, διεισδυτική ματιά η συγγραφέας στέκει σαν μεγεθυντικός φακός πάνω από τα κοινωνικά θέματα που εμπλέκονται στη ζωή των ηρώων και τους βασανίζουν. Γινόμαστε και εμείς κοινωνοί της επιθυμίας για ισονομία και ισοπολιτεία όσων διώκονται και παραγνωρίζονται από το σύστημα, επιθυμούμε τη χρήση του δικαιώματος της ελευθέρας βούλησης προκειμένου για τις επιλογές και τη ζωή τους , τους καμαρώνουμε για τις ψυχικές και σωματικές αντοχές τους ,για το σθένος , την πίστη και την επιμονή τους ! Παράλληλα η συγγραφέας γεμάτη ευαισθησία , τρυφεράδα , καλοσύνη , λυρική και ποιητική διάθεση αναφέρεται στον έρωτα και στην αγάπη με σκηνές ιδιαίτερα αισθησιακές που λειτουργούν για τον αναγνώστη σαν οάσεις ανάμεσα στα σκληρά σκηνικά των άδικων της ζωής. Στον συγκερασμό των αντιθέτων της ζωής μας ταξιδεύει με τη γραφή της , προβληματίζει , συγκινεί ενώ παράλληλα διδάσκει, στάσεις και αξίες της ζωής. Όχι σαν στείρα μαθητεία αλλά λες και χρησιμοποιεί την «μαιευτική μέθοδο» για τη ροή των γεγονότων μέσα από τα οποία σιγά-σιγά συγκινησιακά και αποκαλυπτικά μας οδηγεί με σαφήνεια και λογική αλληλουχία στη νομοτέλεια τους. Αποκαλύπτονται αξίες , ανάγκες της ψυχής , της ζωής , προϋποθέσεις ευτυχισμένης ζωής για ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων μέσα στο κοινό τους περιβάλλον , για συμβίωση , επιβίωση, καταξίωση βάσει του σεβασμού των δικαιωμάτων του καθένα και της αποδοχής της διαφορετικότητάς του. Φωτίζεται η επιτακτική ανάγκη επαναπροσδιορισμού ρατσιστικών στάσεων και συμπεριφορών καταπίεσης τόσο σε ατομική όσο και σε κοινωνική βάση προς την μειονότητα των Ρομά που οι υπάρχουσες συμπεριφορές συντηρούν το άδικο της καταπίεσης, της περιθωριοποίησης και ότι αυτό σημαίνει σε δυσκολίες για τη μειονότητα που αναγκάζεται σε διαρκή φυγή, διωγμένοι από τόπο σε τόπο να ζουν νομάδες στην καθημερινή αναζήτηση της περιστασιακή έως αμφίβολης επιβίωσης με απώλειες μελών , συχνά μικρών παιδιών , λόγω των δυσβάσταχτων δυσχερειών . Άδικη μεταχείριση ανθρώπων μέσα σε μία χώρα που αρνείται να τους δεχθεί σαν ισότιμα σαν μέλη της που θέλει κατά τα άλλα να λέγεται δημοκρατική με μία καλοσύνη που την χαρακτηρίζει μόνο σαν μέρος τυπολατρίας Κυριακάτικου εκκλησιασμού. Πολίτιμο υλικό η καταγραφή της ζωής των Ρομά και στέκομαι εδώ με το ενδιαφέρον της λαογραφική μελέτης. Η συγγραφέας ακριβοδίκαιη με ματιά επίμονη, δεικτική, καθόλου εριστική αποτυπώνει «φωτογραφικά» τόσο τα δίκια και τα δικαιώματά τους όσο και τις υποχρεώσεις τις ευθύνες και τα λάθη τους μέσα σε μια κοινωνία που οι συμπεριφορές απέναντί τους γεννούν ανάλογη συμπεριφορά και η άρνηση την άρνηση! Δεν προχωράει σε επικρίσεις η συγγραφέας ούτε σε λύσεις. Προβάλλει τα γεγονότα με ευαισθησία και βάζει τον αναγνώστη μπροστά στην πληροφόρησή που του δίνει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα σύμφωνα με τη ματιά του και τι λέει η καρδιά του. Η συγγραφέας προχωράει όμως δυναμικά μέσα από ανατροπές και απροσδόκητα στην υπέρβαση που συντελεί ο Έρωτας και η Αγάπη μέσα στη κοινωνία, όπου έρχονται να ενώσουν ότι οι πολιτικές θέλησαν να χωρίσουν. Μας οδηγεί κλιμακωτά στη κορύφωση των γεγονότων , στην κάθαρση, σε δάκρυα έντονης συγκίνησης και υπερηφάνειας όταν ο αγώνας των ηρώων δικαιώνεται και η Αγάπη που τόσο πόθησαν πλέον τους ανήκει σαν βασική προϋπόθεση της ευτυχισμένης ζωής που τους περιμένει. Και όχι μόνο καταφέρνουν την συνύπαρξη με το αγαπημένο τους ταίρι αλλά καταφέρνουν να αναστρέψουν το κοινωνικό περιβάλλον τους βάσει των δικών τους πλέον αξιών από εχθρικό σε φιλικό ,φιλόξενο για να ζήσουν σε «ειρήνη» και να μεγαλουργήσουν! Πόσα σπουδαία τα θέματα που θίγει η συγγραφέας με το διήγημά της! Πόσο ωραία και δυνατά μπορεί και τα στηρίζει. Δυναμικός ο λόγος της γιατί δυναμική είναι και η ματιά της . Τα δώρα του νου και της καρδιάς είναι που οδηγούν το χέρι της να γράψει. Ξεκινάει in media res την διήγησή της και με αναδρομές στο παρελθόν , με το παληό ημερολόγιο και με νοσταλγικές αναπολήσεις σε διήγηση των κεντρικών ηρώων της γι αμεσότητα, ζωντάνια και πειστικότητα , φωτίζει τα γεγονότα του χθες και πως φτάνουν στο σήμερα με δύναμη να το επηρεάσουν. Ο λόγος της διαυγής δυνατά περιγραφικός ηθογραφεί τους ήρωές της σε πρωταγωνιστικούς ρόλους οι περισσότεροι αλλά και σε δευτερεύοντες ρόλους με χαρακτήρες αντιπροσωπευτικούς της κοινωνίας που κινούνται , ο καλός ο κακός ο δίκαιος ο άδικος… με ήθος και συμπεριφορές ανάλογες της μεταχείρισης εύνοιας , αδιαφορία ή απόρριψης που δέχονται από το κοινωνικό τους κατεστημένο , οι οποίοι δρουν πράττουν και φιλοσοφούν ανάλογα με τη ζωή που γνώρισαν, τη ζωή που θέλουν να κρατήσουν ,να ανατρέψουν και να κατακτήσουν. Η γραφή της είναι γεμάτη αντιθέσεις εικόνων ,συναισθημάτων, με δυνατούς διαλόγους και εσωτερικούς μονολόγους περίσκεψης κριτικής και αυτοκριτικής Ολοι οι άνθρωποι γέννημα της κοινωνίας που ζουν και κινούνται φορείς των ιδεών και αξιών που γαλουχήθηκαν να έχουν, χωρισμένοι σε τάξεις και δοσμένες αξίες δυσκολεύονται , παιδεύονται στη ζωή , στις αναμεταξύ τους σχέσεις. Άλλον δρόμο δεν έχουν , μονόδρομος είναι, αυτός του προσωπικού αγώνα διεκδίκησης της ευτυχίας. Πόσο μεγάλη η συγκίνηση με το κλείσιμο της ιστορίας που δίνει ελπίδα στο κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο όταν η καρδιά επιθυμεί και το σώμα συνακολουθεί με όλες τις δυνάμεις και τις αντοχές που έχει προκειμένου να πετύχει τη θέση του , στον κόσμο και στο Όνειρο! «Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί» ο τίτλος του βιβλίου Θεός – δημιουργός ο κάθε άνθρωπος της ζωής του , απελευθερώνει το τραγούδι μέσα του καθώς βαδίζει προς την ευτυχία που τόσο σκληρά κόπιασε για να την φέρει στη καθημερινότητα του!Καλοτάξιδο νάναι το βιβλίο στις καρδιές των αναγνωστών. Έχει γνωρίσει ήδη την επιτυχία, ο κάθε αναγνώστης όμως ξεχωριστός καθώς και η αποδοχή του . Ξεχωριστή και υπολογίσιμη! Καλή συνέχεια με πολλές χαρές για τη συγγραφέα και τη ΔΙΟΠΤΡΑ – εκδόσεις με προσωπικότητα.

Ένα δυνατό βιβλιο αγάπης. Αληθινή αγάπη που άντεξε στο χρόνο, μια αγάπη παντοτινή που παρόλο τα εμπόδια έγινε ακόμη πιο δυνατή. Η ιστορία της Αννας και Περσαλφ μοναδική , συγκλονιστική. Συγχαρητήρια στην κ. Άννα Γαλανού για το αριστούργημα της. Σας ευχαριστω που με ταξιδέψατε με το τόσο ωραίο και καλογραμμένο βιβλιο σας.

Πολλές φορές στην καθημερινότητά μας έχουμε βρεθεί να αναρωτιόμαστε αν τελικά υπάρχει αυτή η μεγάλη αγάπη την οποία αναφέρουν σε τραγούδια, την υμνούν στην ποίηση, την αφηγούνται σε μυθιστορήματα...Ξεχνάμε όμως πως τα περισσότερα από αυτά δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μας αλλά πραγματικές καταστάσεις μέσα από τη ζωή – αληθινές ιστορίες – συνανθρώπων μας – άνθρωποι που είτε έφυγαν από τη ζωή είτε συνεχίζουν να ζουν ανάμεσά μας... Η αληθινή, δυνατή και παντοτινή αγάπη έρχεται και μας χτυπά την πόρτα μία φορά. Φτάνει να είμαστε εκεί να της την ανοίξουμε και να την καλωσορίσουμε.Αυτή θα είναι η μοναδική φορά που θα μας κάνει να νιώσουμε σαν μικροί θεοί τραγουδώντας τον έρωτά μας σε ένα κόσμο που μόνο εμείς, όσοι αγαπάμε αληθινά, τον καταλαβαίνουμε.....

Aγαπημενη μου ΑΝΝΟΥΛΑ, Θυμαμαι το Καλοκαιρι του 2012 που μου ειπες στο τηλεφωνο "Ειμαι στην Λερο και γραφω μια συγκλονιστικη Ιστορια Αγαπης.." Σε ρωτησα, Γιατι απομονωθηκες να το γραψεις στην Λερο Αννουλα μου??? και μου απαντησες."Θα το μαθεις οταν διαβασεις το Νεο μου Βιβλιο. " Το βιβλιο αυτο ηταν το "Τοτε που Τραγουδουσαν οι Θεοι"..Αννουλα μου,εισαι Μαστορισσα στον Ερωτα και στην Αγαπη..Κεντας με δακρυα το μαξιλαρι..Δυο Ιστοριες Αγαπης πασχιζουν και αγκομαχουν να Επιβιωσουν εχοντας απεναντι τους,Κοινωνικες Ταξεις,Ηλικιες,Επαγγελματα..Αγαπες Ασυμβατες μεταξυ τους,(Νομοι Αγραφοι που οι Ανθρωποι επιννοησαν για να μην ειναι ποτε Συμβατες..).Οι Λεξεις σου γεματες Ποιηση, χορευουν και θελουν να Δραπετευσουν απο το χαρτι, και αφου Φωλιασουν στην Καρδια μας, Ζητουν να γινουν Υποτιτλοι στο πανι Οθονης Κινημτογραφου.Στο εχω πει και αλλες φορες, τα Βιβλια σου ειναι ετοιμα Σεναρια για Κινηματογραφικο Εργο!!!Τελειωνοντας το Διαβασμα ενοιωσα σαν την Ηρωιδα του Εργου του Γουνρυ Αλλεν "Το πορφυρο Ροδο του Κα'ι'ρου", οπου ο Ηρωας της ταινιας Δραπετευσε απο την Οθονη για να Ζησει την Πραγματικοτητα μπλεγμενη με Φαντασια με την (ηρωιδα-Θεατη) της ταινιας..Το Ονειρο οταν νικα την Πραγματικοτητα, Γινεται ΜΑΓΕΙΑ!!!Ετσι ενοιωσα κι Εγω με τους Ηρωες του Βιβλιου σου, που Ταυτιστηκα..Πονεσα,Εκλαψα,και στο Τελος Λητρωθηκα!!Θυμηθηκα τα Λογια σου οταν πιναμε καφε στο Συνταγμα..σου ειπα, Αννουλα μου, ποσο Τυχερη εισαι που τις Σκεψεις και τους Στοχασμους σου τις Γραφεις στο χαρτι και Αλαφρωνεις..και μου Απαντησες.."Κατερινακι μου, οταν Γραφω δεν Αλαφρωνω,,,Ποναω, Ποναω πολυ.." Ποσο Δικιο ειχες,,,γιαυτο λενε οτι Πηγη της Χαρας ειναι η Θλιψη..Καπου στα μεσα του Μυθιστορηματος "Τοτε που Τραγουδουσαν οι Θεοι" γραφεις.."Οταν ο Ηλιος Μεσουρανει και δεν Υπαρχουν Σκιες, τοτε οι Ουρανοι ειναι Ανοικτοι να Δεχθουν τις Επιθυμιες και τις Ευχες των Ανθρωπων.." Ετσι εκανα κι εγω μιαν Ευχη..Ευχομαι το Βιβλιο σου, αφου Ταξιδεψει Πρωτα στις Καρδιες των Ανθρωπων...να γινει Σεναριο Ταινιας και να Ταξιδεψει στα Περατα του Κοσμου!!! Αννουλα της Καρδιας μου..δεν εγινες Συγγραφεας...ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ !!!!!

Ένας ύμνος στη απόλυτα αληθινή αγάπη!Εκείνη που δεν ζητά ανταλλάγματα ...Εκείνη που δίνει ακόμα και αν δεν πάρει ποτέ τίποτα...Εκείνη που δεν μας αφήνει ποτέ... Η Άννα Γαλανού με το νέο της βιβλίο μας χαρίζει χαρακτήρες που θα μείνουν μαζί μας για πάντα.Η ιστορία μας εξελίσσεται στο σήμερα, στο τώρα. Αλλά άρχισε πολύ καιρό πριν, μέσα από ένα άλλο ζευγάρι, μέσα από μια άλλη αγάπη . Η Λένια, η Λένικα όπως αρέσει στο πατέρα της να τη φωνάζει, είναι γόνος καλής οικογένειας με μεγάλη αναγνώριση στο χώρο της , ένα αδερφό "επιστήμονα", γονείς που την λατρεύουν.Ο Φίλιππος δεν έχει τίποτα από αυτά. Ορφανός, η μόρφωσή του σχεδόν ανύπαρκτη αφού αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο για να εργαστεί, μοναδικός του σύντροφος το ταλέντο του με τη ζωγραφική.Και τότε η μοίρα τους έφερε κοντά......και άλλαξε τα πάντα. Ερωτεύτηκαν, με ένα τρόπο απόλυτο και μοναδικό. Με ένα τρόπο που δεν άφηνε περιθώρια επιλογής, έπρεπε να είναι μαζί. Ο καιρός πέρασε και τα πράγματα άρχισαν να γίνονται όλο και πιο δύσκολα , ο κοινωνικός τους περίγυρος έγινε ανελέητος. Και τότε οι αμφιβολίες μπήκαν ανάμεσά τους. Η Λένια αποφασίζει να απομακρυνθεί για λίγο από όλους και όλα ώστε να μπορέσει να σκεφτεί να καταλάβει τι έχει συμβεί και τι θα κάνει τώρα. Το καταφύγιο της πάντα το πατρικό της στη Λέρο το μέρος που μεγάλωσε. Το μέρος που οι γονείς της λάτρεψαν και αποφάσισαν να περάσουν τη ζωή τους....ή έτσι εκείνη νόμιζε!Φτάνοντας στο πατρικό της η Λένια λέει τα πάντα στους γονείς οι οποίοι σοκάρονται από τα λόγια της. Δεν μπορούν να πιστέψουν πως ένας άνθρωπος που αγαπά θα μπορούσε να πράξει τόσο εγωιστικά. Πως το δικό τους παιδί θα μπορούσε να θυσιάσει την αγάπη για το κύρος. Και τότε αποφασίζουν πως πρέπει να μάθει τα πάντα για το παρελθόν της. Τα πάντα για τις ρίζες της. Και έτσι μέσα από ένα κιτρινισμένο και ξεχαρβαλιασμένο τετράδιο ξεπηδά η ιστορία της Άννας και του Πέρσαλφ. Όχι μία ιστορία αγάπης αλλά μια ιστορία θυσίας.Δεν θα σας μιλήσω άλλο για την ιστορία τους, άλλωστε είναι τόσο μοναδική που δεν θα μπορούσα ποτέ να καταφέρω να σας τη μεταφέρω "σωστά". Αφήστε λοιπόν τον Πέρσαλφ ή Σάλφ για τους φίλους του, και την Άννα να σας ταξιδέψουν στον καιρό που Τραγουδούσαν οι θεοί. Η Γαλανού σκιαγραφεί με μεγάλη επιδεξιότητα τα συναισθήματα που κατακλύζουν αυτό το βιβλίο. Την πρώτη αγάπη, τον πόνο της εγκατάλειψης, την εξαθλίωση της ανθρώπινης ζωής και τέλος τη λύτρωση, τη χαρά και την ευτυχία. Ακόμα μέσα από το κείμενο βλέπουμε να θίγονται πολλά σημαντικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός, κοινωνικές διαφορές, η ενδοοικογενειακή κακοποίηση.Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω πως το βιβλίο αυτό είναι από τα βιβλία εκείνα που δίνουν το μήνυμα , πως μπορούμε στη ζωή να βάζουμε στόχους, να παλεύουμε, να υπομένουμε και να περιμένουμε, να ελπίζουμε, να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας, να μην το βάζουμε κάτω ποτέ και έτσι θα καταφέρουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας.Ένα βιβλίο για όλους εσάς που συγχωρέσατε και θυσιάσατε ένα κομμάτι της ψυχής σας για την αγάπη!

Μιλένα, σε ευχαριστώ πολύ. Μακάρι... ίσως, ποιός ξέρει;

Μόλις το τέλειωσα, με ξενύχτησε απόψε. Πολλά συγχαρτήρια. ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΘΑΝΟ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ. Μακάρι να το δούμε και ταινία.

Αγαπημένη Μαρία Κουλούρη. Η παρουσίαση του βιβλίου που έκανες ήταν μοναδική. Μια σφαιρική ανάλυση που δεν αφήνει κανένα κενό. Στέκεσαι στα πιο ουσιαστικά θέματα και εμβαθύνεις εκεί που κι εγώ δίνω βάση και προτεραιότητα.Τα σημεία που έδωσες προτεραιότητα ήταν τα πλέον ουσιαστικά και με καλύπτουν και ως συγγραφέα και ως αναγνώστρια. Το δεύτερο έχει μεγαλύτερη αξία. Θέλω να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για την αγωνία σου πάνω απ' όλα να είσαι αντικειμενική.

Αγαπητή κυρία Βασιλική Λαμπρινού σας ευχαριστώ για το σχόλιο σας. Η εποχή σιωπής που αναφέρεστε ας γίνει μια δυνατή κραυγή από όλους μας για να ευαισθητοποιήσουμε ανθρώπους που δειλιάζουν και φοβούνται να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Εγώ επίσης σας ευχαριστώ για τα λόγια σας.

Διαβάζοντας το βιβλίο της Άννας Γαλανού ΄΄Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί ΄΄ , ένιωσα σαν να παρακολουθούσα μια ορχήστρα με τον μαέστρο να σηκώνει την μπαγκέτα του και να δίνει το ξεκίνημα σε κάθε έναν μουσικό να παίξει το κομμάτι του, μέχρι ως ότου, όλες οι μελωδίες ενωθούν σε μία.Μικροί θεοί οι ήρωες στο βιβλίο της Άννας Γαλανού, μικροί θεοί που γεμίζουν με την παρουσία τους τις σελίδες , μεγαλώνουν και ανδρώνονται, αγαπούν και προδίδονται, πονούν και κλαίνε, κυνηγιούνται, χαίρονται και νιώθουν και στο τέλος δικαιώνονται.Φίλιππος και Λένια . Έρωτας με εμπόδια τα στερεότυπα τα κοινωνικά που είναι ριζωμένα γερά στην ψυχή της ηρωίδας...Πέρσαλφ και Άννα . Έρωτας δυνατός, ανατρεπτικός, έρωτας χωρίς λογική, έρωτας που αρχίζει και συνεχίζεται παράλληλα με τις γραμμές του τρένου.. παράλληλες γραμμές που δεν συναντιούνται ποτέ . Μ΄ένα σωστά δοσμένο φλας μπακ η συγγραφέας δίνει μια ιστορία με χαρακτήρες γήινους, τρωτούς και ευαίσθητους, ρομαντικούς και περήφανους , ευάλωτους και δυνατούς. Τα χνάρια τους έντονα , τα μηνύματά τους δυνατά. Μια ιστορία που οι ήρωές της, αφήνουν τα αποτυπώματά τους να διαμορφώσουν και να καθορίσουν στάσεις ζωής.Στην κορυφή της πυραμίδας ο παππούς . Μια ασκητική μορφή που παρ΄όλο που έζησε μέσα στην σκληρότητα και στην απαξίωση κατορθώνει να περάσει όλη τη φιλοσοφική ανατένιση της ζωής στον εγγονό του τον Πέρσαλφ. Ένας σμιλεμένος αριστοτεχνικά χαρακτήρας που κρατάει τον τόνο και δίνει την αφορμή στη συγγραφέα να υφάνει εικόνες μιας άλλης ζωής .Μιας φυλής αρκετά παρεξηγημένης των Ρομά. Οι χαρές τους, τα βάσανά τους ,τα μυστικά τους, οι επιθυμίες τους, η άδικη περιθωριοποίησή τους αλλά και οι αδυναμίες τους ζωντανεύουν μέσα από τα λόγια του, τη στάση ζωής του αλλά και την καθηλωτική πορεία του εγγονού του! ΄΄ οι άνθρωποι ξεχνούν την καλοσύνη τους μέσα στις εκκλησιές τους. Δεν την βγάζουν από κει μέσα ούτε γι΄αστείο και ούτε ποτέ την παίρνουν μαζί τους όταν φεύγουν και κάθε Κυριακή την ξαναβρίσκουν στο ίδιο ακριβώς σημείο που την άφησαν την προηγούμενη φορά ΄΄ Τα μηνύματα που περνά η Άννα Γαλανού μέσα από τις ιστορίες των ηρώων της είναι δυνατά. Ο ρατσισμός και ο ενταγμός στο περιθώριο, οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, αποτελούν τροχοπέδη σε κάθε αγνό και αληθινό συναίσθημα.Ίσως η μη ύπαρξη αυτών να φαντάζει κάτι το ιδεατό. Όμως ποιός είπε ότι η ζωή μας πρέπει να σταματά στα απλά και μη ουσιαστικά και όχι στο πέταγμα του νου για την πραγματοποίηση του ιδεατού;

Κλεινοντας το βιβλιο της Αννας Γαλανου μετα απο τρεις ημερες προσηλωσης ,μοναδικα συναισθηματα με κυριευουν.Συγκινηση,ζεστασια για οσους χρονια τωρα παρακολουθουμε εκ του ασφαλους στο κοινωνικο τους πειθωριο,χαρα για τη δικαιωση μιας υπεροχης αγαπης.Ενοιωσα καθηλωμενη θεατης ταινιας με το τετραδιο του παππου.Πολλες ευχαριστιες κυρια Γαλανου για την υπεροχη συντροφια που μου κρατησε το 'τραγουδι των Θεων σας' σε μια δυσκολη εποχη σιωπης.

Αγαπητή Φανή, σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και τη κριτική σας. Να είστε καλά.

Κύριε Νίκο Μανδρέκα σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας. Πράγματι έχετε δίκιο αγαπώ πολύ τους ήρωες μου και υποφέρω κι εγώ μαζί τους. Οι ταξικές και κοινωνικές διαφορές που καμιά φορά ακουμπούν τα όρια του ρατσισμού είναι ένα θέμα που σίγουρα οφείλει να ευαισθητοποιεί τους ανθρώπους.

Μια καλογραμμένη ιστορία που περιγράφει με ειλικρίνεια γεγονότα και κοινωνικά ζητήματα που ζούμε στην καθημερινότητά μας και στον μικρόκοσμο μας. Έντονες εικόνες και ζωντανές περιγραφές, με ήρωες πραγματικούς και μια αληθινή ιστορία αγάπης. Συγχαρητήρια!!

Ενα υπεροχο βιβλιο που αναστατωνει ψυχη και νου.Ενα μοναδικο ταξιδι στην αληθινη αγαπη,κοντρα στις προκαταληψεις,τις κοινωνικες συμβασεις,τον υφερποντα ρατσισμο και τα αιωνια αδιεξοδα.Δεν μπορεσα να διακοψω την αναγνωση μου.Οι καθηλωτικες περιγραφες της κυριας Γαλανου και τα πολυ σωστα μηνυματα που διχεονται παντου δημιουργουν τελικα μια λυτρωτικη ευφορια.Ειναι βεβαιο πια.Η συγγραφεας αγαπαει τους ηρωες της,αγαπαει τους ανθρωπους! Μια διαφορετικη πενα που ζωγραφιζει ανεξιτηλα μεσα μας.Συγχαρητηρια κυρια Γαλανου, καλοταξιδο.

Μέτριο!! Καί εντελώς ρηχό.Γεμάτο από τάχα λογοτεχνικό λόγο.!Λυπάμαι

Αγαπημένη κ. Τσακάλου...Γιούλη μου! Σε ευχαριστώ απο καρδιάς για την τόσο όμορφη παρουσίαση του βιβλίου μου. Πιστεύω απόλυτα ότι το κείμενο σου εκφράζει απόλυτα το πνεύμα της ιστορίας και σκιαγραφεί τους ήρωες και τις αξίες που έχουν να προβάλλουν. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σου κοντά μου.

‘’ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ’’Ένα βιβλίο καθηλωτικό, ευαίσθητο που ξεπερνά τα όρια της αληθινής και χωρίς ανταλλάγματα αγάπης! Η αφήγηση του είναι στρωτή και παραστατική! Τα δρώμενα του παραπέμπουν σε αρχαία τραγωδία. Ένα υπέροχο φλας μπακ γεμάτο με εικόνες και συναισθήματα που πλημμυρίζουν τη καρδιά σου.‘’ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ’’ Ένα ρομαντικό, καθηλωτικό μυθιστόρημα που ρίχνει φως σε μύχιες συναισθηματικές καταστάσεις, που ακουμπά, κοινωνικά και υπαρξιακά θέματα, που θίγει ταξικές και κοινωνικές διαφορές, που με λεπτότητα και μαεστρία ξεδιπλώνει ανάμεσα σε όλα δυο μεγάλους έρωτες, δυο μεγάλες αγάπες, τόσο ανόμοιες, όμως και τόσο ίδιες μαζί στη τελειότητά τους. Το βιβλίο που προχωρά με αργό βηματισμό ξεκινώντας από ένα αδιέξοδο, κατά τα φαινόμενα έρωτα, ανάμεσα σε δυο ανθρώπους του σήμερα, για να ξεδιπλωθεί στη συνέχεια και να μας πάει πολλά χρόνια πριν, αφηγούμενο κάτι τελείως διαφορετικό. Μια άλλη αγάπη, δυνατή, το ίδιο όμως αδιέξοδη, όπως μας δείχνει στην αρχή, με όλα τα πάνω και τα κάτω μιας κοινωνίας που στέκεται απέναντι. Απέναντι και μάλιστα με εχθρικές διαθέσεις που φθάνουν ένα σκαλοπάτι πριν από το θάνατο.Τι σχέση μπορεί να έχουν οι δυο ιστορίες;Εδώ παρεμβάλετε η συγγραφέας, και με έντεχνο και αριστουργηματικό τρόπο μας λύνει την απορία. Ο αναγνώστης δεν μένει απροετοίμαστος. Ξέρει πολύ καλά από τις πρώτες κιόλας σελίδες ενός παλιού, κιτρινισμένου τετραδίου, τι πρόκειται να διαβάσει στη συνέχεια. Εκείνο που δεν περιμένει είναι η εξέλιξη της ιστορίας. Γιαυτό αναφέρθηκα στην αρχή σε βιβλίο που θυμίζει αρχαία τραγωδία. Δυο ζευγάρια… Ο Φίλιππος και η Λένια ζουν ένα πάθος που τους ενώνει και τους βγάζει τελείως από τα τετριμμένα της ζωήςΟ Πέρσαλφ και η Άννα, έχουν περάσει κάτι ανάλογο στο παρελθόν και βιώνουν την ένταση του νέου ζευγαριού με απόγνωση. Είναι καιρός να μιλήσουν, να εκτεθούν, να αποκαλύψουν, να περιμένουν και να ελπίζουν ότι η δική τους ιστορία θα αποτελέσει τη λυδία λίθο για το σύγχρονο ζευγάρι.Η Άννα Γαλανού σκιαγραφεί με μαεστρία τον ανθρώπινο πόνο, την απαξίωση, την απόλυτη εγκατάλειψη και την απόγνωση… Στο βιβλίο όμως ταυτόχρονα υπάρχει δυνατό το αίσθημα της λύτρωσης, της ελπίδας, της αναμονής και της μεγάλης αγάπης που εν τέλει αποτελεί καταλύτη των πάντων.Είναι πολλά τα γεγονότα τα οποία θίγει η κυρία Γαλανού. Ο ρατσισμός, η ενδοοικογενειακή βία, ο αγώνας κόντρα σε κατεστημένες και δοτές καταστάσεις, που όμως τελικά δεν είναι και τόσο δεδομένες, όσο φαίνονται. Γιατί στο τέλος επικρατεί η δικαιοσύνη και η αγάπη. Η λύτρωση τόσο για τους ήρωες, όσο και για τους αναγνώστες. Τελειώνοντας σας αποκαλύπτω ότι διαβάζοντας το βιβλίο έκλαψα, θύμωσα, νευρίασα, χαμογέλασα και θυμήθηκα…! Όλα έμοιαζαν τόσο αληθινά, που σαν το τέλειωσα, έμεινα να κοιτώ τη πόρτα και να περιμένω να δω τους ήρωες να μου χαμογελούν ευτυχισμένοι. ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ… ακούστε το τραγούδι τους και ταξιδέψτε μαζί τους…

Κυρία Αγγελική Ιδομενέως, σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τα λόγια, και την αγάπη σου.

Σοφία σε ευχαριστώ θερμά για τα λόγια σου. Επαναλαμβάνω συνέχεια και δεν θα κουραστώ να το λέω, ότι το καλύτερο δώρο σε ένα συγγραφέα είναι η επιβράβευση του απο τους αναγνώστες των βιβλίων του. Και πάλι σε ευχαριστώ

Κυρία Ευγενία Δανιηλίδου, ευχαριστώ πολύ για τα λόγια και την αγάπη σου. Ξέρω ότι διαβάζεις πολύ κι ότι είσαι απο τους δύσκολους αναγνώστες, ότι δεν χαρίζεις αν δεν σου αρέσει κάτι. Γιαυτό χαίρομαι διπλά που διαβάζω όλα αυτά τα ωραία που γράφεις. Είσαι ακριβώς μέσα στο πνεύμα του βιβλίου. Υπογραμμίζω επιπλέον ότι όπου υπάρχουν πραγματικοί, αληθινοί άνθρωποι, δεν υπάρχει ρατσισμός. Κοιτάς στα μάτια τον άλλο και του χαμογελάς. Άνθρωπος προς άνθρωπο, όπως η καλημέρα στο γείτονα, τα χαμόγελο στο παιδί και το χάδι στο γονιό. Σε ευχαριστώ Ευγενία μου, απο καρδιάς.

Λαμπρό βιβλίο, σοβαρό και εμπνευσμένο, με ένταση από την αρχή ως το τέλος! Συναίσθημα, πλοκή και πάντα ποιότητα στο νέο βιβλίο της ανεξάντλητης κυρίας Γαλανού, μπράβο!

το μόνο που έχω να πω είναι ότι το βιβλιο είναι τέλειο,ειχα πολύ καιρό να με καθηλωσει ετσι ενα βιβλιο και διαβάζω πολύ.διαβαζωντας το βιβλίο αλλαξα στάση για μια παρεξηγημένη φυλή.συγχαρητήρια Αννα πολλα μπράβο

Ενα ακόμη καταπληκτικό βιβλίο απο την Αννα Γαλανού.Δεν συνήθισα να περιμένω κάτι διαφορετικό απο την ίδια.Οι στόχοι που βάζει είναι πάντα ψηλά.Ξεκινώντας το διάβασμα αυτού του βιβλίου δεν φαντάζεσαι απο την αρχή σε τι μονοπάτια θα σε οδηγήσει.Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ,άριστα Ελληνική,με σεβασμό στον αναγνώστη πάντα.Η ιστορία με πολλά μηνύματα .Οταν βάζεις στόχους τους πετυχαίνεις αφου πιστεύεις σ'αυτό που κάνεις.Η αγάπη κερδίζει κι εδώ ,αφου περάσει πολλά δύσβατα και δύσκολα μονοπάτια.Ο ρατσισμός δεν υπάρχει σ'αυτό το βιβλίο.Και αυτό είναι ένα ισχυρό ράπισμα .Τελικά οταν υπάρχει αγάπη,δεν έχει σημασία μεταξύ ποιών αναπτύσεται.Έμαθα βέβαια και πολλά για την ζωή των τσιγγάνων,που άλλα γνώριζα και άλλα όχι.Εκείνο που μ'εντυπωσίασε είναι οτι ούτε για μια στιγμή δεν υπήρξε η παραμικρή αμφιβολία ,ο παραμικρός ενδιασμός για τις σχέσεις μεταξύ οχι όμοιων κοινωνικά ανθρώπων.Ακόμη ενα μάθημα ζωής.Θα μπορούσα να γράφω ώρες,αλλά δεν θέλω να καταχραστώ του χώρου και του χρόνου.Ενα ακόμη μεγάλο ευχαριστώ Αννα μου για το υπέροχο ταξίδι που μου χάρισες.Ενα ταξίδι μαγικό ανακατεμένο με τσιγγάνικους ήχους, βιολιά και πολλή αγάπη.Πιστεύω οτι και αυτό το βιβλίο σου θα έχει την επιτυχία που του αξίζει και σου αξίζει.

Κύριε Βασίλη Γκανά.Ευχαριστώ απο καρδιάς. Πραγματικά νιώθω ότι είναι λίγο το ευχαριστώ για όλα αυτά τα όμορφα λόγια σας. Θα σταθώ περισσότερο στη τελευταία σας πρόταση. Πραγματικά η τιμή που μου κάνουν οι αναγνώστες μου είναι μεγάλη, το λιγότερο που μπορώ να κάνω, είναι να τους σέβομαι και να τους τιμώ εξίσου με τα βιβλία μου. Το εισπράττω σαν δώρο αυτό και προσπαθώ να το ανταποδώσω. Όταν διαβάζω τόσο όμορφα λόγια αισθάνομαι ότι έχω τεράστια υποχρέωση απέναντι σε ανθρώπους, όπως εσείς, που με τιμούν με αυτό το τρόπο. Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.

Κύριε Ανδρέου, σας ευχαριστώ για τα λόγια σας, το ίδιο και για το mail που μου στείλατε. Χαίρομαι πολύ εισπράξατε σαν δώρο Θεού όπως μου αναφέρετε σ' αυτό την ανάγνωση του βιβλίου μου. Εκείνο μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι και για μένα είναι δώρο τα μηνύματά σας, Με συγκινήσατε πολύ. Πολλά ευχαριστώ.

Κύριε Στέλιο Μπαγουράκη, ένας χείμαρρος είναι η κριτική σας. Τι μπορώ να σας απαντήσω; Είναι τα λόγια λίγα να ευχαριστήσω, για το πώς ''πρασλάβατε'' το βιβλίο μου. Χαίρομαι ιδιαίτερα γιαυτό, όπως και για τα ξαφνιάσματα που νοιώσατε. Χίλια ευχαριστώ για τα λόγια σας.

Συγκλονιστικό!!! Ξεκινάω έτσι γιατί ποτέ δεν έχω νιώσει να με κατακλύζουν τέτοια και τόσα συναισθήματα, τελειώνοντας ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο ύμνος στην αγάπη, που μέσα από συγκλονιστικές εμπειρίες και καταστάσεις, που προσφέρονται αριστοτεχνικά, περνούν τόσα μηνύματα! Κάποια στιγμή πίστεψα πως κάπου υπήρχε μια υπερβολή στο θέμα της ζωής των τσιγγάνων, πως διατέθηκε ένα τόσο μεγάλο μέρος του βιβλίου… στη συνέχεια διαπίστωσα πως αυτό όχι μόνο ήταν απαραίτητο αλλά ταυτόχρονα ήταν και το δυνατό σημείο του βιβλίου! Με μοναδική μαεστρία η Άννα Γαλανού και με τόσο ωραία ελληνικά, κατορθώνει να σε κάνει να ταξιδέψεις μαζί με τους ήρωες, να εξάψει τη φαντασία σου να διεγείρει τα συναισθήματά σου και να θέσει τόσους προβληματισμούς! Και δεν νομίζω πως θα μπορούσε να τα πετύχει όλα αυτά εάν δεν είχε αυτόν τον θαρραλέο και έντιμο λόγο που φέρνει τόσο κοντά τον αναγνώστη και του δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως συμμετέχει στα δρώμενα! Θεωρώ πως είναι από τα βιβλία εκείνα που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή αυτών που τα διαβάζουν! Είναι από τα βιβλία εκείνα που στέλνουν το μήνυμα πως μπορούμε στη ζωή να βάζουμε στόχους, να παλεύουμε, να καρτερούμε, να ελπίζουμε, να καταπολεμούμε τους φόβους μας και να μην το βάζουμε ποτέ κάτω! Επίσης μου αρέσουν οι συγγραφείς που νοιάζονται τους αναγνώστες και τους σέβονται και αυτό το εισπράττω και με το παραπάνω, τόσο σε αυτό, όσο και σε όλα της τα βιβλία!

Η συγκινηση περισσευει τελειωνοντας ενα τοσο υπεροχο βιβλιο.Θερμα συγχαρητηρια,κυρια Γαλανου,για το το.ταξιδι,τα συναισθηματα,το ξαφνιασμα και τον προβληματισμο που μας προσφερατε.Ο τροπος γραφης ,οι συγκλονιστικες περιγραφες και οι κοινωνικες αναφορες σας αποτελουν πιστευω, αναταση ψυχης για τους λατρεις του καλου βιβλιου.Το τετραδιο του Περσαλφ μοναδικο .Η δικαιωση μιας τοσο μεγαλης αγαπης λυτρωση.Η ζωη των τσιγγανων καλεσμα αυτογνωσιας.Δισταζω να κλεισω το βιβλιο.Κρατω ακομα μεσα μου αυτο το μαγικο χορο της συναντησης καρδιας και νου, που τοσο μοναδικα προσφερετε. ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

Τελειωνοντας το νεο αριστουργηματικο σου βιβλιο η αγωνια και η συναισθηματικη μου φορτιση ειχαν φτασει στο κατακορυφο.Ευτυχως μας λυτρωσες υστερα απο τοσες περιπετειες που ζησαμε μαζι με τους τραγικους ηρωες σου.Ηφαντασια σου και παλι καλπαζει και η ευρηματικοτητα σου δεν εχει ορια Οι δραματικες ιστοριες των ηρωων σου θυμιζουν αρχαια τραγωδια.Η ζωη των τσιγγανων οπως την περιγραφεις σκληρη,τυρανικη,βασανιστικη και απανθρωπη δεν εχει δοθει ποτε αλλοτε ετσι Οι συμπτωσεις φανταστικες(συναντηση του πατερα με το γιο του),τα πισωγυρισματα στις τραγικες ιστοριες των ηρωων,κρατουν εντονο το ενδιαφερον του αναγνωστη να φτασει στο τελος Η επιστροφη της Αννας,η συναντηση του Κων/νου με τον πατερα,η αργοπορια του Φιλιππου στην γκαλερη ειναι σκηνες που κοβουν την ανασα. Κ ΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ το βιβλιο σου γεματο μηνυματα και διδαγματα σε ταξιδευει σε κοσμους ονειρικους.Εγω αρχιζω ξανα να ζω αυτο το μαγικο ταξιδι.

Ασιμέ μου αγαπημένη, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, την αγάπη σου και τα όμορφα λόγια σου. Σου είχα υποσχεθεί πέρυσι ένα μαγικό ταξίδι. Χαίρομαι που κατάφερα να κάνω πράξη την υπόσχεση μου! Φιλιά και απο κοντά στη Ξάνθη!!!

Ότι κι αν πώ για το συγκεκριμένο βιβλίο θα είναι λίγο μπροστά στα συναισθήματα που μου δημιούργησε διαβάζοντας το...Δύο ιστορίες αγάπης τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες με κοινό παρανομαστή πάντα την αληθινή αγάπη....Τελικά πρέπει ν'ακούμε πάντα την καρδούλα και την ψυχούλα μας για να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι......Επίσης οι περιγραφές της ζωής των τσιγγάνων ήταν συγκλονιστική...ένα μαγικό,συγκινητικό και πολύχρωμο ταξίδι....Σ'ευχαριστώ πολύ Άννα μου γι'αυτό το υπέροχο ταξίδι.....

Αγαπητή μου Εφη, σας ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σας και το τρόπο που περιγράψατε το βιβλίο μου. Χαίρομαι πάρα πολύ που εισπράξατε όλα αυτά τα συναισθήματα και τα ηθικά διδάγματα. Ο ρατσισμός και οι ταξικές διαφορές ήταν ανέκαθεν ένα θέμα που μου κέντριζε τη ψυχή. Ήθελα πολύ να αναφερθώ σ΄αυτά και χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να τα κοινωνήσω και στους αναγνώστες μου μέσα απο το βιβλίο μου. Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.

Καταπληκτικο βιβλιο με εντονη πλοκη και πολυ εξυπνο τροπο γραφης που σου κραταει αμειωτο το ενδιαφερον μεχρι την τελευταια σελιδα. Σε ταξιδευει, σε γεμιζει συναισθηματα αλλα και ηθικα διδαγματα. Η παρουσιαση της ζωης των τσιγγανων σε κανει να δεις με αλλη ματια τους ανθρωπους αυτους που ανεκαθεν δεχονταν εντονες ρατσιστικες επιθεσεις. Ειναι ενα βιβλιο στο οποιο κυριαρχει η αγαπη στο ονομα της οποιας κερδιζονται οι πιο σκληρες μαχες. Χαιρομαι που αυτο το βιβλιο θα κοσμει τη βιβλιοθηκη μου με το ομορφο εξωφυλλο, τον υπεροχο τιτλο και την καταπληκτικη ιστορια του. Συγχαρητηρια κυρια Γαλανου!!!

Ευχαριστώ πολύ κ. Κατερίνα Τ. για τα λόγια σας. Πράγματι η αξία της αγάπης είναι το πιο μεγάλο δώρο που μπορεί να αντλήσει άνθρωπος απο άνθρωπο. Να είστε καλά, ευχαριστώ πολύ.

Υπέροχη ιστορία, με έντονο το συναίσθημα της αξίας της αγάπης!!!!ευχαριστούμε πολύ Άννα για αυτή την ξεχωριστή ιστορία <3

Το τελείωσα και πραγματικά μπορώ να πω ότι το λάτρεψα, μου άρεσε πιο πολύ απ όλα, ίσως οι πολλές ιστορίες των ανθρώπων; ίσως τα έντονα συναισθήματα;;; Ισως ότι με έκανε να δω με άλλη ματιά τη δύσκολη ζωή των Ρόμα, της αγάπης που τόσο έντονα αισθήματα πιστεύω ότι δύσκολα υπάρχουν πλέον; Νοιώθω ότι ήταν ένα ολοκληρομένο βιβλίο, που με τραβούσε..... Θα σου πω μέσα απο τη ψυχή μου ΜΠΡΑΒΟ

Ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο Chris. Θα σε ταξιδεύω συνέχεια με τα βιβλία μου, στο υπόσχομαι. Ευχαριστώ και εκ μέρους της Διόπτρα, πράγματι είναι ένα πολύ ζεστό σπίτι.

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ.. ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΣΟΥ "ΣΤΕΓΗ"!!! ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΑΝΝΑ!!

Ευχαριστώ θερμά κ. Ξανθουδίδου για τη κριτική σας. Τιμή μου πραγματικά τα λόγια σας.

Είναι ένα υπέροχο βιβλίο, που σε ξαφνιάζει συνεχώς απο το πρώτο κεφάλαιο. Είναι γεμάτο αγάπη, ηθικά διδάγματα και πραγματικές αξίες. Πολύ τρυφερό, με μαγευτική πλοκή και με αναπάντεχο τέλος. Καιρό είχα να διαβάσω ένα τόσο όμορφο ελληνικό μυθιστόρημα. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο τρόπος γραφής της κ. Γαλανού, φαίνεται ότι γνωρίζει άριστα την Ελληνική γλώσσα. Το διάβασα τυχαία, όμως πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Πολλά πολλά συγχαρητήρια. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Γεωργία Ξανθουδίδου Καθηγήτρια φιλόλογος

Μαρία σε ευχαριστώ ξεχωριστά για το κείμενο - κριτική για το βιβλίο μου. Αυτές οι προκαταλήψεις, που για χρόνια ταλανίζουν τους ανθρώπους ήταν ανέκαθεν στην άκρη του μυαλού μου. Πάντα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο γιαυτό το θέμα. Χαίρομαι που σου άρεσε και σε βοήθησε να δώσεις λύση σε προσωπικά σου αδιέξοδα. Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τις προσωπικές σου ευχές τις οποίες ανταποδίδω με πολλή αγάπη. Σου εύχομαι υγεία, αγάπη,χαρά και φως πάντα στη ζωή σου.

<<ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΡΑΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ>>ΕΝΑ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, ΑΠΟ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΡΔΙΑ & ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΜΥΑΛΟ ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΤΑ 2 ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΝ ΣΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΡΩΣΩΠΟ ΤΗΣ.ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ, ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΝΗΣΩΝ, ΤΗΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΛΕΡΟ.ΠΟΥ ΕΜΒΑΘΥΝΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΡΙΞΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ Η΄ΝΑ ΣΕ ΠΕΤΑΞΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΥΡΑΝΟ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΞΕΔΙΠΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ, ΤΟΝ ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟ, ΤΗΝ ΒΑΘΙΑ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ & ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΡΙΧΝΕΙ ΓΡΟΦΙΑ ΣΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΑΞΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΝ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΟΥΝ.Κ. ΓΑΛΑΝΟΥ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΨΥΧΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ, ΠΟΥ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΩ ΛΥΣΗ.ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΥΓΕΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ, ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ & ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ.ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΣΧΑ, ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ & ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΤΥΠΩΣΕΙΣ!!!!

Πάνο σε ευχαριστώ πολύ.

Πολύ καλό Βιβλίο!

Η ψυχή του ανθρώπου είναι ένα μονοπάτι χωρίς διακλαδώσεις. Η αληθινή αγάπη ακουμπά το άπειρο. Εφη μου σε ευχαριστώ πραγματικά για όλα όσα γράφεις και για τη ζεστασιά των λόγων σου. Θα σε ταξιδεύω πάντα. Στο υπόσχομαι. Σε ευχαριστώ και πάλι.

Οτι και να πει κανεις για την κυρια Γαλανου ειναι λιγα..Εκτος απο υπεροχη συγγραφεας ειναι και υπεροχος ανθρωπος...Ειναι μοναδικη η αισθηση να πιανεις ενα βιβλιο ενα αψυχο κατα τα αλλα χαρτι και μολις το τελειωσεις να ειναι τοσο γεματη η ψυχη σου....Ειναι πολλα τα μυνηματα,τα συναισθηματα που περναει αυτο το βιβλιο, που πραγματικα πρεπει κανεις να το διαβασει...Γνωριζεις μεσα σ αυτο το βιβλιο και εναν αλλον τροπο ζωης , της τσιγγανικης που μπορει καποια στιγμη να γνωρισες, να αγνοησες, να μην ενδιαφερθηκες καν...Αλλα, οπως λεει και ο παππους του βιβλιου πρεπει να βλεπει κανεις ακομα και αυτα που δεν φαινονται..Ευχομαι στην κυρια Γαλανου πολλες πολλες επιτυχιες μεσα απο την καρδια μου...

Ευχαριστώ πολύ κ. Λένα Παπανικολάου για τα όμορφα τρυφερά και επαινετικά λόγια σας. Χάρηκα που ταξιδέψατε τόσο όμορφα με το βιβλίο μου. Σας ευχαριστώ και πάλι με όλη μου τη καρδιά!

Υπέροχα εθιστικο!! ξεχειλιζει απο συναισθηματα!! Μοναδικά μαγευτική η πένα της Κ.Γαλανού!Σε αιχμαλωτίζει απο την πρώτη σελίδα!! πιάνει το ρυθμό της καρδιάς σου και σε ταξιδεύει σε μονοπάτια που δε τα εχεις φανταστεί!Καρδιοχτυπας μαζι με τους ήρωες, πονάς, αισθανεσαι, αγαπάς χαιρεσαι..Φτανοντας στο υπεροχο τελος του εκλεισα τα ματια και το εσφιξα σφιχτα στην αγκαλια μου!!Νιωθω οτι οι ηρωες θα μου λειψουν ειμαι τυχερη που τους συναντησα..προτρεπω να τους γνωρισετε κ εσεις..!!

Κορνηλία γελάω ειλικρινά. Απο το πιο όμορφα μηνύματα που έχω δεχτεί είνι το δικό σου. Περιμένω λοιπόν δημόσια τη γνώμη σου και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο. Ολα καλά να σου πάνε στη ζωή σου!!! Και ναι, διατυμπάνισε το!!! Αν μένεις Αθήνα έλα να σε γνωρίσω στο Σύνταγμα στα Πάμπλικ, στις 9 Απριλίου και 7 το απόγευμα. Αν δε μένεις, μπορείς να βρεις το πρόγμαμμα των εκδηλώσεων μου απο το σάιτ της Διόπτρα. πες μου Κορνηλία και θα καταλάβω... Πολλά Ευχαριστώ

Περιμένω τη δευτέρα για να πάνω να το αγοράσω. Τυχαία έπεσα πάνω του, μου άρεσε η περιληψή του και δεν έχω παρά να το διαβάσω. Δε μου είπε κάποιος κάτι για το βιβλίο, αλλά αυτό δε με απασχολεί καθόλου. Στην τελική αν δε μου αρέσει, που δεν το νομίζω, δεν έγινε και κάτι. Δεν μπορεί να αρέσουν όλα σε όλους. Άλλη φορά πολυδιαφημιζόμενες σαχλαμάρες δε διαβάζω από κυρίες που θέλουν να λέγονται συγγραφείς και το μόνο που κάνουν είναι αναφορές σε πανάκριβα brands και χλίδα τη στιγμή που ο μέσος έλληνας δεν έχει να φάει. Καλοτάξιδο λοιπόν κι αν δε μου αρέσει θα το πω μόνο σ εσάς Κυρία Γαλανού, αν όμως μου αρέσει "τη βάψατε" θα το διατυμπανίσω παντού :)

Αγαπητή Γεωργία σε ευχαριστώ πολύ.

Φαίνεται πολύ ενδιαφέροντα η ιστορία και το περιεχόμενο! Σίγουρα ειναι η πρώτη μου επιλογή για διάβασμα στις διακοπές!!!

Αγαπητή GEORGIA G, σε ευχαριστώ για το κόπο που έκανες να γράψεις κάτι.

Ανδρέα σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Ευχαριστώ πολύ Τάσο Σταυρακέλη για το σχόλιο και για τη παρουσία σου στις εκδηλώσεις μου. Με τιμά που ένας άνθρωπος που γνωρίζει απο λογοτεχνία, που γράφει ποίηση, που στοχάζεται να μιλά έτσι για τα βιβλία μου.

AN EINAI SAN TA ALLA........

Εξαιρετικό βιβλίο! Ιδιαίτερη γραφή!

Όλα τα βιβλία της κυρίας Γαλανού που έχω διαβάσει,μου αφήνουν μια όμορφη αίσθηση με την υπέροχη γραφή και την εμπνευσμένη πλοκή τους!!!!Εύχομαι το νέο πόνημα της να είναι καλοτάξιδο και ευλογημένο και να μιλήσει στις καρδιές των αναγνωστών,στην ίδια την κυρία Άννα, εύχομαι πάντα υγεία και αστείτευτες εμπνεύσεις δημιουργίας.

Ευχαριστώ πολύ κ. Κωνσταντίνα Μαυρίδη για τις ευχές και την αγα΄πη σου.

Αγαπημένη κ. Πόπη Σγουρονικολάκη, το σχόλιο σου και η αγάπη σου, αποτελεί δύναμη για μένα. Οι προσδοκίες σου γίνονται και δικές μου! Σε ευχαριστώ απο καρδιάς.

Ευχαριστώ πολύ κ. Μαρία Κουλούρη για το σχόλιο σας και τη διαχρονική εμπιστοσύνη και αγάπη στο πρόσωπό μου.

να εισαι παντα καλα να μας ταξιδευεις !!! καλοταξιδο !!!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΑΣ....ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΛΑ ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ...!!! Η ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ...ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ....ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΟΥ !!! ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ !!!

'' τότε που τραγουδούσαν οι θεοί '' ! ο τίτλος , το εξώφυλλο, η περίληψη στο οπισθόφυλλο.. όλα τέλεια! Η συγγραφέας εγγύηση! Αννούλα με το καλό το καινούργιο σου βιβλίο!

Ευχαριστώ πολύ Χαρούλα μου για τις ευχές και την αγάπη σου! Σού εύχομαι καλοτάξιδα τα βιβλία σου, πάντα πρωτιές και επιτυχίες.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σας κ. Σάρρα Μπόγρη.

Πάντα επιτυχίες στην αγαπημένη μου *Αννούλα*!!!Το κάθε βιβλίο της κι ένα μαγικό ταξίδι!! <3

αννα καλοταξιδο περιμένουμε με αγωνία ....