Leo Tolstoy

Ο κόμης Lev Nikolayevich Tolstoy (9 Σεπτεμβρίου [O.S. 28 Αυγούστου] 1828-20 Νοεμβρίου [O.S. 7 Νοεμβρίου] 1910) ήταν Ρώσος συγγραφέας. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών. Ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας συνεχόμενα από το 1902 έως το 1906, καθώς και για το Νόμπελ Ειρήνης το 1901, το 1902 και το 1909. Το ότι δεν το έλαβε ποτέ είναι παράδοξο μέχρι και σήμερα. Είναι περισσότερο γνωστός για τα μυθιστορήματά του Πόλεμος και ειρήνη (1869) και Άννα Καρένινα (1878), που συχνά αναφέρονται ως τα κορυφαία κείμενα λογοτεχνικού ρεαλισμού, ενώ κομβικό μυθιστόρημά του είναι Η Ανάσταση (1899). Άλλα σπουδαία έργα του είναι Ο πάτερ Σέργιος (1898), Η σονάτα του Κρόιτσερ (1889), Αφέντης και δούλος (1895). Έγραψε, ακόμα, ένα δραματικό έργο, Το κράτος του ζόφου (1886), κι ένα θαυμάσιο μεγάλο διήγημα με τίτλο Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς (1866). Κέρδισε για πρώτη φορά λογοτεχνική αναγνώριση στα είκοσί του με την ημι-αυτοβιογραφική τριλογία του Παιδικά χρόνια, εφηβικά χρόνια (1852-1856) και Τα διηγήματα της Σεβαστούπολης (1855), βασισμένα στις εμπειρίες του από τον Κριμαϊκό πόλεμο. Έγραψε επίσης θεατρικά έργα και πολυάριθμα φιλοσοφικά δοκίμια. Ήταν φύση ανήσυχη, γεμάτη σχέδια και αναμορφωτικές ιδέες, επηρεασμένες από τη Γαλλική Επανάσταση. Θέλησε να ανυψώσει τους Ρώσους χωρικούς και να μορφώσει τα παιδιά τους. Ίδρυσε, μάλιστα, και σχολείο και εξέδωσε παιδαγωγικό περιοδικό με τον τίτλο Γιάσναγια Πολιάνα. Στη δεκαετία του 1870, ο Τολστόι βίωσε μια βαθιά ηθική και πνευματική αφύπνιση, όπως περιγράφεται στο μη μυθιστορηματικό έργο του Μια εξομολόγηση (1882). Με πρότυπο τις ηθικές διδασκαλίες του Ιησού και επίκεντρο την Επί του Όρους Ομιλία, στη μετέπειτα ζωή του υπήρξε ένθερμος χριστιανός, αναρχικός και ειρηνιστής. Οι ιδέες του για τη μη βίαιη αντίσταση, που εκφράστηκαν σε έργα όπως το The Kingdom of God Is Within You (1894), είχαν βαθύ αντίκτυπο σε κομβικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα όπως οι Μαχάτμα Γκάντι και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.