Αυτό που κομίζει ο Ξανθούλης στον αναγνώστη είναι η δύναμη της φαντασίας κόντρα σε κάθε δεσμευτική συνθήκη.
Διονύσης Μαρίνος, Bookpress
Γέλιο, ειρωνεία για τα συντηρητικά ήθη της επαρχίας στα μέσα του περασμένου αιώνα, άφθονο χιούμορ και αφήγηση σπιρτόζικη, γεμάτη πνεύμα και νοσταλγία, εμμονή στη λεπτομέρεια και γλαφυρότατες περιγραφές τόσο προσώπων, όσο γεγονότων, τόπων και συναισθημάτων, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά ενός βιβλίου που θα μας ταξιδέψει πίσω στα έτη 1959-1960.
Λεύκη Σαραντινού, literature.gr
Στην «Άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα», ο Γιάννης Ξανθούλης συντηρεί για τον αναγνώστη μια πολύ μεγάλη πινακοθήκη χαρακτήρων. Κάθε ήρωας, κάθε ηρωίδα είναι ένας ξεχωριστός, λεπτοδουλεμένος κόσμος σε μια γκροτέσκα υπερβολή. Αλλά πίσω από το χιούμορ και το ζωώδες ένστικτο, μένει ένα βλέμμα κατανόησης. Και αγάπης.
Νίκος Βατόπουλος, Καθημερινή
Τετρακόσιες κάτι σελίδες, όπου η προσωπική νοσταλγία συναντά τη συλλογική μνήμη, δημιουργώντας μια γλυκόπικρη ανατομία της ελληνικής ψυχής, γεμάτη τρυφερότητα, χιούμορ και πένθος που θα μας κρατήσει την καλύτερη συντροφιά [...]
Δημήτρης Τσολάκης, Ελεύθερος Τύπος
Ευτράπελο, βαθιά τρυφερό και με μια μελαγχολική ειρωνεία που πονάει γλυκά, το βιβλίο είναι καθρέφτης εποχών και χαρακτήρων.
Γιούλη Τσακάλου, Ελεύθερος Τύπος
Η άλωση των Αθηνών από τις αδελφές Γαργάρα είναι ένα μυθιστόρημα που γελάς μαζί του και ύστερα συλλογίζεσαι· που αναγνωρίζεις τους ήρωες και, παρά την εξωφρενικότητά τους, τους νιώθεις οικείους και κοντινούς∙ καθρέφτες όχι μόνο της Ιστορίας αλλά και του Εαυτού. Είναι ταυτόχρονα κωμωδία, ψυχογράφημα, ιστορική ανασκαφή και προσωπική εξομολόγηση.
Χρύσα Φάντη, ΕΦΣΥΝ-Νησίδες
Ο Ξανθούλης ξέρει πολύ καλά ότι η κωμική πλευρά της ζωής είναι αυτή που κουβαλά τη δυσβάσταχτη τραγωδία των ανθρώπων της. Γι’ αυτό και τα βιβλία του είναι η συνήθειά μας, η παιδεμένη σκέψη μας, ο ανάλαφρος συλλογισμός μας, η μυρωδιά του μεσημεριανού φαγητού, η φρεσκάδα των σεντονιών που πλύθηκαν, το κουτσομπολιό για τον γείτονα και το σιχτίρσμα μας μπροστά στην τηλεόραση.
Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, reader.gr
Η γραφή του Γιάννη Ξανθούλη είναι το ισχυρότερο όπλο: γεμάτη ειρωνεία, νοσταλγία, σατιρικές εικόνες, αινιγματικές ανατροπές – όλα δοσμένα με μια γλυκόπικρη τρυφερότητα που σε κρατάει κολλημένο στις σελίδες ενώ το τέλος προσφέρει αποζημίωση και κάθαρση…
Σοφία Τσέπα, Λόγια Σταράτα
Η περίπτωση του Γιάννη Ξανθούλη είναι η συνισταμένη αυτών των δύο συνιστωσών: από τη μια η διάθεση να δώσει την άλλη όψη του τραγικού, δηλαδή το κωμικό, με τη βαθιά επίγνωση της αλληλοτροφοδότησης, προκειμένου να γίνει καλύτερα κατανοητός ο ζόφος, και από την άλλη η δική του ζωτική ανανέωση μέσα από την καταβύθισή του στην τραγικότητα, προκειμένου να αναδυθεί με τρόπαιο το θαυματουργό γέλιο. Και, φυσικά, με τη βαθιά συνειδητοποίηση της σοβαρότητας του κωμικού στοιχείου.
Διώνη Δημητριάδου, diastixo.gr
Το χιούμορ εναλλάσσεται με την τρυφερότητα και την πίκρα, καθώς αποτελεί το απαραίτητο όχημα επιβίωσης, όταν στη ζωή κυριαρχούν η αβάσταχτη σοβαρότητα και η οδύνη, με τον συγγραφέα να υπογράφει ένα σκωπτικό κείμενο για την ταυτότητα, την υπαρξιακή αγωνία, τις επιθυμίες και τη ματαίωση των προσδοκιών, αλλά και την αιμομιξία και την εγκατάλειψη. Γράφει με έναν νοσταλγικό ρομαντισμό, απαιτώντας ευαισθησία και εκλεπτυσμένη αίσθηση του χιούμορ από τον αναγνώστη του, για να αφηγηθεί μια ολόκληρη εποχή που χάθηκε στον χρόνο, παίρνοντας μαζί της την αθωότητα της.
Τέσυ Μπάιλα, literature.gr
Ένα κείμενο-αργαλειός με καλά υπολογισμένες και ισομοιρασμένες σαϊτιές γέλιου, σκεπτικισμού και διαχρονικών πανανθρώπινων μηνυμάτων [...]
Πάνος Τουρλής, vivliokritikes.com
Σε πολλά βιβλία του [Γιάννη Ξανθούλη] υπάρχουν αυτοβιογραφικά απωθημένα. Γίνεται μοναδικός, απολαυστικός γιατί ζωγραφίζει τους ήρωές του πολύχρωμους με λάμψη και νοσταλγία, όπως και στο καινούργιο βιβλίο του «Η άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα».
Εύα Νικολαΐδου, ΕΦΣΥΝ - Νησίδες
