Έχοντας διαβάσει το βιβλίο δύο φορές σε ένα χρονικό διάστημα λιγότερο από 3 μήνες και νιώθοντας πως θέλω να το διαβάσω ξανά και ξανά και ξανά (και να μαζέψω και κάθε πιθανή του έκδοση που θα βρω γιατί είμαι και τέτοια τρελή), νιώθω πως δεν υπάρχουν αρκετά να πω για να περιγράψω πόσο μου άρεσε αυτό το βιβλίο. Το βασικό συναίσθημα, είναι πως όταν το διαβάζω μου δημιουργεί ένα κλίμα, μια ατμόσφαιρα όπου χάνομαι και δεν θέλω με τίποτα να γυρίσω στον πραγματικό κόσμο… Νιώθω σαν να έχω υπάρξει μέλος αυτής της ιδιαίτερης παρέας και όσων έζησαν και κατέληξα να τελειώσω το βιβλίο την πρώτη φορά και να το αφήσω κάτω μένοντας να κοιτάω το κενό για περισσότερη ώρα απ’ όση μπορώ να υπολογίσω. Ας μιλήσουμε λοιπόν για την υπόθεση του βιβλίου. Ακολουθούμε κυρίως τον αφηγητή, έναν νεαρό απελπισμένο, σε αδιέξοδο, που παλεύει να ξεφύγει από τον βάλτο που περιγράφει ως ζωή στο πατρικό του. Έτσι ο Ρίτσαρντ φεύγει για να σπουδάσει στο κλασικό πρόγραμμα ενός κολεγίου φιλελεύθερων τεχνών σε ένα διάσημο κολέγιό στη Νέα Αγγλία όπου σιγά σιγά γίνεται μέρος του μυστηριώδους και επιλεκτικού προγράμματος κλασικών, μιας λατρευτικής ομάδας εύπορων νέων με επικεφαλής έναν συχνά εκκεντρικό και χαρισματικό καθηγητή. Η ομάδα αυτή, εμπνευσμένη από τις κλασικές σπουδές και τον κόσμο των αρχαίων Ελλήνων όπου μελετούν, αποφασίζουν να πειραματιστούν στα διονυσιακά μυστήρια. Αυτό προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις σε μια πορεία που στο τέλος της αφήνει τον κάθε χαρακτήρα κατακερματισμένο και εντελώς διαφορετικό απ’ όταν τον γνωρίσαμε, όλοι απρόθυμοι να επιστρέψουν στην ιστορία εκείνης της μοιραίας χρονιάς - όλοι εκτός από τον Ρίτσαρντ, που δεν μπορεί να την αφήσει πίσω. Η χαρούμενη μπάντα των κλασικών φετιχιστών μας μπορεί να πιστεύει ότι ζει μια ζωή με ποίηση και νόημα, αλλά εμείς, οι αναγνώστες, ξέρουμε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Γνωρίζουμε ότι η ομορφιά της ζωής δεν έγκειται στην ευχαρίστηση χωρίς να σεβόμαστε τους άλλους, στην εκπλήρωση εγωιστικών επιθυμιών, αλλά σε περίπτωση που μπερδευτούμε, η Ντόνα Τάρτ μας δείχνει ότι μια ζωή με αυτήν την πορεία οδηγεί σε αμετάκλητα κατεστραμμένες σχέσεις, αδιάκοπο πόνο και θάνατο. Σε γενικές γραμμές, το βιβλίο έχει μια καταπληκτική ατμόσφαιρα που ξεκινάει ως μια ανέμελη ομορφιά και καταλήγει σε μια ζοφερή πραγματικότητα που ρουφάει τον αναγνώστη χωρίς να το καταλάβει.

οτι καλύτερο εχω διαβασει.

Μου άρεσε το βιβλίο γενικά, οι ηρωες ζωντανοί, πρωτότυπη σύγχρονη ιστορία, δείχνει την ζωή των σημερινών φοιτητων πλούσιων και φτωχών με τα ποτά τα τσιγάρα και ναρκωτικά, και τέλος να εγκαταλείπεται η διδασκαλεία της αρχαιολογικής γλώσσας.(Για την ποιότητα του βιβλίου αν και είναι πολλές οι σελίδες του δεν μου δυσκόλεψαν στο διάβασμα. Είναι πάρα πολύ ελαφρύ)(Και μια παρατήρηση για τον συγγραφέα ολοι οι ήρωες σήκωναν το ένα φρύδι.)Ευχαριστω.

Έπαθα πλάκα! Τέλειο! Πολλές οι σημειώσεις σαν εγκυκλοπαίδεια, αλλά βοήθησαν δεν έψαχνα. Ποιος είναι αυτός ο Δελέκος;

Το διάβασα σε 3 μέρες. Εξαιρετικό, πολύ καλή δουλειά. Συναρπαστικό