Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο η συγγραφέας δεν αυτοβιογραφείται απλώς, αλλά επιχειρεί συνειδητά να κατανοήσει και να καταγράψει το τραύμα. Με μια ρέουσα γραμμική αφήγηση -προϊόν βαθιάς εσωτερικής επεξεργασίας και γι’ αυτό τόσο πολύτιμης- μυθοποιεί με καταπληκτικό τρόπο τη ζωή της, η οποία δεν απέχει πολύ από αυτή των σημερινών γυναικών.
Ιωάννα Φωτοπούλου, Bookpress
Η συγγραφέας γράφει με καθαρό και παθιασμένο λόγο. Γράφει με την αναγκαιότητα μιας γυναίκας που γνωρίζει ότι η αλήθεια είναι πρωτίστως μια πράξη πολιτική. Δεν αναζητά λογοτεχνικά φτιασίδια ή μεταφορές· η δύναμη του έργου της άλλωστε έγκειται στην ειλικρίνεια και τη διαύγειά του.
Γιώτα Βαζούρα, Κυριακάτικη Δημοκρατία - Enjoy
Περιγράφοντας στο βιβλίο της Μια γυναίκα, που δημοσιεύτηκε το 1906, την προσωπική της διαδρομή, [η Σιμπίλα Αλεράμο] ουσιαστικά αναφέρεται στις αγωνίες και τις διεκδικήσεις όλων των συναρπαστικών γυναικών της εποχής της.
Τίνα Μανδηλαρά, LiFO
Η Αλεράμο δεν κρύβεται και δεν ωραιοποιεί τίποτα. Από την πρώτη κιόλας σελίδα, αναμετριέται με την υποχρεωτική σεξουαλική συνεύρεση, την εγκυμοσύνη χωρίς συναίνεση, τον εγκλεισμό σε έναν ρόλο που δεν επέλεξε. Το κείμενο της είναι ρευστό, αποσπασματικό, γεμάτο από τη φυσική ένταση ενός ανθρώπου που γράφει για να μην πνιγεί.
Areti Kappa, savoirville.gr
Πρόκειται για επιδέξιο μυθιστόρημα που άλλοι το αντιμετώπισαν σαν σκάνδαλο και άλλοι βρήκαν σ’ αυτό, επιτέλους, τη φωνή τους για πρώτη φορά. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι ένα στοχαστικό έργο στο οποίο -είτε άμεσα και κυριολεκτικά, είτε έμμεσα και υπαινικτικά- πρωταγωνίστρια είναι πάντα μόνο μία: η Γυναίκα…
Γιώργος Βαϊλάκης, popaganda.gr
Το πρώτο ιταλικό φεμινιστικό μυθιστόρημα… Η φωνή της μας φέρνει πάλι στο παρόν, με το κουράγιο που απαιτείται για να διαλέξεις τη μοίρα σου.
La Repubblica
Αυτό που κάνει το Μια γυναίκα να ξεχωρίζει είναι η ωμότητα της ιστορίας και το ότι η Αλεράμο ήταν μπροστά από την εποχή της.
Times Literary Supplement
Ένα πρωτοποριακό, σεισμικό όραμα, ιστορία και μανιφέστο, και μια λογοτεχνική εκτέλεση τόσο ζωντανή, που σχεδόν απαιτεί να διαβαστεί δυνατά.
The Guardian
