Το μυστικό της Μπλε Πολυκατοικίας

Ήταν ένα βιβλίο που μου έκανε δώρο η γυναίκα μου ήταν το πρώτο της κυρίας Ελενας που διάβασα ειλικρινά με κέρδισε από την πρώτη στιγμή

Μετριο βιβλιο οπως και το προηγουμενο!Δεν μπορω να το παρω για σοβαρο αστυνομικο βιβλιο ουτε αυτο ουτε το προηγουμενο! Γραφη απλη, για καποιον που θελει να διαβασει κατι πολυ χαλαρο. Για την ακριβεια για καποιον που δεν θελει να δει σηριαλ αλλα να το διαβασει. Δεν θεωρω πως ειχε αγωνια! Ολα ηταν προβλεψιμα απο την αρχη. Το μονο θετικο οτι ηταν γρηγορο και ειχε μεγαλα γραμματα και εφευγαν οι σελιδες. Για οποιον τρελενεται για αστυνομικα με πλοκη αυτο το βιβλιο δεν ειναι γι αυτον...

Νομίζω ότι η πένα της κα. Ακρίτα δεν θέλει ιδιαίτερες συστάσεις, απλά θα πω ότι πρόκειται για μια σύγχρονη ιστορία, πολύ καλογραμμένη που κρατάει σε εγρήγορση τον αναγνώστη μέχρι το τέλος.Πολλά μπράβο!!

Στο καινούργιο μυθιστόρημα της Έλενας Ακρίτα, η δημοσιογράφος Ελσινόρη - η αγαπημένη ηρωίδα του φόνου των 5 αστεριών - ο Ανδρέας, η Γιόλο με το Ραδίκι - ένα γατί απροσδιόριστου φύλου - ένας πολιτικός, και μια κοντέσα, με φόντο τη μπλε πολυκατοικία – την επώνυμη παλιά πολυκατοικία των Eξαρχείων – και ένα μεγαλόπρεπο παλιό αρχοντικό στην Κηφισιά εμπλέκονται, σε μια ιστορία που φέρνει στο φως μυστικά, ψέματα, πάθη, και … φόνους.Ανάμεσά τους ο αμετανόητος 60άρης ροκάς Ντίλαν, η κ. Άννα - η γλυκιά και φοβισμένη κομμώτρια, συνδυασμός ασορτί φόρεμα-παπούτσι-χαμόγελο - ο κύριος Τέτοιος με τη γκρι ροζέ πιτζαμούλα σε μίνιμαλ συνδυασμό με λευκό αμάνικο φανελάκι, η κ. Αναστασία με τα γεμιστά της και την 3η σεζόν των τούρκικων σήριαλ καταπόδας, εμπλέκονται άλλος πιο ενεργά και άλλος λιγότερο, φτιάχνοντας ένα πολύχρωμο μωσαϊκό με άλλοτε έντονα σκοτεινά χρώματα και άλλοτε γλυκά και τρυφερά, ακριβώς, όπως είναι η κοινωνία μας. Ένα mail, με άγνωστο αποστολέα και παραλήπτη την Ελσινόρη, είναι το εφαλτήριο λάκτισμα για να ξετυλιχτεί μία ιστορία με πάρα πολλές ανατροπές, με πρόσωπα να αλλάζουν ρόλους και με το μυστήριο να πυκνώνει ειδικά από τη μέση του βιβλίου και μετά.Η Έλενα Ακρίτα με το γνωστό καυστικό χιούμορ της, δοσμένο πινελιές-πινελιές, όπου απαιτείται – ανάσα μέσα στο καλοδουλεμένο κείμενο – με την αμεσότητα της γραφής της, και με τη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας, μας δίνει μια ιστορία που δεν θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε αμιγώς αστυνομική. Η συγγραφέας δεν εστιάζει την προσοχή της στο να ανιχνεύσει τον τρόπο που ο φόνος έγινε ή στη διαλεύκανσή του βάσει των πειστηρίων που βρίσκονται στον τόπο του εγκλήματος. Δεν προχωρά στα βήματα ενός κλασικού αστυνομικού μυθιστορήματος, φόνος, θύμα, έρευνα, καταδίωξη, σύλληψη. Την απασχολεί το κίνητρο και όχι η κλασική διαδικασία, εστιάζοντας παράλληλα στην εικόνα της σημερινής κοινωνίας, θίγοντας καυστικά το πολιτικό γίγνεσθαι και τονίζοντας την αποσύνθεση μέσα στους κόλπους της πολιτικής και του τύπου. Το σκηνικό, λοιπόν, είναι καθαρά κοινωνικό- πολιτικό και στήνεται στη δεκαετία του 70 και σ΄αυτή που ζούμε. Η συγγραφέας δράττεται της ευκαιρίας να αναδείξει τη διαφθορά στον πολιτικό κόσμο και να θίξει μια σειρά από κοινωνικά θέματα, όπως φτώχεια, βία κατά των γυναικών, εκμετάλλευση, αλλά ακόμη και μια σειρά μικρών καθημερινών προβλημάτων. Η αναπαράσταση της Ελληνικής πραγματικότητας, γίνεται με σαφήνεια και αμεσότητα ταυτόχρονα με τη μυθοπλασία, χωρίς να κουράζει στιγμή τον αναγνώστη. Το κείμενο προχωρά άνετα, όντας σφιχτοδεμένο στην πλοκή του, χωρίς να αφήνει κενά και να αναλώνεται σε περιττές φλυαρίες.Οι διάλογοι είναι αληθοφανείς και αναγνωρίσιμοι μιας και η χρήση της γλώσσας και των ιδιωμάτων της, ακολουθεί τους ήρωες και όχι οι ήρωες αυτή.Η συγγραφέας έχοντας ως βάση το μεσογειακό αστυνομικό μυθιστόρημα, και συνεχίζοντας τη διαδρομή που χάραξε με το φόνο των 5 αστεριών, πιστεύω πως εγκαινιάζει έτσι ένα νέο είδος μυθιστοριογραφίας. Δεν φτιάχνει έναν ήρωα επιθεωρητή, αστυνομικό ή ιδιωτικό ντετέκτιβ για να λύσει το μυστήριο του φόνου, αλλά μια μαχητική δημοσιογράφο την Ελσινόρη. Η δημοσιογράφος προχωρά στη λύση του φόνου, και το κάνει όχι για τη δημοσιογραφική επιτυχία μόνο, αλλά γιατί θέλει να κινηθεί κυρίως στις ηθικές αρχές για το σωστό και το δίκαιο που είναι γερά θεμελιωμένα μέσα της. Παράλληλα – όπως ανέφερα και πιο πάνω – θίγονται τα κοινωνικώς και πολιτικώς κακώς κείμενα. ​Κι όλα αυτά διανθισμένα με το απαλό ή καυστικό – ανάλογα με τις περιπτώσεις - χιούμορ της Έλενας Ακρίτα.‘’ Αν ο Αντρέας της ήταν φτυστός ο μικρός αδελφός του Χίου Τζάκμαν, ο Ντίλαν ήταν φτυστός ο μεγάλος αδελφός του Βενσάν Κασέλ. Μάλλον η ‘’ μπλε πολυκατοικία ‘’ ήταν το νέο πρότζεκτ της Netflix. ‘’Στο φόνο των 5 αστεριών το τέλος κάπως με ξένισε. Αν ήταν βιαστικό ή απλά αν ήθελα κι άλλο να απολαύσω την ιστορία, δεν θα το αναλύσουμε τώρα. Όμως στο μυστικό της μπλε πολυκατοικίας η Έλενα Ακρίτα με αποζημίωσε και με παραπάνω. Το τέλος απρόσμενο, πλήρως ανατρεπτικό, με εξίταρε και με έκανε να περιμένω το επόμενο βιβλίο της.Θετικά στοιχεία :1.Εστίαση σε θέματα πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου.2. Σφιχτοδεμένη πλοκή , λόγος σωστός χωρίς περιττές φλυαρίες και διάλογοι αληθοφανείς.3. Ανατροπές και εκπλήξεις.4. Απρόσμενο και ανατρεπτικό τέλος.

Υπέροχο! Γρήγορο με ωραία πλοκή αλλά και έξυπνο χιούμορ τόσο όσο! Τελείωσε μόλις σε μια ωραία καλοκαιρινή μέρα! Προτείνω ανεπιφύλακτα! Ανυπομονώ για το επόμενο!!!!

πάντα μου άρεσε το ύφος της. την διάβαζα.. ο φόνος 5 αστέρων απλά με ενθουσίασε! ενδιαφέρον μέχρι το τέλος!!! η μπλε πολυκατοικία την απογείωσε στα μάτια μου! εξαιρετικό! ένα ελάττωμα... το διάβασα σε μία μέρα! δεν έκλεισα το βιβλίο πριν τελειώσει! ήθελα και άλλο, και άλλο! περιμένω την συνέχεια!!!! σε ευχαριστώ Έλενα Ακρίτα! περνάω τέλεια μαζί σου!!!

Ανατρεπτική ιστορία και θα μπορούσε να γίνει καταπληκτική ταινία. Όπως και ο φόνος 5 αστέρων αξίζει!!!!

το ξεκίνησα με επιφύλαξη(δεν έχω διαβασει ακομα το πρωτο της φόνος πεντε αστέρων)γιατί την ήξερα μόνο αποτα χιουμοριστικά βιβλία της.Πίστευα πως μπορεί απλά και ναταν καλό.Λαθος ήταν εξαίσιο,το ρούφηξα σε μια νυχτα!!Εξαιρετικό,το μόνο αναμενόμενο ο δολοφόνος(αυτό δα έπειπε) αλλά είναι τόσο γρήγορο,τόσο δυνατό και τόσο απίστευτα ολιγόλογα περιγραφικό στην ψυχολογία των χαρακτήρων που σε καθηλώνει.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ και τα θερμά μου συγχαρητήρια στην συγγραφέα!!

Ένα είναι σίγουρο,όταν ξεκινάς να διαβάσεις βιβλία της κυρίας Ακρίτα δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια παρά μόνο για να το τελειώσεις άμμεσα.Με την γνωστή γραφή της και το χιούμορ της εκεί όπου χρειάζεται και μέσω της αστυνομικής πλοκής και όχι μόνο αφήνει αιχμές για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης,την εξουσία,τους πολιτικούς και την διαφθορά γύρω από αυτούς αλλά κάνει λόγο και για την σημερινή κατάσταση της χώρας μας.Πρόκειται για ένα ακόμη σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα όπου η ηρωίδα είναι πάλι η δημοσιογράφος Ελσινόρη όπου και καλείται να εξιχνιάσει μία δολοφονία και να αποδοθεί δικαιοσύνη σύμφωνα με τις αρχές της αλλά και για μία ηθική ευχαρίστηση.Μία κινηματογραφική περιπέτεια με αγωνία,ανατροπές,εκπλήξεις χωρίς να λείπουν και οι ερωτικές σχέσεις,η τρυφερότητα και η γλυκύτητα που τον συνοδεύουν.Ανασκόπηση γεγονότων του παρελθόντος από το 1974 και φθάνουν μέχρι σήμερα με μία καλή σκιαγράφηση χαρακτήρων,χωρίς κενά και όμορφοι διάλογοι και γεγονότα που διαδραματίζονται με πειστικότητα η ιστορία εξελίσσεται στο κέντρο της Αθήνας και σε προάστιά της όπου καταγράφεται η ζωή απλών,αλλά και σύνθετων ανθρώπων που καθορίζουν την συγκεκριμένη εποχή και συγχρόνως εστιάζεται στις γενεαλογικές σχέσεις με τα όποια επακόλουθα,αλλά και στους ανθρώπινους δεσμούς.Αξίζει να διαβασθεί και παρ'όλο που ο δολοφόνος είναι εμφανής από την αρχή,εν τούτοις όμως οι εξελίξεις τρέχουν και στο τέλος αφήνει το υπονοούμενο μίας συνέχειας,ίσως.

Το περίμενα με αγωνία μιας και ο Φόνος 5 αστέρων μου είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Ανατρεπτικό, με χιούμορ όσο πρέπει και όπου πρέπει, με δυνατή πλοκή.

Απίστευτη ροή της ιστορίας!σε βάζει αμέσως στο νόημα χωρίς να σε κουράζει με ανουσιες λεπτομέρειες!σε κρατάει σε εγρήγορση και αγωνία μέχρι τη λέξη "τέλος". Αν υπάρχει περίπτωση να γράψετε τη συνέχεια κάντε το γρήγορα... Ανυπομονώ! Συγχαρητήρια!

Ένα υπέροχο βιβλίο που σε καθηλώνει. Θα μπορούσε άνετα να γίνει ταινία. Ευφυέστατο, γρήγορο, με δυνατή ιστορία και πολύ καλή ισορροπία μεταξύ του χθές και του σήμερα, χωρίς να κάνει "κοιλιά". Μπράβο και πάλι μπράβο!!!!!!!

Σύγχρονο στόρυ, εξαιρετικά γοητευτική βαθύτητα χαρακτήρων. Μοιάζει με κεντημένο σκανδιναβικό αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά να μου επιτραπεί, τα ξεπερνά γιατί η ατμόσφαιρα δεν είναι συνεχώς βαριά, γιατί έχει και χιούμορ και στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ και κινηματογραφικού τύπου ανατροπές με σασπένς. Η μία ανατροπή δε, διαδέχεται την άλλη μέχρι την τελευταία σελίδα(!) Ένα από τα καλύτερα, απολαυστικότερα αστυνομικά που έχω διαβάσει εδώ και χρόνια.