Ο Λάζαρος είναι υποψήφιος διδάκτορας φιλολογίας –τα τελευταία σχεδόν δέκα χρόνια– και παράλληλα δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση, ένα βιντεοκλάμπ του οποίου οι πελάτες μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στην πραγματικότητα, βέβαια, ο Λάζαρος είναι επαγγελματίας δολοφόνος με την κωδική ονομασία Βινούσκα. Μέχρι που θα αναλάβει μια δουλειά η οποία θα ανατρέψει τα πάντα και ο Λάζαρος θα κληθεί να αντιμετωπίσει καταστάσεις που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να φανταστεί.

«Κατέληξα στο Βινούσκα».
«Τι σηµαίνει;»
Ο Ρίνο γέλασε. «Είναι κάτι που έβγαλα από το κεφάλι µου. Δεν θα βρεις τη λέξη αν ψάξεις στα λεξικά, αλλά… Χρησιµοποίησα µία λέξη που σε εκφράζει. Vina. Στα ρώσικα σηµαίνει “τύψεις”. Αλλά µόνη της µου φαινόταν άψυχη, κενή. Οπότε, αποφάσισα να την αλατοπιπερώσω λίγο. Να της προσθέσω την κατάληξη -ushka, σαν χαϊδευτικό. Επειδή κάθε φορά που σε βλέπω, θέλω να σε αγκαλιάσω πατρικά. Να κάνω τις τύψεις σου να εξαφανιστούν. Τι να πω, ίσως γερνάω και µαλακώνω. Ελπίζω να σου αρέσει».

Το Βινούσκα είναι ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης, πάνω στο όχημα ενός αστυνομικού. Μιλάει για τη γενιά των ανθρώπων που μεγάλωσαν μέσα στην οικονομική κρίση, για την παρατεταμένη ανεργία των νέων, για την κατάθλιψη, την οικογένεια, την αίσθηση ασφυξίας σε μια δουλειά που θες να αφήσεις, αλλά δεν μπορείς και, φυσικά, για τις αλλαγές που μπορεί να φέρει ο πραγματικός έρωτας.