Δούρειος ίππος

Πολύ καλό! Δυνατή πλοκή, με ένταση, μυστικά, ανατροπές και αποκαλύψεις που σου εξάπτουν τη φαντασία για τη συνέχεια και την έκβαση των γεγονότων. Η περιγραφή δεν κουράζει καθόλου! Για άλλη μια φορά, ο Κώστας μας παρουσιάζει κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα βιβλία του, με επιτυχία. Η επιμέλεια της κας Βίκυς Κατσαρού αρκετά προσεγμένη, το εξώφυλλο της κας Ελένης Οικονόμου συνάδει με την υπόθεση του βιβλίου, είναι καλαίσθητο, ωστόσο έχει δημιουργήσει πολύ ωραιότερα εξώφυλλα σε άλλα βιβλία του ίδιου συγγραφέα! Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους συνέβαλαν σε αυτό το βιβλίο και στις εκδόσεις Διόπτρα που εμπιστεύονται και στηρίζουν τόσα χρόνια τον Κώστα Κρομμύδα.

Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω του κ. Κρομμυδα και πραγματικά με εντυπωσίασε. Πλοκή που σε κρατάει σε αγωνία και ανυπομονησία να συνεχίσεις το βιβλίο. Υπέροχος!!!

Δεν ξέρω τι να σχολιάσω πρώτο... Με ταξίδεψε σε πολύ όμορφα μέρη και με έκανε να θέλω να τα επισκεφθώ!Το τελείωσα απίστευτα γρήγορα.Η δράση και η πλοκή σε κάνουν να μην μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου!!!! Αξίζει πραγματικά να το διαβάσετε!!!

Για άλλη μια φορά, ο ταλαντούχος κ. Κρομμύδας μας εκπλήσσει, προφέροντάς μας μια διαφορετική ιστορία γεμάτη ανατροπές, ένταση και αγωνία. Διάβαζα το βιβλίο και ήταν σαν να παρακολουθούσα κινηματογραφική ταινία!!!Πολλά μπράβο για αυτό το επιτυχημένο βιβλίο.

Το βιβλίο αυτό είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της δεξιοτεχνίας του συγγραφέα, αφού η πλοκή του είναι δεμένη σφιχτά και άρτια... Τα συναισθήματα που προκαλεί κινούνται σε μια ευρεία γκάμα, από το σασπένς και την ίντριγκα μέχρι τον έρωτα και τα τρωτά σημεία των ηρώων... Ένα μυθιστόρημα που εξέχει από κάθε άποψη!

Το ανεπανάληπτο συγγραφικό ταξίδι στις σελίδες του βιβλίου «Δούρειος Ίππος» με συνταξίδεψε για δυο ολόκληρες ημέρες παρέα με τους ήρωες του, διαβαίνοντας μαζί τους επικίνδυνα μονοπάτια, ζώντας τις σκηνές με αγωνία ενώ συνάμα ξαπλωμένη και εγώ στο καΐκι της φαντασίας μου απολάμβανα την Ανατολή στα Ασπρονησια! Έβαλα πλώρη για τους Λειψούς, το Μαραθι, Αρκιοι, και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου και μια γαλήνη από την περιγραφή!Νιώθω όμορφα μετά το τέλος του Δούρειος Ίππος γιατί ο συγγραφέας καταφέρνει πάντα με την συγγραφή του να ζωγραφίσει στα πρόσωπα μας κάτι όμορφο και μαγευτικό μέσα από το συναρπαστικό κόσμο των βιβλίων του!Σας ευχαριστούμε πολύ

Ήρωες βουτηγμένοι στη δυστυχία, στην ηθική εξαχρείωση, στην απόγνωση. Ήρωες που αλληλοσπαράσσονται. Με έναν άκρως λειτουργικό λόγο δημιουργεί αγωνιώδη ροή και ανάγκη για συνέχιση της ανάγνωσης(κυρίως στο τέλος του βιβλίου).Βιβλίο, λιτό, μεστό, κατανοητό.Η πιο ανάγλυφη απεικόνιση του πολιτικού παραλογισμού και της τραγικότητας του πολέμου. Ανάγνωσμα ανατριχιαστικά επίκαιρο. Ο συγγραφέας μας πιάνει από το χέρι και αργά, μεθοδικά, μας κάνει θεατές, συμμέτοχους, συνένοχους.Μια συναισθηματική Οδύσσεια, της ηρωίδας Ισιδώρας, αναζήτησης της ταυτότητας κ της απούσας πατρικής φιγούρας. Πρωτότυπο, φρέσκο, ευρηματικό και δυστυχώς επίκαιρο. Με λόγο απλό κ όχι απλοϊκό, ο Δούρειος ίππος αποτελεί μια πολύ τίμια προσθήκη στην βιβλιογραφική του φαρέτρα. Υ.Γ. Δεν παγιδεύτηκε η Ισιδώρα, δεν «την πήρε το κύμα». Επέλεξε. Εγγυημένη αναγνωστική απόλαυση.

Η κατασκοπεία κι εγώ είμαστε σαν μαλωμένες συμπεθέρες. Ούτε το CSI μου αρέσει, ούτε Τζέημς Μποντ έχω δει. (Εκτός αν μετράνε η Υπολοχαγός Νατάσα και ο φαλακρός πράκτωρ Θου Βου ). Γι΄ αυτό και κατά βάθος ξίνισα τα μούτρα μου όταν η Αναστασία Ραπτοπούλου (που από σήμερα θα την αποκαλώ «Κρομμυδο-δανειστική Βιβλιοθήκη») μου έδωσε να διαβάσω το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, «Δούρειος Ίππος». Τέλος πάντων, αυτό που έπαθα με τούτο το βιβλίο, το παθαίνω συχνά και με ρούχα: Κάποια δεν μου αρέσουν καθόλου στη βιτρίνα, αλλά μόλις τα δω πάνω μου ενθουσιάζομαι (το αντίστροφο είναι πολύ πιο οδυνηρό, πάντως). Έτσι ακριβώς συνέβη και με το βιβλίο. Δηλαδή, αφού ξεπέρασα τον σκόπελο των πρώτων είκοσι σελίδων μουρμουρίζοντας ανά πέντε γραμμές «Μπα…δεν γίνονται αυτά, παιδιά» και «Έλα τώρα, σοβαρά;», νοσταλγώντας ενίοτε τον Ακάκιο, ξαφνικά έγινε η Αποκάλυψη του Ιωάννη (για την ακρίβεια του Κώστα) και ήρθαν τα πάνω κάτω. Αυτός ο πανούργος συγγραφέας είχε στήσει με τόση μαεστρία τα δίχτυα του, που όχι απλώς καταλάβαινα ότι έπεφτα μέσα, αλλά το ευχαριστιόμουν κι όλας! Το βιβλίο είναι άκρως εθιστικό, τόσο που, αν ήταν δικό μου. θα έγραφα στο εσώφυλλο «Εισέρχεσθε με δική σας ευθύνη». Μπαίνεις λοιπόν στην ιστορία, (\"κολλάς\" είναι το σωστό), και χωρίς να το καταλάβεις, αφού εντυπωσιαστείς από τη δυναμική πρωταγωνίστρια και μέλος των μυστικών υπηρεσιών, Ισιδώρα (καθόλου τυχαίο το όνομα) και ζηλέψεις την εξω-συμβατική σχέση της με τον Πέτρο (μα πώς να ενώσεις την πέτρα με το σίδερο;) αρχίζεις να προβληματίζεσαι, να διατυπώνεις ερωτήματα, να κάνεις υποθέσεις, να πλάθεις εναλλακτικά σενάρια, να (προσπαθείς να) σκέφτεσαι συνδυαστικά, να παρατηρείς λεπτομέρειες, να γίνεσαι καχύποπτος, να (απο)-γοητεύεσαι από πρόσωπα και καταστάσεις. Ωστόσο, σε κανένα ασφαλές συμπέρασμα δεν μπορείς να καταλήξεις, αφού ο συγγραφέας, πριν προλάβεις να γυρίσεις σελίδα, έχει φροντίσει να ανατρέψει τη λογική σου, να καταρρίψει τις εικασίες σου και να εκτοξεύσει την αδρεναλίνη σου στα ύψη. Τα συστατικά του βιβλίου του - οι ανατροπές, η περιπέτεια, τα μυστικά, η δράση, η αγωνία, το πάθος και ο έρωτας- «βράζουν» στο ίδιο καζάνι, το Αιγαίο, πεδίο δράσης ανησυχητικά ταραχώδες, όπως καλά γνωρίζουμε όλοι όσοι έχουμε βαφτιστεί στα νερά του. Σε αυτό το απέραντο καζάνι, λοιπόν, πέφτεις και κολυμπάς, διασχίζοντας, σαν την κεντρική ηρωίδα, το στενό Τσεσμέ-Χίου, ενώ ο συγγραφέας εξακολουθεί καταιγιστικά να σε ξαφνιάζει άλλοτε βασανιστικά επώδυνα κι άλλοτε ηδονικά λυτρωτικά!Ωστόσο, η πιο μεγάλη πλεκτάνη που μας έχει στήσει ο συγγραφέας, κατά τη γνώμη μου, έγκειται στο ότι πίσω από το προκάλυμμα του «μυθιστορήματος κατασκοπείας», κρύβεται εντέχνως ένα μεστό βιβλίο φιλοσοφίας, που θέτει στον αναγνώστη αιώνια μεταφυσικά και αναπάντητα ερωτήματα. Ένα βιβλίο που μας προ(σ)καλεί να αναρωτηθούμε για τη θέση του πεπρωμένου στη ζωή μας, για το κατά πόσο το αποτύπωμά μας σ΄ αυτό τον πλανήτη είναι προδιαγεγραμμένο ή καθορίζεται από τις επιλογές και τις αποφάσεις μας, για το πόσο λεπτά είναι τα όρια μεταξύ αυτού που βλέπουμε και αυτού που νομίζουμε ότι βλέπουμε και τελικά να παραδεχτούμε πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται, αφού «καμιά νιφάδα χιονιού δεν πέφτει σε λάθος μέρος». Και στο βιβλίο και στη ζωή. Συμπέρασμα: Η ανάγνωση αυτού του μυθιστορήματος και ο τρόπος που κινητοποίησε το μυαλό μου, πυροδότησε σκέψεις και συναισθήματα και εκτόξευσε τους ρυθμούς της καρδιάς στα ύψη (έτσι δεν συμβαίνει και όταν ερωτευόμαστε;) συναιρούνται στη φράση που διάβασα στις σελίδες του και θέλω να θυμάμαι: «Το πιο ερωτικό όργανο είναι ο εγκέφαλός μας».

ΒιβλιοπαρουσίασηPublic, ΚατερίνηΠαρασκευή 10 Ιουνίου 2022Εύα ΝούλαΌπως ξεκινά και ο συγγραφέας μας ο Κώστας Κρομμύδας το καινούργιο του αυτό μυθιστόρημα, θα μου επιτρέψετε να πω πως και η γνωριμία μας ήταν προκαθορισμένη από τη μοίρα. Έτσι, λοιπόν, όταν πέρυσι το καλοκαίρι πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου του με τον τίτλο «Ακάκιε», δε φανταζόμουν πως θα μου κάνει δώρο ένα masterclass συγγραφής που ο ίδιος επιμελήθηκε και σίγουρα δε θα μπορούσα να φανταστώ πως θα ήμουν σήμερα εδώ με σκοπό να σας μιλήσω για το νέο του αυτό δημιούργημα.Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο όμως, οπότε θα ξεκινήσω υπενθυμίζοντας σας πως ο Κώστας Κρομμύδας είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου. Και κάνω αυτή την παρατήρηση αφού παρά το ευχάριστο ξάφνιασμα από το θέμα της αφήγησης του, αυτό που παρατηρεί κανείς στη γραφή του είναι οι κινηματογραφικές περιγραφές που σε συνδυασμό με την πλοκή σε καθηλώνουν. Τα θέματα που επιλέγει να αφηγηθεί σε κάθε βιβλίο του είναι διαφορετικά και πρωτότυπα. Αυτή τη φορά πρόκειται για ένα κατασκοπικό μυθιστόρημα, γεμάτο δράση, μυστήριο και ανατροπές, ενώ δε λείπει από την ιστορία ο έρωτας των δύο πρωταγωνιστών, της Ισιδώρας και του Πέτρου.Κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος είναι η Ισιδώρα, κατάσκοπος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Η Ισιδώρα είναι ειδικευμένη σε μεθόδους αντικατασκοπείας και παραπλάνησης κι έχει αναλάβει μία από τις πιο σημαντικές εθνικές αποστολές, καθώς πρέπει να μεταφέρει στην υπηρεσία της μια πληροφορία από την Τουρκία, καθοριστική για το μέλλον της χώρας μας και την κυριαρχία της στο Αιγαίο.Αξίζει, λοιπόν, να τονίσω πόσο επίκαιρο και ταυτόχρονα διαχρονικό είναι το θέμα του βιβλίου, αφού όλοι γνωρίζουμε τη σχέση ανισόρροπης ισορροπίας μεταξύ της Ελλάδας και της γειτονικής χώρας, και το γεγονός πως τις τελευταίες 4 δεκαετίες, και μετά την παράνομη εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, έχουμε έρθει πολύ κοντά σε μία γενικευμένη σύγκρουση. Γεγονός που μπορεί να αποφύγαμε έως τώρα, χωρίς, όμως, να σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Με την αναφορά στην ιστορία των βραχονησίδων Ίμια είχα την ευκαιρία να μάθω για τις σχέσεις των δύο χωρών και να κατανοήσω, δυστυχώς, το διαρκές αίσθημα κινδύνου και επιφυλακής που επικρατεί ανάμεσα τους. Και λέω «δυστυχώς», καθώς θεωρώ ότι η ειρηνική συνύπαρξη των λαών αποτελεί τη μόνη εγγύηση για την απρόσκοπτη ανάπτυξή τους. Άλλωστε, γιατί να θεωρείται ουτοπική η ιδέα της ειρηνικής συνύπαρξης Ελλάδας-Τουρκίας και φυσιολογική η ιδέα μίας πολεμικής σύγκρουσης;Εκτός όμως από τη σχέση Ελλάδας-Τουρκίας, μέσα από τη ζωή της Ισιδώρας που έρχεται αντιμέτωπη με συνεχείς ανατροπές, ξεδιπλώνεται και ο χαρακτήρας των πρωταγωνιστών και των δευτεραγωνιστών του βιβλίου. Η Ισιδώρα είναι μία δυναμική και θαρραλέα γυναίκα, που προσπαθεί να ισορροπήσει την επαγγελματική με την προσωπική της ζωή, ενώ ταυτόχρονα μπλέκεται σε ένα κύκλο συνωμοσιών που αφορά σε ζητήματα κυβερνητικής ασφάλειας. Κι εδώ έρχεται για μια ακόμη φορά η δεινότητα του συγγραφέα. Είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί σε προηγούμενα βιβλία του αλλά ταυτόχρονα αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι σ’ αυτό το βιβλίο την ιστορία αφηγείται η ίδια η Ισιδώρα. Σε α΄ πρόσωπο ξεδιπλώνεται, λοιπόν, η ιστορία, με την ταύτιση του συγγραφέα με την πρωταγωνίστρια, κάτι που δίνει αμεσότητα στη γραφή και άνεση στη ανάγνωση. Η δομή της ιστορίας είναι εκρηκτική και πυροδοτεί τη φαντασία του αναγνώστη, ανεβάζει την αδρεναλίνη και σίγουρα οδηγεί σε λήθη του πραγματικού κόσμου. Ξεχνώντας την πραγματική μου ιδιότητα ένιωσα πολλές φορές πως είμαι κι εγώ ένα πρόσωπο της ιστορίας και βρέθηκα στη θέση της Ισιδώρας. Στον απόλυτα πετυχημένο συνδυασμό της δράσης και του έρωτα έρχεται και δένει τέλεια η έννοια και η σημασία της μοίρας, που φαίνεται να χρησιμοποιεί ο συγγραφέας θέλοντας να μας προβληματίσει για το αιώνιο ερώτημα του κατά πόσο είμαστε αληθινά ελεύθεροι να καθορίσουμε εμείς όπως θέλουμε την πορεία μας στη ζωή. Το πεπρωμένο, λοιπόν, κατέχει σημαντική θέση στην εξέλιξη της ιστορίας και σίγουρα κάθε προσπάθεια να το αποφύγουμε έχει μόνο μία κατάληξη: να το συναντήσουμε.Η περιγραφή των εσωτερικών χώρων, όπως του κέντρου επιχειρήσεων, του Υπουργείου Εξωτερικών αλλά και των κατοικιών των προσώπων, και των εξωτερικών χώρων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία, γίνεται με έναν τρόπο μοναδικό από τον συγγραφέα, που καθιστά το βιβλίο έτοιμο σενάριο για μία ταινία κατασκοπική.Ο συγγραφέας ξεκινώντας με τη σκηνή της διάσωσης του Πέτρου από την Ισιδώρα, θέτει έμμεσα και τον έντονο προβληματισμό του για τις αιτίες ενός πολέμου και κυρίως για τις «παράπλευρες» απώλειες που είναι οι λαοί και κυρίως τα παιδιά-θύματα ενός πολέμου.Και το κάρμα, το πεπρωμένο κυριαρχεί παντού… «Καμιά νιφάδα χιονιού δεν πέφτει σε λάθος μέρος» υπογράμμισε η Ισιδώρα στο βιβλίο της και αυτό της ανέφερε ο Πέτρος. Δύο άνθρωποι που με τη δράση τους μπορούσαν να καθορίσουν τις σχέσεις δύο χωρών και ταυτόχρονα τη ζωή δύο λαών. Ένας έρωτας που από την πρώτη στιγμή ήταν θνησιγενής. Δεν είχαν το δικαίωμα να ερωτευτούν ο ένας τον άλλον λόγω της υπηρεσιακής τους θέσης. Ένας έρωτας που δεν ήταν εύκολο να γίνει σαρκικός. Ένας έρωτας όμως δυνατός, καθώς τόσο ο Πέτρος όσο και η Ισιδώρα είχαν ερωτευτεί ο ένας το μυαλό του άλλου. Η Ισιδώρα φαίνεται να ακροβατεί ανάμεσα στην υπηρεσιακή δεοντολογία και στην καρδιά της. Και ο Πέτρος δεν την αφήνει να ηρεμήσει παρόλο που ξέρει πως τα πράγματα είναι ιδιόμορφα και ταυτόχρονα επικίνδυνα. Ο ίδιος της λέει αυτό που όλες και όλοι ίσως θέλουμε να ακούσουμε από κάποιον: «Η ζωή μου σου ανήκει Ισιδώρα». Και όχι μόνο γιατί τον έσωσε. Και παρόλο που ένας πράκτορας δεν αφήνει τίποτα στη μοίρα, της λέει: «Ας αφήσουμε τη μοίρα να αποφασίσει…».Ο συγγραφέας συνδέει τη μοιρολατρία και τη μεμψιμοιρία των Ελλήνων με τα 400 χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας, καθώς οι κάτοικοι της ελληνικής χερσονήσου είχαν ξεχάσει τι σημαίνει ελευθερία. Ίσως κάθε γενιά που γεννιόταν θεωρούσε ότι αυτή ήταν η προκαθορισμένη πορεία: να είσαι δούλος των Οθωμανών. Ωστόσο, κάποια στιγμή ήταν μοιραίο (;) να γίνει η Επανάσταση και να έρθει η απελευθέρωση.Ο τρόπος με τον οποίο μπλέκει ο συγγραφέας την πολιτική, τη διπλωματία, την ιστορία, τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και τον έρωτα είναι μοναδικός. Άλλωστε πώς μπορεί κάποιος να βάλει στεγανά ανάμεσα σε όλα αυτά; Ίσως η ερωτική ζωή των μεγάλων προσωπικοτήτων της παγκόσμιας ιστορίας έδινε απάντηση σε πολλά ερωτήματα για τις επιλογές τους…Εκτός όμως από τη σύγκρουση του καθήκοντος και του συναισθήματος, και του έρωτα και του ρεαλισμού, ο συγγραφέας αναφέρεται και στη σύγκρουση ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Ή καλύτερα στην αποκάλυψη και στην απόκρυψη της αλήθειας. Και αυτό και πάλι με αφορμή του τι έγινε στις βραχονησίδες Ίμια τον Ιανουάριο του 1996. Μέσα από την αφήγησή του ο συγγραφέας τονίζει πως για τους περισσότερους αξιωματικούς του Ελληνικού στρατού αυτό που έγινε εκείνο το βράδυ ήταν ντροπή. Άλλωστε η ψυχοσύνθεση των στρατιωτικών είναι εντελώς διαφορετική από αυτή των πολιτών. Για τους στρατιωτικούς ο όρος «πατρίδα» έχει μία διαφορετική ολιστική σημασία για τη ζωή τους. Και θεωρούν θάνατο οποιαδήποτε παραχώρηση. Και αυτό είναι κάτι το διαχρονικό. Ας αναλογιστούμε ότι οι Έλληνες αξιωματικοί περίμεναν δύο δεκαετίες για να ξεπλύνουν την ντροπή του ατυχούς ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 με τη Μικρασιατική εκστρατεία το 1920. Για να έρθει μία καταστροφή που και πάλι αποτελεί αιτία ντροπής για τον Έλληνα αξιωματικό.Ο έρωτας κυριαρχεί στο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα. Ο Πέτρος αν και ξέρει ότι δεν πρέπει να συνάψει ερωτική σχέση με την Ισιδώρα παραδίδεται. Το ίδιο και η Ισιδώρα. Και οι δύο γνωρίζουν πόσο κακό είναι να δημιουργηθεί σχέση μεταξύ τους, και οι δύο γνωρίζουν τις συνέπειες αυτής της επιλογής στην υπηρεσιακή τους σταδιοδρομία και στη ζωή τους γενικά, αλλά και οι δύο επιλέγουν να ερωτευτούν. Άραγε τον έρωτα τον επιλέγεις;Ο συγγραφέας περιγράφει με λεπτομέρειες τον υβριδικό πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Περιγράφει με πειστικότητα την κακή μορφή της ιστορίας. Εκείνη τη μορφή που σου λέει πως αν γεννηθείς Έλληνας πρέπει να μισείς τον Τούρκο και αν γεννηθείς Τούρκος πρέπει να μισείς τον Έλληνα. Άλλωστε μία από τις βασικότερες αιτίες των συγκρούσεων είναι και η δυσπιστία. Η εξιστόρηση παράλληλων ιστοριών στην Ελλάδα και στην Τουρκία κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, δίνοντας του όσα στοιχεία χρειάζεται, χωρίς όμως να καταλαβαίνει ποιος τελικά είναι ο προδότης. Στα διλήμματα που θέτει ο συγγραφέας με τρόπο εύστοχο έρχεται να προστεθεί και το διαχρονικό «ειρήνη ή πόλεμος». Και αυτό το δίλημμα δεν αφορά μόνο τις σχέσεις κρατών αλλά και τις σχέσεις των ανθρώπων. Και αυτό φαίνεται μέσα από τη σχέση της Ισιδώρας με τον πατέρα της.Ο Κώστας Κρομμύδας γνωρίζει πολλά μυστικά, Φίλες και Φίλοι. Περιγράφει την αίθουσα επιχειρήσεων με λεπτομέρειες κατατοπιστικές και με κινηματογραφική αφήγηση μας κάνει να αισθανόμαστε λες και βρισκόμαστε κι εμείς εκεί. Επισημαίνει τη δύναμη της εικόνας στα Μ.Μ.Ε., καθώς τονίζει πώς μπορεί να επηρεαστεί η κοινή γνώμη τόσο η εθνική όσο και η διεθνής από τον τρόπο παρουσίασης των γεγονότων. Καταγράφει τη σύγκρουση των στρατιωτικών και των πολιτικών, μία σύγκρουση καταγεγραμμένη από την πρώτη στιγμή της ιστορίας. Και φυσικά, παρουσιάζει τον μεγαλοϊδεατισμό της Τουρκίας μέσα από το όραμα της «Γαλάζιας πατρίδας». Άλλωστε, τις τελευταίες δεκαετίες, από το 1974 και μετά, είναι, δυστυχώς πάρα πολύ εύκολο να γίνει το μεγάλο κακό μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Αυτά που γράφει ο συγγραφέας είναι αυτά που ζήσαμε το 1976, το 1987, το 1996 και τα τελευταία 5 χρόνια με αφορμή τις έρευνες της Τουρκίας είτε για πετρέλαιο είτε για υδρογονάνθρακες. Είναι οι συγκρούσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας, συγκρούσεις μεταξύ των ισλαμιστών/οθωμανιστών και των κεμαλικών εδώ και 100 περίπου χρόνια που επηρεάζουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και είναι αυτή η κατάσταση που κρατάει εγκλωβισμένες τις δύο χώρες στη φράση «si vis pacem para bellum» (=εάν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο). Και πάντα μένεις εγκλωβισμένος σε μία βαθειά δυσπιστία όχι μόνο για τον απέναντι αλλά και για αυτόν που είναι δίπλα σου. Πόσοι «δούρειοι ίπποι» υπάρχουν άραγε στη ζωή μας; Και τελικά μάθαμε ποτέ την αλήθεια;Ο Κώστας Κρομμύδας καταγράφει τα ανθρώπινα συναισθήματα να εναλλάσσονται. Καταγράφει ανθρώπινες συμπεριφορές που δείχνουν την απανθρωποποίηση του ανθρώπου. Μιλάει για την προδοσία με αιτία το χρήμα. Μιλάει για την ψυχρή ιδιοτέλεια. Για την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Για το μίσος που οδηγεί στον πόλεμο. Για την προπαγάνδα εις βάρος των λαών που είναι τα θύματα σε οποιαδήποτε σύγκρουση. Ωστόσο, κυριαρχεί ο έρωτας. Ένας έρωτας δημιουργικός που τόσο έχει χλευαστεί στην παγκόσμια ιστορία.Και ο δούρειος ίππος; Στις περισσότερες περιπτώσεις είμαστε εμείς οι ίδιοι για τον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι αυτά που δε δείχνουμε είτε γιατί δεν πρέπει είτε γιατί δεν έχουμε τη δύναμη είτε γιατί δε θέλουμε. Είναι αυτά που δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε καθώς η εικόνα μας στους άλλους έχει ήδη διαμορφωθεί και δε χωράει καμία απόκλιση από αυτήν. Είναι η αληθινή ζωή μέσα στην ψεύτικη ζωή που ζούμε. Είναι η αλήθεια μας μέσα στο ψέμα που ζούμε. Τελικά, το δύσκολο είναι αυτό… Να ζήσουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε. Γιατί ποιος άραγε αντέχει την αληθινή αλήθεια;

Το έζησα!!! Στο έπακρο!!!! Με καθήλωσε η πλοκή, οι περιγραφές, η ενέργεια κ η έρευνα που έγινε για ένα τόσο λεπτό θέμα!!!! Περπατησιά πολύ προσεκτική για το συγκεκριμένο αποτέλεσμα!!!! Πραγματικά με καθήλωσε κ χαίρομαι γιατι διαβάζεται απνευστί!!!! Δεν σταματάς μέχρι το τέλος!!!! Θερμά συγχαρητήρια και για ακόμα μια φορά καλοτάξιδο!!!! Του αξίζουν κορυφές!!!!! ❤

ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣΙσιδώρα μια γυναίκα δυναμική παίζει την ζωή της κορώνα -γραμματα είναι πρότυπο στην υπηρεσία της. Πρέπει να μεταφέρει μια σημαντική πληροφορία για την Ελλάδα βάζοντας την ζωή τής σε κίνδυνο όμως αυτό δεν θα την σταματήσει. Ένα θερμό επεισόδιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία ετοιμάζεται..Ο χρόνος πιέζει..στα χέρια της κρατάει την εξελίξει της υπόθεσης. Προδοσία, ψέματα, αλήθεια, εμπιστοσύνη, κρυμμένα μυστικά... έρωτας όλα σε ένα τεντωμένο σκοινί πάνω ακροβατούν! Και μέσα σε όλα αυτά ο Πέτρος! ...το πεπρωμένο..ο έρωτας..Οι αποκαλύψεις που θα έρθουν είναι συγκλονιστικές! Και για την ίδια όσο και για τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτήν την υπόθεση. Ποια θα είναι η έκβαση την υπόθεση;..Τι θα γίνει ανάμεσα στις δύο χώρες;.. άραγε ο Δούρειος Ίππος κάθε άνθρωπου είναι όσα κρύβει στην καρδιά του;...

Δούρειος Ίππος Τρεις μέρες αντιμέτωποι με τον χρόνο. Τρεις μέρες για να λύσουν γρίφους και να σπάσουν κώδικες.Τρεις μέρες για να αποτραπούν όλα.Θα τα καταφέρουν; Ποιος θα επικρατήσει στο παιχνίδι της εξουσίας; Ποιος έχει την καλύτερη στρατηγική;Ποιος έχει τους καλύτερους πράκτορες;Μυστικά που πρέπει να μείνουν επτασφράγιστα και εξελίξεις που τρέχουν.Πρόσωπα πίσω από ταυτότητες.Ταυτότητες που αλλάζουν πρόσωπα.Αποπλάνηση και παραπλάνηση. Όλα είναι θεμιτά στην κατασκοπεία.Μια γυναίκα με ρόλο κλειδί. Μια πράκτορας που αναζητά την αλήθεια. Μια γυναίκα που ανακαλύπτει τον έρωτα.Το νέο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα το διαβάζεις έχοντας κυριολεκτικά κομμένη την ανάσα.Τρέχεις μαζί με τις λέξεις, με τα γεγονότα. Αγωνιάς, αναρωτιέσαι, προβληματίζεσαι.Σε αιχμαλωτίζει η περίτεχνη πλοκή του και μπλέκεσαι στην πλάνη που έχει καταφέρει να δημιουργήσει ο συγγραφέας μέσα από την πένα του.Προσπαθείς να συλλέξεις τα στοιχεία για να ενώσεις πρώτος τα κομμάτια του παζλ που έχει σκορπίσει στις σελίδες του και μένεις πάντα ένα βήμα πίσω.Αλλάζεις χίλια πρόσωπα μαζί με τους ήρωες και "ντύνεις" μέσα από τις περιγραφές του μορφές και εικόνες.Σαν σε ταινία ξετυλίγεται όλη η δράση μπρος στα μάτια σου και εσύ είσαι εκεί. Στην γραμμή του πυρός, μέρος της κάθε επικίνδυνης αποστολής, σε ετοιμότητα για όλα τα ενδεχόμενα.Οι εξαιρετικά δουλεμένοι χαρακτήρες σε παρασύρουν στη δίνη ενός κατασκοπικου παιχνιδιού που δεν θέλεις να τελειώσει αλλά και που σε ωθεί να φτάσεις γρήγορα στην λύτρωση του τέλους.Και μέσα σε όλα αυτά ένας έρωτας που δεν ζητά αλλά ταυτόχρονα απαιτεί, που δεν τιθασεύεται μέσα από συνηθισμένα όρια αλλά ζει τα πάντα στην κόψη.Ένας έρωτας που υπάρχει σε δικό του χώρο και χρόνο. Μέσα από ανυπότακτους κανόνες.Ένας έρωτας που σε καθορίζει.Μοίρα και πεπρωμένο καταστρώνουν τα σχέδια τους κι άραγε μπορεί ο Δούρειος Ίππος να τα ανατρέψει;Με μια γραφή που δεν σταματά να εξελίσσεται και να μας εκπλήσσει. Με μια ιστορία που καθηλώνει, ο Kostas Krommydas μας συστήνει το νέο του βιβλίο κάνοντας μας για ακόμη μια φορά κοινωνούς της αστείρευτης φαντασίας του.

Λιγότερο από μια εβδομάδα αρκεί για να επέλθει η ειρήνη ή ο πόλεμος ανάμεσα σε δύο αιώνιους εχθρούς, Ελλάδα και Τουρκία αντιμέτωπες σε ένα Αιγαίο που κρατά μυστικά τα οποία μπορούν να συντρίψουν και τα δύο κράτη. Ένα παιχνίδι κατασκόπων ακροβατώντας ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Η Ισιδώρα από την πλευρά της προσπαθεί να κυριαρχήσει σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου, ακολουθώντας το πεπρωμένο της, γνωρίζοντας καλά πως "καμία νυφαδα χιονιού δεν πέφτει σε λάθος μέρος"...Αγωνιώδες, ανατρεπτικό, εκρηκτικό. Για ακόμη μια φορά ο συγγραφέας εκπλήσσει, προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό μια διαφορετική ιστορία έως τώρα... 10/10

Δούρειος Ίππος.. το καινούριο βιβλίο του φίλου μου Κώστα Κρομμύδα.. Ένα βιβλίο που ένω βασίζεται στην μυθοπλασία , εσύ πιστεύεις κάθε λέξη.. Ίδρώνεις με την προσπάθεια του κάθε ήρωα, η αδρεναλίνη σου εκτοξεύεται στα ύψη κάθε λεπτό , το μυαλό σου δουλεύει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.. οι ρυθμοί της καρδιάς εκτοξεύονται..Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που νομίζεις ότι τους ξέρεις .. Άνθρωποι φαντάσματα.. Άνθρωποι που δεν θα ακούσουν ποτέ όλα τα «μπράβο» που τους αναλογούν.. Που κανένας ποτέ , δεν θα μάθει ποιοι είναι πραγματικά.. Άυτοί οι άνθρωποι που τους χρωστάμε πολλά, αλλά δεν το ξέρουμε .. Που ρισκάρουν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι να ζούμε , να αναπνέουμε, να αγαπάμε , να ερωτευόμαστε, να ονειρευόμαστε.. Άνθρωποι που είναι γεννημένοι να ζουν στο κόκκινο , στην ανωνυμία, παντού και πουθενά.. με κώδικες , με συνθήματα , με πολλές ταυτότητες και χίλια πρόσωπα.. Άνθρωποι όμως που έχουν και καρδιά.. μια καρδιά που δεν ρωτάει ποτέ, πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να ερωτευτεί και ποιος είναι και ποιος δεν είναι ο κατάλληλος.. στους νόμους της καρδιάς δεν υπάρχει «πρέπει»…«Άπό το κισμέτ στο πεπρωμένο» που λέει και η αφιέρωση στο βιβλίο της Ίσιδώρας και θα μπορούσε να είναι μόνο αυτή η φράση που θα περιγράφει όλο το βιβλίο…Καταστάσεις που ποτέ δεν θα μάθουμε.. αλλά πάντα θα μας σώζουν ή και όχι.. «Η κατασκοπεία είναι η τέχνη της παραπλάνησης» και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι ήρωες του βιβλίου πολύ καλά.Διαβάζοντας το βιβλίο και φθάνοντας στην λέξη «τέλος» , έχεις πλέον βαθιά χαραγμένο στην σκέψη σου ότι « η αλήθεια και το ψέμα δημιουργούνται με τα ίδια συστατικά , πρέπει απλώς να κάνεις τους άλλους να σε πιστέψουν».. και αυτό είναι τέχνη , είναι χάρισμα, είναιένα μεγάλο «θέλω».. Είχα χρόνια να μην θέλω να αφήσω ένα βιβλίο από τα χέρια μου , γιατί είχα αγωνία αν οι ήρωες θα τα καταφέρουν, ποιο θα είναι το επόμενο βήμα , και τελικά ΠΟΊΟΣ είναι ΠΟΊΟΣ….Το βιβλίο το αγάπησα.. και κρατάω μία φράση του στο μυαλό μου..«ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΣΟΥ»

Περίμενα πώς και πώς να διαβάσω το νέο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, γνωρίζοντας πως θα είναι κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι είχε γράψει. Το βιβλίο το διάβαζα δίχως σταματημό από την πρώτη σελίδα. Δεν μπορείς να αφήσεις αυτή την ιστορία στην άκρη και να μπεις στην καθημερινότητά σου αν δεν την τελειώσεις. Ανατροπές συμβαίνουν από εκεί που δεν το περιμένεις. Ο συγγραφέας έχει ένα μοναδικό ταλέντο να παραπλανεί και να μπερδεύει τον αναγνώστη, η γραφή είναι ταχύτατη, όλα συμβαίνουν σε πολύ λίγες μέρες στην πλοκή κι αυτό θεωρώ είναι το στοιχείο που κάνει το βιβλίο αυτό ξεχωριστό. Το διαβάζεις με μία αγωνία κολλημένη στα σωθικά σου. Η γραφή είναι ανθρώπινη και ουσιαστική, οι σκηνές αλλάζουν η μία μετά την άλλη με μία μοναδική ροή σαν όλα να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια σου. Πολλές φορές ένιωσα πως ήμουν μέσα σε ένα κινηματογραφικό σκηνικό και το ζούσα από κοντά.Η ιστορία αν κι είναι κατασκοπείας μού άφησε κάτι πολύ έντονο στην ψυχή που αφορά το μεγάλο ερώτημα που πολλοίο έχουμε. Αν όλα στη ζωή μας είναι προκαθορισμένο από αυτό που λέμε "πεπρωμένο" και νιώθοντας στο μέγιστο αυτά που βιώνει η ηρωίδα της ιστορίας η απάντηση σε αυτό το ερώτημα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη καθώς φτάνουμε στο συναρπαστικό τέλος του βιβλίου. Οφείλω ένα τεράστιο συγχαρητήρια στον συγγραφέα για αυτό το λογοτεχνικό αριστούργημα.

Δούρειος Ίππος. Με το δέκατο μυθιστόρημά του, ο Κώστας Κρομμύδας υπόσχεται να μας παρασύρει σε μια δίνη ανατροπών και παραπλανήσεων. Η Ισιδώρα, κατάσκοπος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, καλείται να αναλάβει την πιο σημαντική αποστολή της καριέρας της ως τώρα. Να μεταφέρει στα υπόγεια της υπηρεσίας μια πληροφορία, που θα καθορίσει το μέλλον της Ελλάδας αλλά και την κυριαρχία στο Αιγαίο. Η εκπαίδευσή της της έχει προσφέρει το προνόμιο να ελίσσεται αποφεύγοντας καταστάσεις που ίσως την παγιδεύσουν αλλά, στον κόσμο της κατασκοπείας, κάθε κανόνας μπορεί να ανατραπεί….Τι γίνεται, όμως, όταν παγιδεύεσαι από το ίδιο σου το πεπρωμένο; Όταν η μοίρα ή το κισμέτ αλλάζουν τη ρότα σου ακόμη κι αν προσπαθείς να τα αποφύγεις..Και όταν οι μεγαλύτεροι εχθροί παρουσιάζονται ως σύμμαχοι..Ή ίσως εσύ παρουσιάζεσαι ως σύμμαχος.. Όταν αναγκάζεσαι να ξεχάσεις την πραγματική σου ταυτότητα για να γίνεις κάποιος άλλος, κάποιος που, ούτε ο ίδιος σου ο εαυτός δεν θα τον αναγνώριζε. Ρισκάρεις κάθε στιγμή τη ζωή σου αντιμέτωπος με προδότες, με αντικατασκόπους, με διπλωμάτες και με κυβερνητικάπαιχνίδια και μέσα στο παράλογο προσπαθείς να ζήσεις την προσωπική σου ζωή. Αλλά κιεκεί συνεχίζεις να αποζητάς το ακραίο, το ριψοκίνδυνο, τον έρωτα που κάνει κάθε κύτταρόσου να εκραγεί από ανυπομονησία και που δε μοιάζει με κανέναν προηγούμενο, γιατί μοιάζει με σένα. Έχει μάθει να ζει στα άκρα… Ο Δούρειος Ίππος σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση αποτυπώνει το πρίσμα της καταιγιστικής πένας του συγγραφέα, με τις λέξεις να ρέουν αβίαστα, να σε παγιδεύουν και να μπερδεύουν την κρίση σου, καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενη θεωρία σου. Κείμενο με εκφραστικότητα, σκηνές με πάθος, ένας έρωτας ουτοπικός αλλά υπαρκτός και πρωταγωνιστές - πιόνια σε μια σκακιέρα όπου η εμπιστοσύνη και η προδοσία μάχονται για τη θέση ματ. Με κάθε τίμημα.Ένας Δούρειος Ίππος στοχεύει πάντα στην κατάκτηση του μεγαλύτερου όργανου χειραγώγησης. Του μυαλού! Ευαγγελία Μάγγου