Κόντρα στο κύμα

Ένα οδοιπορικό στη ζωή και στις συνήθειες της πρωταγωνίστριας Μαργαρίτας. Μια προσωπογραφία ενός ανθρώπου κόντρα στο κύμα. Χωρίς ένα ασφαλές λιμάνι. Χωρίς πολλές φορές σωσίβιο. Σε μια διαρκή αναζήτηση των αξιών εκείνων που αξίζει να λέγεσαι άνθρωπος. Σε ένα ταξίδι της ψυχής και των αναγκών της. Σε όλα εκείνα που μέσα σε αυτό το βιβλίο διδάσκουν και μαθαίνουν. Μιλούν και συντροφεύουν. Πάντα με τον μοναδικό τρόπο γραφής της Αλκυόνης. Πολλά Μπράβο!!!

Επειδή έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της κυρίας Παπαδάκη, δίνει την εντύπωση ότι επαναλαμβανεται στη θεματολογία. Κλασικά, ξεκινάει από την παιδική ηλικία της ηρωίδας, κάπου στο '50 υποθέτω, στην Κρήτη, σε μια ευυποληπτη, πλην δυσλειτουργικη οικογένεια και στα 18 φεύγει για να σπουδάσει και ρίχνει κυριολεκτικά μαύρη πέτρα (για Κρητικια λίγο ασυνήθιστο, ομολογώ). Καθόλου πρωτότυπο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ηρωίδα γεμάτη ιδεοληψίες και ακραίες συμπεριφορές, που κατά τη γνώμη μου φτάνει σε σημείο να γίνεται γραφική και δεν πείθει. Ποια κόρη φτάνει στο σημείο να μην πάει στην κηδεία της μητέρας της, μόνο και μόνο επειδή εκείνη της είπε πάνω σε καυγά σχετικά με τις σπουδές να μην έρθει στην κηδεία της; Ούτε καν για συμπαράσταση στον πατέρα της; Ποια κόρη αποξενωνεται από τον πατέρα της, ο οποίος μπορεί να μην συμφωνούσε με τις επιλογές της, αλλά τη στήριζε οικονομικά και την αγαπούσε, έστω και αν δεν της το έδειχνε με τον τρόπο που θα ήθελε εκείνη; Ποια κόρη θα έφτανε στο σημείο να πάει να τον βρει μόλις λίγο πριν πεθάνει; Πόσα ζευγάρια συζουσαν χωρίς γάμο στην Αθήνα του '60; Ποια γυναίκα θα γελοιοποιουσε το μυστήριο του γάμου με τον τρόπο που το έκανε η ηρωίδα, παρότι είχε ερωτευτεί τον άντρα της; Σοβαρά θα υπήρχε γυναίκα που θα ζητούσε να παντρευτούν σαν τους κλέφτες σε ένα ξωκκλήσι, με τα ρούχα της δουλειάς και χωρίς κανέναν καλεσμένο;Η πορεία της ηρωίδας με την εύρεση δουλειάς στο γυναικείο περιοδικό και την άνοδο στην ιεραρχία μας δείχνει πόσο ανόητες τελικά είναι οι πολιτικές ιδεοληψίες. Ήταν το μόνο που μου άρεσε από το βιβλίο. Τρία αστέρια μόνο για τον τρόπο γραφής και ελπίζω στο επόμενο βιβλίο να βρω την Αλκυονη του παρελθόντος. Ελπίζω σε κάτι πιο φρέσκο.

Εξαιρετικό το τελευταίο της βιβλίο.. όπως και τα προηγούμενα!! Ξεχωρίζεις μέσα από τη γραφή της πως αντιμετωπίζεις τη ζωή, αλλά και τη λύτρωση που βρίσκει η ψυχή όταν ξεπηδά και προσπερνά τις δυσκολίες... Υπέροχη Αλκυόνη μου!!