Μυρωδιά από σανίδι

Πραγματικά ένα καταπληκτικό βιβλίο που με ταξίδεψε στην παλιά Αθήνα! Δεν μπορούσα να το βάλω κάτω....ως μια 15χρονη με το όνειρο να ανέβει στο σανίδι με άγγιξε βαθύτατα! Νικόλας και Λυδία ένα τέλειο ζευγάρι,μυστικά και αγάπη όλα δεμένα τόσο όμορφα! Το λάτρεψα!!!!

Το βιβλίο ' Μυρωδιά από σανίδι' είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα το οποίο διαβάζοντας το δεν θες να το αφήσεις από τα χέρια σου!!! Περιγράφει έναν έρωτα στο χώρο του θεάτρου σε μια άλλη εποχή!!! Είναι ένα ακόμα συγκλονιστικό βιβλίο του συγγραφέα!!! Συγχαρητήρια στον συγγραφέα και στις εκδόσεις Διόπτρα!!!!

Ακόμα ένα καταπληκτικό βιβλίο από τον αγαπημένο μας συγγραφέα. Σας ευχαριστούμε για τις όμορφη συντροφιά που μας κρατήσατε.

Καθηλωτικο! Πολύ ωραία ιστορία αγάπης

"Μυρωδιά από σανίδι" Όλοι μας ευχόμαστε να ζήσουμε έναν μεγάλο έρωτα σαν αυτόν που προβάλλεται στο σανίδι ή στις ταινίες...Ο θαυμασμός οδηγεί στον έρωτα. Ερωτευόμαστε αυτόν που θαυμάζουμε, αυτόν που αποτελεί πηγή έμπνευσης, αυτόν που δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να ξέρουμε ότι είναι καλά ...Αν τύχει να συναντήσεις έναν μεγάλο έρωτα, μην τον αφήσεις, μη δειλιάσεις... πάλεψε γι' αυτόν! Κάνε το αδύνατο , δυνατό! Άσε στην άκρη τον εγωισμό, τις παρεξηγήσεις... "Ανεκπλήρωτος έρωτας είναι αυτός που τον άφησες να φύγει, γιατί ήθελες από επιλογή σου να μείνεις σε ότι σε κάνει να νιώθεις ασφαλεια" Άλλο ένα υπέροχο βιβλίο από τον @krommydaskostas που με ταξίδεψε στο χρόνο μέσα από έναν μεγάλο έρωτα που γεννήθηκε στην Αθήνα του '40. Διαβάζοντας το βιβλίο ένιωθα σαν να παρακολουθώ σε ταινία αυτήν την υπέροχη ιστορία.Μου άρεσε πολύ η επιμέλεια του κειμένου καθώς και οι παραπομπές στα θεατρικά κείμενά. Έχει μπει στα αγαπημένα μου!

Με αυτή του την ιστορία ο συγγραφέας στοχεύει απευθείας τον συναισθηματικό μας κόσμο και πετυχαίνει διάνα.Και δεν είναι μόνο αυτό. Μέσα από αυτό του το υπέροχο αφήγημα δεν καταφέρνει μόνο να μας πλημμυρίσει με συναισθήματα αλλά και με πολλές εικόνες.Δεν πρόκειται για άλλη μια μελό ιστορία, ακόμα μια ιστορία αγάπης. Κάθε άλλο μάλιστα. Ο κύριος Κρομμύδας με αυτό του το ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα μας αποδεικνύει περίτρανα, πως και οι ηθοποιοί είναι άνθρωποι σαν όλους εμάς, με συναισθήματα, αδυναμίες, πάθη και λάθη.Κακά τα ψέματα, μόνο ένας ηθοποιός θα μπορούσε να μας δώσει μια τόσο άρτια περιγραφή των ανθρώπων του θεάτρου και γενικά του χώρου, και να δώσει φυσικά αυτόν τον μοναδικό τίτλο στο δημιούργημά του, με τον αγωνιώδη υπότιτλο / ερώτημα «Πέφτει ποτέ η αυλαία στον έρωτα;»Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι του βιβλίου μπορεί να θυμίζει έντονα ένα άλλο, γνωστό καλλιτεχνικό ζευγάρι που γνωρίζουμε όλοι μας, αλλά η μυθοπλασία ήρθε και έδεσε τόσο αριστοτεχνικά με τη αφήγηση, που το αποτέλεσμα είναι πραγματικά μαγικό.Οι περισσότεροι χαρακτήρες του μυθιστορήματος, πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, δεν βρέθηκαν τυχαία μέσα στην ιστορία. Έχουν άμεσα σχέση μεταξύ τους. Κάτι που θα ικανοποιήσει απόλυτα τον αναγνώστη.Η ιστορία εκτυλίσσεται σε δύο χρονικά επίπεδα. Η μία γίνεται από τα χρόνια της κατοχής και μετά, όπου τοποθετείται και η έναρξη της αφήγησης με μια τριτοπρόσωπη αφήγηση, και η άλλη στο παρών, σε πρώτο πρόσωπο, μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας, μιας δημοσιογράφου.Μια πολύ όμορφη και στρωτή αφήγηση που καθηλώνει και δεν τσιγκουνεύεται καθόλου το συναίσθημα.Ένας ύμνος αφιερωμένος στους μεγάλους έρωτες του θεάματος και όχι μόνο. Το μήνυμα του συγγραφέα είναι πως όλοι μας μπορούμε να επιλέξουμε να ζήσουμε τον έναν και απόλυτο έρωτα της ζωής μας, αρκεί να βάλουμε στην άκρη τον όποιο εγωισμό μας και να ανοίξουμε διάπλατα σε αυτόν τη καρδιά και τη ψυχή μας.

"Αυτό το βιβλίο γράφτηκε για όλους εκείνους που έχασαν κάποτε τον μεγάλο έρωτά τους, για εκείνους που ξύπνησαν και πήγαν για ύπνο κλαίγοντας, για όλους εκείνους που έμαθαν πως είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει. Επιβιώνω δε σημαίνει είμαι δυνατός, σημαίνει συνεχίζω να αναπνέω μέρα με τη μέρα. Δύναμη σημαίνει μαθαίνω να ζω παρά τον πόνο."431 σελίδες εμποτισμένες με μυρώδια έρωτα!"Πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι..."

Ένα καθηλωτικο μυθιστόρημα από τις πρώτες σελίδες ανάγνωσης..Εξυμνεί τον έρωτα, την ανιδιοτελή αγάπη χωρίς αντάλλαγμα.. Η μυρωδιά από σανίδι περιγράφει την μαγια του ηθοποιού όταν πατάει στο σανίδι.. Την μάσκα που φοράει πίσω από τον ρόλο που υποδύεται για να κουκουλωσει τον πόνο την θλίψη..την απόγνωση η και την ευτυχία.. Αυτή είναι η μαγια της τέχνης.. Δύο ψυχές που αγαπήθηκαν παράφορα και αφέθηκαν στο πάθος κάθε φορά που έπεφτε η αυλαία. Ένα μοναδικό μυθιστόρημα από τον κο Κρομμυδα.. Πολλά συγχαρητήρια..!

Μυρωδιά από σανίδι Τίτλος και εξώφυλλο βιβλίου, μοναδικής έμπνευσης. Σε ελκύει μυστηριωδώς και σε δικαιώνει σε όλη την ανάγνωσή του!Ένα μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα στο οποίο οι λέξεις περισσεύουν γιατί η ανάσα κόβεται. Ο Νικόλας και η Λυδία, συναντήθηκαν στο σανίδι (όχι για πρώτη φορά όπως νόμιζαν). Η χημεία τους και η αμοιβαία έλξη, σφράγισε την ζωή τους για πάντα. Μαζί, άφησαν το προσωπικό τους αποτύπωμα στον χώρο του θεάματος. Οι ερμηνείες τους ξεπέρασαν κάθε φορά το ήδη αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους. Ο Νικόλας στο παρόν θυμάται κάθε λεπτομέρεια από την ημέρα που τη γνώρισε. Οι μνήμες ξεπηδούν νοσταλγικές, γεμάτες χαρά αλλά και πόνο! Μνήμες που σκίζουν το μυαλό και την καρδιά και μνήμες που χάραξαν τα όνειρά του.Κάθε τι που ήρθε στην ζωή τους το αντιμετώπισαν με πάθος. Άλλοτε με εγωισμούς και άλλοτε με το να γίνεται ο καθένας το δίχτυ για να προστατέψει τον άλλο. Ένα βιβλίο - σφραγίδα στον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΩΤΑ είναι αυτό...Κεφάλαια με εναλλαγές από το παρελθόν στο παρόν, ώσπου αυτά να γίνουν ένα.Η πένα του συγγραφέα ρεαλιστική και μεθυστική.Ευωδιάζει από έρωτα και χαράζει νότες πάθους πάνω στο πεντάγραμμο της ζωής!!!Αυτή είναι η ζωή, αυτό είναι και το θέατρο.Ομορφιά και λύπη. Γι'αυτό και το θέατρο είναι ζωή... Γι'αυτό και η αυλαία του έρωτα δεν πέφτει ΠΟΤΕ...

Για άλλη μια φορά ο κύριος Κρομμύδας με το γλαφυρό ύφος και τις παραστατικές εικόνες που χαρακτηρίζουν κάθε βιβλίο του, έρχεται να μας ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή γεμάτη έρωτα και πάθος.Ένα άκρως ατμοσφαιρικό βιβλίο που κάνει τον αναγνώστη "συμπρωταγωνιστή" του Νικόλα και της Λυδίας τόσο στο θέατρο όσο και στην συναρπαστική ζωή τους.Το "Μυρωδιά από σανίδι" είναι ένα έργο-δώρο για αυτούς που αγαπούν το θέατρο και πιστεύουν στον έρωτα. Τον αληθινό έρωτα που μπορεί να συμβεί μια και μόνο φορά στην ζωή ενός ανθρώπου και να τον σημαδέψει για πάντα.

Το “Μυρωδιά από σανίδι”, δεν είναι ένα βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, για τον έρωτα. Είναι ένα βιβλίο, για τον έρωτα του Κώστα Κρομμύδα. Η αποκάλυψη γίνεται στο εξώφυλλο του βιβλίου και σίγουρα όχι με την πρώτη ματιά. Είναι ένα βιβλίο καθρέφτης του συγγραφέα, με βάθος και προβληματισμούς. Το παρελθόν και το μέλλον, πλεγμένα με την παρουσία της αγάπης και τη μνήμη της ενοχής, ζητούν συγχώρεση για την ομορφιά, νοσταλγούν τη θλίψη και τη θυσία. Το «Μυρωδιά από σανίδι» τ’ αντανακλά όλα αυτά, αρκεί να το “παρακολουθήσεις από κοντά”. Ο συγγραφέας εμπνευσμένος από τη μνήμη του, συνθέτει ένα μωσαϊκό με μνήμες από προηγούμενες γενιές, κολλημένες περίτεχνα όλες μεταξύ τους. Το βιβλίο είναι η ματιά πίσω στο χρόνο και η θλιβερή διαπίστωση ότι στον έρωτα εκφράζουμε το πεπρωμένο των επιλογών μας και ακριβώς όπως μέσα σ’ έναν καθρέφτη, τα πεπρωμένα αντικατοπτρίζονται το ένα μέσα στο άλλο. Το “Μυρωδιά από σανίδι”, είναι άλλη μια νίκη του Κώστα Κρομμύδα σ’ ένα στοίχημα με τον εαυτό του και τα θέλω του. Σαν γνήσιος μάστορας, δίνει στις λέξεις το αληθινό τους νόημα και χωρίς να προσπαθεί να χτίσει εικόνες που δεν μας είναι γνωστές, βουτάει στην ποίηση όλα τα συναισθήματα. Ο ήρωας του, μιλάει ακατάπαυστα αλλά παντού στην ιστορία, συγκλονίζει η σιωπή. Η πολυλογία της ενοχής και του ανεκπλήρωτου, κεντάει τη σιωπή της νοσταλγίας και της συγχώρεσης. Ένας θεατράνθρωπος στη δύση της ζωής του, με τη μυρωδιά της ανάσας του θανάτου να καίει τα ρουθούνια του, σηκώνει για ύστατη φορά την αυλαία της ψυχής του και παίζει την τελευταία πράξη του πόνου που προκάλεσε σε όσους τον αγάπησαν αλλά και σε όσους ο ίδιος αγάπησε. Ένα δυνατό φινάλε, μια συγκλονιστική αποκάλυψη κι ένας Κώστας Κρομμύδας, ερωτευμένος με το σανίδι και τον έρωτα.

“Μυρωδιά από σανίδι”, το νέομυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα, προδίδει από τον τίτλο του, τον χώρο όπου θακινηθεί, το θέατρο. Αυτό λοιπόν για μένα ήταν ένα ακόμα κίνητρο για να τοεπιλέξω. Σε προηγούμενα βιβλία του, ο Κώστας Κρομμύδας, είχε καταφέρειεπιτυχημένα να καταπιαστεί με δύσκολα θέματα, που απαιτούσαν έρευνα, γνώση,ακόμα και διαφορετικό ύφος, μιας και ο χαρακτήρας ήταν διαφορετικός σε κάποιααπό αυτά.Εδώ, ένιωσα πως προχωρούσε σε γνώριμαγια αυτόν μονοπάτια, “το κάνει εύκολο” σκεφτόμουν.. Πως θα καταφέρεινα κάνει την υπέρβαση; Ήθελα λοιπόν να δω πως θα το χειριστεί. Αν θαυπερισχύσει ο ηθοποιός ή ο συγγραφέας, ήθελα να τον ψάξω στις σελίδες τουβιβλίου και να τον ανακαλύψω πίσω από μικρές ιστορίες, πίσω από τις λέξεις.Πάμε να σας πω λοιπόν τι ανακάλυψα.Σε αυτό το βιβλίο ο Κώστας Κρομμύδας,μας αφηγείται την πορεία ενός έρωτα, ο οποίος γεννιέται και ανθίζει μες τοθέατρο. Ο έρωτας του Νικόλα και της Λυδίας. Είναι μια ιστορία εμπνευσμένη απόμεγάλους αξέχαστους έρωτες του θεάτρου και όχι μόνο. Ο συγγραφέας παίρνειστοιχειά από αυτούς τους έρωτες και σε συνδυασμό με την μυθοπλασία, μαςπροσφέρει ένα πολύ καλό βιβλίο, επιμελημένο και δουλεμένο με προσοχή, πουδιαβάζεται απνευστί.Ας μείνουμε λίγο σε αυτό το σημείο.Πολλοί από όσους το διάβασαν, έχουνδιατυπώσει την άποψη πως αναφέρεται στην ζωή ενός διάσημου ζευγαριού, γνωστώνπρωταγωνιστών του θεάτρου της δεκαετίας του 60 (σκοπίμως δεν το αναφέρω ταονόματα τους, για να μην προϊδεάσω και όσους από εσάς δεν το διαβάσατε). Γιαμένα λοιπόν αυτό είναι λάθος.. Το “Mυρωδιά από Σανίδι” δεν αποτυπώνειτην πραγματική ιστορία κανενός ζευγαριού. Σαφές όπως αναφέρω και πιο πάνω, οσυγγραφέας έχει εμπνευστεί από τους μεγάλους έρωτες της δεκαετίας του ΄50 καιτου ΄60, αλλά θα ήταν λάθος να ταυτιστούν οι χαρακτήρες του βιβλίου, με ένασυγκεκριμένο ζευγάρι. Αναπόφευκτα στο μυαλό μας έρχονται πολλά από τα διάσημαζευγάρια εκείνης της εποχής αλλά ο Νικόλας και η Λυδία αποτελούν ξεχωριστέςπροσωπικότητες.Εδώ θα πρέπει να πω και κάτι άλλο.Ο τρόπος που περιγράφει αυτή τηνερωτική ιστορία ο Κώστας Κρομμύδας κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό μου ωςαναγνώστρια. Απέφυγε εντέχνως να της δώσει αποχρώσεις του ροζ και του κίτρινουκαι επικεντρώθηκε στο κόκκινο του έρωτα και του πάθους. Το σωστό χρώμα που θαπρέπει να έχει κάθε μεγάλος έρωτας.Η σχέση του Νικόλα και της Λυδίας,κορυφώνονται με το ανέβασμα της «Δωδέκατης Νύχτας» του Σαίξπηρ. Εκεί τοπεπρωμένο και η μοίρα ασκεί καταλυτική δύναμη πάνω στην ανθρώπινη βούληση και οεπαναστάτης έρωτας, παρασύρει στο στροβίλισμα του, όποιον τον νιώσει. Η τύχηκαι οι επιλογές του ζευγαριού των ηρώων, θα ορίσουν αυτόν τον έρωτα. Μα δεν θακινδυνέψει από αυτά. Ο εγωισμός είναι ο κύριος εχθρός του, όπως και του κάθεέρωτα. Εδώ θέλει να κάνουμε μια στάση ο συγγραφέας, για να μας προσφέρει τροφήγια σκέψη. Ο εγωισμός και ο φόβος, μας κάνουν δειλούς και καταδικάζουν τονέρωτα. Όταν έχουμε αισθήματα για κάποιον άνθρωπο πρέπει να τα εκφράζουμε. Ησιωπή μας γίνεται κραυγή μέσα μας. Μια κραυγή που σχίζει με την ορμή τηςδύναμης της, την καρδιά μας και ταράσσει τις ισορροπίες και τις σταθερές μας. Οφόβος της απόρριψης δημιουργεί απωθημένα που θα μας κυνηγάνε μια ζωή. Τα“αν”και τα “γιατί” είναι αυτάπου ουσιαστικά, δεν αφήνουν τον έρωτα να προχωρήσει. Μάταια θα προσπαθείς ναπροσποιηθείς ότι δεν είναι εκεί, να τον προσπεράσεις, να τον απαρνηθείς, να τονξεχάσεις, να τον ξεπεράσεις. Ο μόνος τρόπος είναι να τον εκφράσεις ακόμα και ανδεν εκπληρωθεί ποτέ. Δεν είναι κακό να είσαι ερωτευμένος, όμορφο είναι και τυχερόςόποιος το νιώσει. Ο Κώστας Κρομμύδας αυτό μας λέει. Αφεθείτε στο συναίσθημα νασας οδηγήσει, εκφραστείτε, νικήστε τον εγωισμό, μόνο καταστροφικός μπορεί ναείναι, σε όλες τις σχέσεις πόσο μάλλον στον έρωτα.Και εδώ τον είδα για πρώτη φορά. Εδώανακάλυψα μια πτυχή του Κρομμύδα. Δεν μπορείς να είσαι τόσο άμεσος καιμεταδοτικός αν δεν το έχεις ζήσει. Δεν μπορείς να περιγράφεις κάτι χωρίς να τοξέρεις. Θα μου πεις έχει σημασία; Ναι, όταν απευθύνεται στο συναίσθημα τουαναγνώστη, η κατατεθειμένη αλήθεια του συγγραφέα στις σελίδες του βιβλίου του,είναι εντιμότητα και σεβασμός απέναντι στο αναγνωστικό κοινό.Και μετά τον ξαναβρήκα..Το μαγικό που συντελείται μέσα σε αυτότο βιβλίο, είναι πως ο αναγνώστης γίνεται ταυτόχρονα και θεατής. Εδώ λοιπόν τονσυνάντησα με την ιδιότητα του ηθοποιού. Συνδυασμένες σωστά και ισορροπημένααυτές οι δυο ιδιότητες του Κώστα Κρομμυδα, ηθοποιός- συγγραφέας,υποκριτική-συγγραφή, δημιούργησαν στο χαρτί την αίσθηση της παρακολούθησης ενόςκαλού θεατρικού έργου, από τη πλευρά των θεατών και ενός πολύ ατμοσφαιρικού,ερωτικού μυθιστορήματος, γεμάτο εντάσεις και συγκινήσεις, από την μεριά τουαναγνώστη. Ένα βιβλίο που πυροδοτεί την φαντασία του, δημιουργεί δικές τουεικόνες και ξυπνά συναισθήματα που τον ταυτίζουν.Η ροή του βιβλίου γρήγορη, η πλοκή τουκαθηλωτική, η πένα του στρωτή, λιτή, οικεία, καθαρή. Μέσα από ρεαλιστικούςδιαλόγους και ζωντανές περιγραφές ξετυλίγει τους χαρακτήρες των ηρώων του, μαςτους κάνει τρωτούς και αληθοφανείς. Πίσω από το προσωπείο του ηθοποιού είναιάνθρωποι με πάθη, άνθρωποι που νιώθουν την ανάγκη να αγαπηθούν, να αγαπήσουν,με φοβίες, με αισθήματα, με ευαισθησίες. Πίσω από τους ήρωες του, είναιάνθρωποι, που ακόμα και το μεγάλο τους υποκριτικό ταλέντο δεν κατάφερε νακρύψει την ανθρώπινη υπόστασή τους και να τους θωρακίσει απέναντι στον καταλύτηέρωτα.Ναι, λοιπόν..Για άλλη μια φορά οΚώστας Κρομμύδας, έκανε την υπέρβαση. Υπερέβη και τις δυο του ιδιότητες. Πιοευαίσθητος, πιο συγκινητικός, πιο άμεσος, πιο ρομαντικός, πιο ανθρώπινος καιαληθινός από ποτέ..αποφεύγοντας μελοδραματισμούς που θα εκβίαζαν συναισθήματα,απευθύνεται κατευθείαν στις καρδιές των αναγνωστών του. Εκεί στήνει για αυτούςμια υπέροχη παράσταση, που μπορεί και ταξιδεύει, συγκινεί, σαγηνεύει,καθηλώνει, παραδίδει μαθήματα μέχρι και την “τελευταία πράξη”, μέχριτην μεγάλη υπόκλιση, το δυνατό χειροκρότημα και το πέσιμο της αυλαίας.Γιατί σε κάθε θεατρική παράστασηαυλαία πέφτει, στους μεγάλους έρωτες ποτέ..

Πραγματικά ο,τι πιο όμορφο κ συγκινητικό έχω διαβάσει... αυτός ο τίτλος "Μυρωδιά από σανίδι", που ακούγοντας τον σου γεννάει τόσα συναισθήματα και εικόνες το μυαλό σου...σε συνδυασμό με τη μυρωδιά της φύσης που σε ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή, μεταφορικά και κυριολεκτικά...είναι απίστευτο! Το μεγαλείο του έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων που ξυπνάει συναισθήματα πάθους, αγάπης, εγωισμού και τέλος... μοναξιάς, το συναίσθημα που σε κάνει να μετανιώνεις πικρά για τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις της ζωής σου που δεν μπορείς ν' αλλάξεις πια. Δύο άνθρωποι που αποφάσισαν ν' αφιερώσουν τη ζωή τους στο θέατρο και μέσα από αυτό ν' ανακαλύψουν τον έρωτά τους ο ένας για τον άλλον... Ένα μυθιστόρημα καθηλωτικό και συνάμα ατμοσφαιρικό που μέσα από αυτό συμπεραίνεις ότι αυλαία δεν πέφτει ποτέ στον έρωτα! Ένα μυθιστόρημα γεμάτο "μυρωδιά από σανίδι"...

Ένα βιβλίο με τρυφερή ιστορία αγάπης και έρωτα αγγίζει τις ευαίσθητες καρδιές ξυπνάει τον έρωτα το αίσθημα που το επιθυμεί ο καθένας

Όλοι γνωρίσαμε τον επιτυχημένο Κώστα Κρομμύδα ως ηθοποιό και μας καθήλωσε με το υποκριτικό του ταλέντο. Άλλοτε τον αγαπούσαμε κι άλλοτε τον μισούσαμε για τους ρόλους του ( Παραδέξου το, στην «Ζωή Της Άλλης» ήθελες να τον βρίσεις!). Η ενασχόλησή του όμως με τη συγγραφή, μας εξέπληξε όλους. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ταλέντο μόνο στην ηθοποιία κι όλοι χαιρόμαστε που επέλεξε να μπαίνει στα σπίτια μας και με τα βιβλία του.Το τελευταίο του βιβλίο, "Μυρωδιά απο Σανίδι", σε τραβάει με την πρώτη επαφή. Το εξώφυλλο του, ο τίτλος του. Όταν όμως το πιάσεις στα χέρια σου και αρχίζεις την ανάγνωση, δεν μπορείς να το αφήσεις. Ακριβώς επειδή δεν πρόκειται απλά για μια ανάγνωση. Ο συγγραφέας καταφέρνει - σε κάθε του βιβλίο - να μας κάνει να διαβάζουμε τα γεγονότα και να τα βλέπουμε ολοζώντανα μπροστά μας. Οι αφηγήσεις γίνονται εικόνες και οι εικόνες μετατρέπονται σε συναισθήματα, άλλες φορές αγωνία, άλλες χαρά κι άλλες θλίψη και μελαγχολία. Μέσα στο βιβλίο των 431 σελίδων, ο συγγραφέας δεν αναφέρεται μόνο στο κεντρικό θέμα του - δηλαδή τον απόλυτο έρωτα - αλλά μας παρουσιάζει κι άλλα μοτίβα, όπως είναι η αγάπη, η ανιδιοτέλεια, ο εγωισμός και το πόσο διαφορετική είναι η ζωή των ανθρώπων πάνω και κάτω απο το σανίδι, μπροστά και πίσω απο τα φώτα της δημοσιότητας. Στο εξώφυλλο του βιβλίου τίθεται η εξής ερώτηση: "Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα;" κάνοντας μας να αναρωτηθούμε πριν καν το διαβάσουμε κι απο προσωπικές εμπειρίες, άλλοι λένε ναι, κι άλλοι όχι. Μέσα όμως απο τους χαρακτήρες του βιβλίου και ιδίως τους δυο κεντρικούς ήρωες - τον Νικόλα και τη Λυδία - καταλαβαίνει κανείς ότι μπορεί να υπάρξει απόλυτος έρωτας, "ο αληθινός έρωτας, ο ένας έρωτας" που σε αρπάζει, σε τυλίγει και σε μεταμορφώνει. Όμως υπάρχει κι άλλο ένα συναίσθημα που σε μεταμορφώνει κι αυτό είναι ο εγωισμός, ο οποίος διαλύει τα πάντα, όπως διέλυσε την σχέση αυτών των δυο ανθρώπων (και αναφέρομαι στη σχέση επειδή ο έρωτας τους ήταν εκει, ήταν πάντα εκεί). Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο ξέρουν πως είναι αναπόφευκτο να μη νιώσεις εστώ και μια μικρή ταύτιση με τα συναισθήματα που βίωσαν τόσο έντονα οι χαρακτήρες του βιβλίου. Κι όσοι δεν το έχουν διαβάσει ακόμα, να είναι σίγουροι πως θα περάσουν από πολλές φάσεις. Θα βρεθούν θεατές στην πορεία της ζωής και του έρωτα δυο ανθρώπων, θα γελάσουν, θα θυμώσουν, θα κλάψουν.Ο συγγραφέας, μας εξέπληξε θετικά για άλλη μια φορά. Η γραφή του σε παρασέρνει και το ταλέντο του σε κάνει να ανακαλύπτεις συναισθήματα που ίσως και να μην γνώριζες ότι είχες. Μας ανοίγει έναν καινούριο κόσμο. Υ.Γ: Όσοι δεν έχετε διαβάσει ακόμα το βιβλίο κάντε το σύντομα και εφοδιαστείτε με χαρτομάντηλα. Στο τέλος του βιβλίου αφήστε τα δάκρυα σας να σας λυτρώσουν. Αφεθείτε σε αυτό το όμορφο ταξίδι...

Ο Κώστας Κρομμύδας στο τελευταίο του βιβλίο αποτυπώνει μια μεγάλη ιστορία αγάπης!Ενα βιβλίο γεμάτο συναίσθημα ,συγκίνηση μέσα από μια δραματική εξιστόρηση της ζωής των ηρώων.Ενα βιβλίο που σε κάνει να δακρύσεις φτάνοντας στην κορύφωσή του!!Δεν θέλω να γράψω πολλά...το μόνο που θέλω να πω είναι ότι το βιβλίο αξίζει να υπάρχει στη βιβλιοθήκη όλων μας!!Ο κ.Κρομμύδας κάθε φορά ανεβαίνει και ένα σκαλί με τα βιβλία του.Περιμένουμε το επόμενο βιβλίο του να μας ταξιδέψει και είμαι σίγουρη ότι θα μας καθηλώσει και αυτό!!!

Πόσο όμορφο βιβλίο.! Είχα πολύ καιρό να πιάσω στα χέρια μου ένα βιβλίο που θα με κρατήσει εκεί, να το διαβάζω και να αισθάνομαι άσχημα όταν έρχεται η ώρα να το αποχωριστω! Η ιστορία του Νικόλα και της Λυδίας, η ζωη της Μαρως, η μετάβαση από χρονική περίοδο σε χρονική περίοδο, έχει με τόσο ομαλό και ωραίο τροπο αποδοθεί, που δεν είναι καθόλου κουραστικό κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.! Μια ιστορία, η οποία σου μεταφέρει τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών! Ταυτίζεσαι μαζί τους, νιώθεις μαζί τους, χαίρεσαι, λυπάσαι και κλαις μαζί τους... Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, σου δημιουργούνται τόσο έντονα συναισθήματα, οσο αυτά των ίδιων των πρωταγωνιστών. Ταξιδεύεις στον κόσμο τους και ζεις τις ζωές τους!Απλά υπέροχο και όμορφο βιβλιο! Ειλικρινά, ανυπομονώ για το επόμενο, αξιόλογο και όμορφο βιβλίο του κύριου Κρομμύδα!

Μια υπέροχη ιστορία ενός μεγάλου έρωτα.Ένα βιβλίο που σίγουρα δεν θα διαβαστεί μόνο μια φορά . Ξυπνάει μέσα σου τόσα πολλά συναίσθηματα - τρελό έρωτα - πάθος - αγαπη - εγωισμό ...μοναξιά ... Αξίζει όμως να ερωτευτεί κανείς ακόμα κι αν είναι να περάσει όλα αυτά ...

Το τελευταίο δημιούργημα του Κώστα Κρομμύδα έρχεται να εκπληρώσει μία επιθυμία, που όπως λέει ο ίδιος, πάντα ήθελε να πραγματοποιήσει. Να αποτυπώσει σε ένα μυθιστόρημα το μεγαλείο του έρωτα όπως αυτός αναπτύχθηκε μεταξύ δύο ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο θεατρικό σανίδι ως ηθοποιοί. Το αποτέλεσμα ήταν λοιπόν μία εξαιρετικά ρομαντική αλλά συγχρόνως δραματική εξιστόρηση, μέσα από την οποία ο συγγραφέας παρουσιάζει τη ζωή και τα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία και την καριέρα των δύο βασικών ηρώων του, του Νικόλα Δούκα και της Λυδίας Ρανιέρη που υπήρξαν ζευγάρι στη ζωή και στο σανίδι για πολλά χρόνια.Για άλλη μία φορά, όπως και στο "Φως μέσα στη θύελλα" ο Κώστας Κρομμύδας επιλέγει την αφήγηση μέσα από τα μάτια μίας κοπέλας, της δημοσιογράφου Μάρως Κούρτη που ο ρόλος της μέσα στο μυθιστόρημα είναι αυτός που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και αποτελεί την αιτία που η ιστορία έρχεται στο φως της δημοσιότητας στις πραγματικές της διαστάσεις. Παράλληλα ο αναγνώστης παρακολουθεί και τη ζωή της ίδιας της δημοσιογράφου και τις επιπτώσεις που έχει σε αυτήν η γνωριμία της με τον άνθρωπο Νικόλα Δούκα στον οποίο αρχικά είχε πάει προκειμένου να του πάρει μία συνέντευξη για το έντυπο στο οποίο δούλευε.Η πλοκή του έργου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το παρελθόν, με το παρόν και το μέλλον, συνδέονται όμορφα και ομαλά. Κατά τη διάρκεια της εξιστόρησης υπάρχουν αρκετές εκπλήξεις για τον αναγνώστη που τον βοηθάνε να κάνει τους απαραίτητους συσχετισμούς μεταξύ των προσώπων που εμφανίζονται στο βιβλίο αλλά και πολλά σημεία με έντονες και συγκινητικές περιγραφές που εντείνουν τα συναισθήματα του.Το μυθιστόρημα είναι εμπνευσμένο από γεγονότα της θεατρικής και κινηματογραφικής ιστορίας της χώρας μας και ο έμπειρος αναγνώστης που έχει παρακολουθήσει τα θεατρικά δρώμενα, εύκολα θα αναγνωρίσει στα πρόσωπα των ηρώων του μυθιστορήματος, γνωστούς ηθοποιούς αλλά και παράγοντες του καλλιτεχνικού και πολιτικού στερεώματος της σύγχρονης Ελλάδας. Ο συγγραφέας έχει επιλέξει -ορθά κατά την γνώμη μου- να μην χρησιμοποιήσει για τους βασικούς του ήρωες αληθινά πρόσωπα, αλλά να τα ονοματίσει διαφορετικά, καθώς κάτι άλλο θα μετέτρεπε το μυθιστόρημα σε βιογραφία και φυσικά κάτι τέτοιο θα είχε μεγάλη επίδραση στην πλοκή, αφού σε μία τέτοια περίπτωση, θα έπρεπε στο σύνολο του έργου να χρησιμοποιηθούν τα γεγονότα όπως έλαβαν χώρα. Όμως αυτό πιστεύω πως θα έπρεπε να ακολουθηθεί για όλους όσους εμφανίζονται στην ροή του έργου και να μην υπάρξουν εξαιρέσεις, καθώς με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης μοιραία μπαίνει στη διαδικασία να φέρνει στη μνήμη του τα πρόσωπα που έγιναν γνωστά για το πάθος που αναπτύχθηκε μεταξύ τους στα χρόνια της καλλιτεχνικής τους ύπαρξης. Είναι ένα σημείο που αναμφίβολα και εμένα με προβλημάτισε όσο και αν ήθελα να αποστασιοποιηθώ από όσα είχαν συμβεί στην πραγματικότητα.Τελειώνοντας το βιβλίο δεν κρύβω πως ήμουν συγκινημένος. Ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας επέλεξε να συνθέσει τα γεγονότα με το μυθιστόρημα, την πραγματικότητα με την φαντασία ήταν αριστοτεχνικός και με έκανε να καταλήξω στο συμπέρασμα πως αν ο αναγνώστης επιλέξει να βλέπει πίσω από τους ήρωες, υπαρκτά πρόσωπα, τότε δεν θα ευχαριστηθεί την εξιστόρηση σε όλο της το εύρος. Αν όμως αποστασιοποιηθεί από την πραγματική ιστορία ή παρ' ελπίδα δεν είναι εις γνώσιν του αυτά τα γεγονότα από τα οποία έχει αντληθεί η έμπνευση του συγγραφέα, τότε είμαι βέβαιος πως το βιβλίο θα τον γοητεύσει από την αρχή μέχρι το τέλος.Αναμφίβολα είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα και για άλλη μία φορά ο Κώστας Κρομμύδας καταφέρνει να γράψει μία ιστορία που συγκινεί και αγγίζει τον αναγνώστη αφήνοντάς του μία γλυκόπικρη γεύση στο τέλος. Είμαι δε βέβαιος, πως θα κάνει πολλούς να ψάξουν πληροφορίες για τους μεγάλους ηθοποιούς, τα μεγάλα έργα και τους μεγάλους έρωτες που στιγμάτισαν την καλλιτεχνική ζωή αυτού του τόπου κάτι που θα αποτελέσει μεγάλο κατόρθωμα αυτού του μυθιστορήματος.

"Μυρωδιά από σανίδι".Μία καταπληκτική ιστορία. Ένα βιβλίο που με ταξίδεψε και μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Αγωνία για την εξέλιξη του έρωτα των πρωταγωνιστων. Ένταση και στεναχώρια για τις δυσκολίες και τα εμπόδια που προκλήθηκαν λόγω συγκυριων και εγωισμού. Το έντονο συναίσθημα του να αγαπάς δυνατά και να αγαπιέσαι με παρέσυρε. Με συγκίνησε και δάκρυσα σε πολλά σημεία. Είναι από εκείνα τα βιβλία που τα κρατάς για κάποιες στιγμές στην αγκαλιά σου αφού σε καθηλώσει το συγκλονιστικο τους τέλος και σκέφτεσαι:"Τελικά όλοι οι μεγάλοι έρωτες σε ακολουθούν παντού και πάντα! !"

Μυρωδιά απο σανίδι : μυρωδιά από έρωτα, μυρωδιά από ευτυχία, μυρωδιά από την Ελλάδα του τότε... Νικόλας και Λυδία... Επεισοδιακά γνωρίστηκαν, με ένταση πορευτηκαν και με αγάπη έντυσαν τα χρώματα της ζωής τους...Η κοινή τους αγάπη για το θέατρο, ο πάραφόρος έρωτας και τα πρόσωπα που επλεξαν την ζωή τους δημιούργησαν τον μίτο της Αρχής και του Τέλους... Μέσα από τις σελίδες του, ξεδιπλώνεται η ζωή τους, οι χαρές, οι πικρές και οι απώλειες τους χωρίς να παραβιάζεται η ιδιωτική τους ζωή.Σε όλη την εξέλιξη της ιστορίας, συναντάμε και άλλα πρόσωπα : κάποια που διψουν να ξεσκισουν τις σάρκες τους, κομματιαζοντας την ανθρωπινη αξιοπρέπεια για μια "είδηση ", ξεχνώντας ότι και αυτοί είναι άνθρωποι με καρδιά, με μια ζωή, μια οικογένεια.... Και άλλοι...άλλοι είναι κήποι ολανθιστοι που με το άρωμα τους, ευωδιαζει η ψυχούλα σου! !! Ο Νικόλας, με το χρώμα του γαλάζιο υ και η Λυδία, με το χρώμα του κόκκινου αφήνονται στην δίνη του έρωτα με πάθος και ένταση. Η Βασιλική είναι το χάδι που θα γιατρέψει τις πληγές σου γιατί μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα. Η Σμαράγδα, λιμάνι σε ήσυχα νερά για να βρεις απαγιο...Η Μάρω κρατάει τα κλειδιά της Εδέμ...Γιατί εδώ υπάρχει και κόλαση υπάρχει και παράδεισος! !!Σελ 332-431: Ξεδιπλώνεται όλη η δύναμη του έρωτα τους που μετουσιωνεται στην υπέρτατη ΑΓΑΠΗ .Το βιβλίο Μυρωδιά από σανίδι είναι το πιο ακριβό άρωμα της αγάπης, ένας φόρος τιμής στα μεγάλα ονόματα του θεάτρου που θυσιασαν όνειρα και ελπίδες για ΕΜΑΣ. Οι μεγάλοι Ντίνος Ηλιοπουλος και Θανάσης Βέγγος μέσα από την ζωή τους ,τόνισαν ποια είναι η ζωή του ηθοποιού (σανίδι ) και ποια είναι η πράγματι η ευτυχία (δύο χέρια). Μέσα από το βιβλίο, ο κύριος Κρομμυδας μας δίνει μαθήματα ζωής και ανθρωπιάς γιατί αν αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας, τις ανασφάλειες μας και τις αδυναμίες μας, θα γνωρίσουμε την πραγματική ευτυχία! Αξίζει να το διαβάσεις για την έντεχνη σύνδεση μυθοπλασίας και αληθινων γεγονότων και για να βιώσεις τον απόλυτο ερωτα! Μπορεί να ακούστω κοινοτοπη, αλλά σε κάθε βιβλίο ξεπερνάτε τον εαυτό

Ένα βιβλίο- ωδή στον έρωτα άνευ όρων. Οι αισθήσεις υποκλίνονται ακατάπαυστα γυρνώντας,απλώς, τις σελίδες. Το συγκλονιστικό «Μυρωδιά από σανίδι» σε αναγκάζει να ζήσεις τον προσωπικό σου πόθο , μετατρέποντας σε την ίδια στιγμή εσένα σε πρωταγωνιστή. Δεν αφήνει περιθώρια αντίστασης. Σε παρασύρει. Ισχυρή, μελαγχολική, αναπάντεχη ιστορία. Αφού Ολοκλήρωσα την ανάγνωση σ’ ένα βράδυ , σκέφτομαι σοβαρά να ξαναζήσω τον εικονικό έρωτα όπως γλαφυρά τον αφηγείται ο Κώστας Κρομμύδας.

Πέρασαν 20 λεπτα μέχρι να μπορέσω να σταματήσω το κλάμα και να συνειδητοποιήσω αυτό που μόλις είχα διαβάσει. Δεν υπάρχουν λόγια για την περιγραφή των συναισθημάτων που σε κάνει να νιώθεις ταξιδεύοντας στις σελίδες του. Γυρνώντας πίσω σε μιαν άλλη εποχή ζεις μαζί με τον Νικόλα και την Λυδία αυτό το μοναδικό έρωτα και την αληθινή αγάπη που συντροφεύει 2 ανθρώπους μέχρι το τέλος της ζωής τους. ΠΡΆΞΗ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ: η στιγμή που σε συγκλονίζει και ο κόμπος στον λαιμό ανεβαίνει στα μάτια και αναρωτιέσαι αν στα αλήθεια μπορούν να αγαπήσουν τόσο δύο άνθρωποι. Για τον δημιουργό αυτού του βιβλίου τα λόγια νομίζω είναι περιττά. Ένας υπέροχος συγγραφέας & άνθρωπος πάνω απ όλα γιατί μόνο ένας ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΑΛΗΘΗΝΟΣ θα μπορούσε να γράψει κάτι τόσο τέλειο. Πολύ καλή ιδέα επίσης που στο τέλος από τον κύριο Κρομμυδας γίνετε η ακριβής αναφορά των θεατρικών έργων και των ταινιών που αναφέρονται στο βιβλίο. Ύ.Γ. "Δεν πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα. "

Μια ιστορία μεγάλης αγάπης. Της αγάπης εκείνης που δεν έχει όρια και αυτής που μπορεί σε μια στιγμή από εγωισμού να τα καταστρέψει όλα. Η ευγενική μορφή του Νικόλα Δούκα που έτσι ευγενικά αγάπησε με πάθος τη Λυδία και η καταιγιστική Λυδία. Μια πονεμένη ψυχή που οι αντιδράσεις της ήταν απόρροια της ζωής της. Η Βασιλική είναι η αγαπημένη μου φιγούρα, ένας άνθρωπος που αγάπησε χωρίς να αγαπηθεί το ίδιο αλλά μόνο και μόνο που ήταν δίπλα του ζούσε ! Η Σμαράγδα και η Μυρτώ οι δύο άνθρωποι που στάθηκαν στο Νικόλα σαν την οικογένεια που δεν είχε. Με συγκίνηση το διήγημα του κ. Κρομμυδά. Δε θα μπορούσε να περιγραφτεί καλύτερα ένας τόσο λαμπερός έρωτας του παλιού θεάματος. Εύχομαι η έμπνευσή του να είναι αστείρευτη και να μας ταξιδεύει πάντα. Συγχαρητήρια !

Ti na pw??? Exw meinei anaudi... pragmatika... sarwtiko... pernei sto diava tou ta panta kai tous pantes... oi sinepeies kathilwtikes... erwtas... mia le3i magiki, ateleiwti, asteireuti,polypleuri, alithini kai tautoxrona xawtiki, apostomwtiki kai provlimatiki... ena vivlio gia dinatous lites pou kathe tou le3i se parasernei se ena kosmo oneirwn kai stigmwn pou epivalletai na tis a3iopoias opws esy thes panta me oles tis aisthiseis gia na min xaneis oute ena klasma tou deuteroleptou... gt an xaseis stamatas kai na zeis.. pragmatika xilia mpravo!!!

Τελειωνοντας αυτο το βιβλιο ενιωσα μια γλυκια μεγαγχολια.πεφτει ποτε η αυλαια στον ερωτα??? Δε θελω να πω πολλα....σιωπη!!!! Υπεροχο βιβλιο.συγκινητικο!για μενα το καλυτερο του.

Ένα καθηλωτικο κι αγαπημένο μου πλέον βιβλίο του Κώστα Κρομμυδα , το οποίο κρύβει μέσα του πτυχές μιας άλλης εποχής και την ατμόσφαιρα ενός μεγαλειώδους ερωτα μέσα από τα μάτια της ψυχής ανθρώπων που τα βιωσαν..Δεν θα σταθώ με περιέργεια στο ποια στοιχεία είναι πραγματικά, διότι για μένα σημασία έχει το ταξίδι που μου χάρισε με το μυαλό και την άψογη "πένα" του ο αγαπημένος μας συγγραφέας..Κλείνοντας το βιβλίο σκεπτόμενη το μεγαλείο του έρωτα..κοιτάζω για μια ακόμη φορά το εξώφυλλο.." Πέφτει ποτέ αυλαία στον ερωτα; "Διαβάζοντας το βιβλίο, θα ανακαλύψει κάνεις την απάντηση μέσα από τα βιώματα του..Η δική μου απάντηση αναδείχθηκε από κάποια φοβέρα αποσπάσματα του βιβλιου:" Η αυλαία πέφτει...τα φώτα σβήνουν "" Ο έρωτας, ο αληθινός...δεν είναι πόνος, είναι ταξίδι "" Αν του αφεθείς και τον νιώσεις να καίει μέχρι και το τελευταίο χιλιοστό της ύπαρξης σου, τότε ναι, θα κρατήσει για πάντα "...Είτε στο φως, είτε στο σκοτάδι...Ότι υπάρχει δεν μπορεί να χαθεί...Διαβάστε το!

Ενα συγκλονιστικο μυθιστορημα. Με καθηλωσε-με ταξιδεψε σε αλλες εποχες- με συγκινησε με την πλοκη του. Εχω φανταστει πιοι ειναι οι ηρωες του, με τα συναισθηματα τους αγαπη-παθος-εγωισμο, που τελικα ενω πεφτει η αυλαια.... στον ερωτα δεν πεφτει."Καθετι που ζουμε αποκτα μεγαλυτερη αξια οταν το μοιραζομαστε με εναν ανθρωπο της καρδιας μας" Απλα ΤΕΛΕΙΟ!!!!Ευχαριστω για αλλη μια φορα τον κ.Κωστα Κρομμυδα!!!!

Ειναι η τριτη φορα που ξαναδιαβαζω το βιβλιο. Ενα βιβλιο που σε μεταφερει σε παλαιοτερες δεκαετιες που η μυρωδια του ερωτα ειχε ποτισει το σανιδι του ελληνικου θεατρου. 2 πρωταγωνιστες που η σχεση τους βιωσε ολη τη γκαμα συναισθηματων..αγαπη,τρελα,παθος,μισος,εγωϊσμο και χαθηκε...και αφεθηκε.. Μεχρι που φτανει το τελος του βιβλιου και ο ερωτας αυτος δικαιωνεται. Γιατι στον ερωτα τελικα η αυλαια δεν πεφτει οσο τον κρατας στην καρδια σου και στην ψυχη σου και ο Νικολας με τη Λυδια τον εκλεισαν καλα και για παντα εκει. 4 γυναικες που η καθεμια παιζει διαφορετικο αλλα καθοριστικο ρολο στη ζωη του Νικολα. Για αλλη μια φορα ο Κωστας Κρομμυδας καταφερε να μας μαγεψει και να μας ταξιδεψει στο παρελθον και να μας αφησει να ανακαλυψουμε τι μυρωδια εχει τελικα ο ερωτας..ειτε ειναι αληθινος,ειτε ανεκπληρωτος..

Αν και έχουν περάσει 2 εβδομάδες που έχω διαβάσει το βιβλίο, η μυρωδιά και τα συναισθήματα που ένιωσα διαβάζοντάς το καλά κρατούν. Ο Νικόλας, Κύριος με Κ κεφαλαίο από την αρχή μέχρι το τέλος. Η Λυδία αγαπημένη, αν και κάποιες φορές με προβλημάτισε με την συμπεριφορά της

Αν και το ολοκλήρωσα πριν από μερικές μέρες, επέλεξα να γράψω σήμερα γι'αυτό το αριστούργημα, με στόχο η κριτική να μην αφορμάται μόνο από τον ενθουσιασμό. Με συνεπήρε από την πρώτη σελίδα ως την τελευταία, με ταξίδεψε σε διάφορες και διαφορετικές εποχές, με έκανε να γελάσω, να ονειρευτώ, να θυμηθώ, να κλάψω...Μέχρι που στο τέλος έρχεται η λύτρωση..Μια ιστορία που εξελίσσεται σε πολλές διαφορετικές εποχές της σύγχρονης Ελλάδας, απο το 1940 μέχρι και σήμερα. Μια ιστορία συντονισμένη με το πνεύμα της εκάστοτε εποχής, που αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα των ανθρώπων της κάθε εποχής. Με κύριο συναίσθημα τον έρωτα και γνώμονα την επιβίωση μέσα από τον έρωτα.Μια ιστορία δυνατού έρωτα, που πολλοι έχουμε ίσως ονειρευτεί, με ανατροπές, και ένα μυστικό που συνδέει το ΤΟΤΕ με το ΤΩΡΑ. Κι όλα αυτά μεσα από το βλέμμα ενός ανθρώπου που τα έζησε και το βλέμμα της ωριμότητας του, όταν τα αναπολεί.Με άμεση γραφή, χωρίς περιττές λεπτομέρειες, που κεντρίζει και κρατά αμείωτο το ενδιαφερον του αναγνώστη, όπως και της δημοσιογράφου που κρατά σημειώσεις και ηχογραφεί. Ο δυνατός έρωτας γραμμένος με απρόσκοπτη ροή από την οπτική ενός άνδρα συγγραφέα, του Κώστα Κρομμύδα, με ωριμότητα, αρρενωπότητα, συναισθηματισμό και δυναμισμό.Συστήνεται ανεπιφύλακτα ως αριστουργηματική γραφή και πρωτότυπη προσέγγιση ενός τόσο καθημερινού και δυνατού συναισθήματος, του “έρωτα”.Χαίρομαι που σε γνώρισα Kostas Krommydas, και που αυτή η γνωριμία ήταν η αφορμή να γνωρίσω την μοναδική γραφή και προσέγγιση σου. Συγχαρητήρια.

Τι να πρωτοπώ γι αυτό το βιβλίο;;; Ένα βιβλίο καθηλωτικό, συγκινητικό, διαφορετικό!!!Όπως ανέφερε κι ο συγγραφέας "Αγαπάς πολλούς ανθρώπους, αλλά ερωτεύεσαι έναν" γιατί η αυλαία του έρωτα δεν πέφτει ποτέ όταν είναι αληθινός. Ο έρωτας, ο ένας και ο μοναδικός!!!!Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!!!!

Δεν υπάρχουν αρκετά λόγια για να περιγράψω αυτά τα συναισθήματα που μου προκαλεί αυτό το βιβλίο! Τα λόγια είναι λίγα για αυτό το υπέροχο βιβλίο. Συγχαρητήρια στο κύριο Κώστα Κρομμυδα!!

Νομιζω οτι με αυτο το βιβλιο ο κ.Κρομμυδας ξεπερασε τον εαυτο του. Ενα πολυ διαφορετικο βιβλιο απο τα αλλα που εχει γραψει τα οποια ειναι εξαιρετικα. Το μυρωδια απο σανιδι σε καθηλωνει ειναι πολυ ατμοσφαιρικο ζεις μαζι με τους ηρωες και δεν μπορεις να το αφησεις απο τα χερια σου μεχρι να φτασεις στο τελος για να δεις αν πεφτει ποτε αυλαια στον ερωτα!! Αυτο το βιβλιο δειχνει οτι δεν πεφτει ποτε αυλαια στον αληθινο ερωτα!!! Σας το συστηνω ανεπιφυλαχτα!! Θα ζησετε ενα μεγαλο ερωτα την εποχη που το θεατρο μεσουρανουσε και μεσα απο ανατροπες θα φτασετε στο τελος για να δειτε αν πεφτει ποτε αυλαια στον ερωτα. Ενα μεγαλο μπραβο στον συγγραφεα για το συγκλονιστηκα καταπληκτικο βιβλιο του!!

Συγκλονιστικό βιβλίο από τον Κώστα Κρομμύδα. Άπειρα συναισθήματα κι ένας έρωτας που καθηλώνει!

Οτι και να πω ειναι λιγο δεν υπαρχουν λεξεις για να περιγραψεις αυτο το καταπληκτικο βιβλιο σε καθηλωνει!!!!!!!!!

Εκπληκτικό!!!!.Δεν μπορώ να περιγράψω τα τόσα συναισθήματα που καταφέρνει να δημιουργήσει το βιβλίο διαβάζοντας το. Καθηλωτικο κ ανατρεπτικό.Συγχαρητήρια στον Κώστα Κρομμύδα

Ένα βιβλίο που σε κάνει να νιωσεις το πάθος τον έρωτα του Νικόλα και της Λυδίας σαν να είσαι εκεί και να τον βλέπεις να εξελίσσεται μπροστα σου.δυσκολα δεν ταυτιζεσαι γιατί πλημμυριζεσαι από τα συναισθήματα αυτών των δύο ανθρωπων.Εκλαψα πολύ στην τελευταία τους συνάντηση ήταν πολύ δυνατή σκηνή. Θεωρώ ότι σε αυτό το βιβλίο ξεπέρασε τον εαυτό του ο Κώστας Κρομμυδας και έβαλε τον πήχη ψηλά για το επομενο. Κώστα σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το υπέροχο ταξίδι στον έρωτα μέσα από το βιβλίο σου .Καλοταξιδο

"Μυρωδιά από σανίδι" : Συγκλονιστικό,καθηλωτικό, μαγευτικό βιβλίο.... γεμάτο από πάθος, ένταση και έρωτα!Σε συνεπαίρνει και παρασύρει στον ένα και μοναδικό έρωτα, αυτόν που όλοι θα θέλαμε να ζήσουμε.... αριστουργηματική γραφή που η κάθε λέξη είναι ζωντανή... παίρνει σάρκα και οστά και ο αναγνώστης μεταμορφώνεται σε Νικόλα, Λυδία, Βασιλική, Σμαράγδα, Μάρω, Μίλτο..Θεωρώ ότι είναι η καλύτερη δουλειά του Κώστα Κρομμύδα που πλέον καταξιώνεται ανάμεσα στους καλύτερους συγγραφείς... Τελικά η αυλαία του έρωτα δεν πέφτει ποτέ!!!

Το “Μυρωδιά από σανίδι”, δεν είναι ένα βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, για τον έρωτα. Είναι ένα βιβλίο, για τον έρωτα του Κώστα Κρομμύδα. Η αποκάλυψη γίνεται στο εξώφυλλο του βιβλίου και σίγουρα όχι με την πρώτη ματιά. Είναι ένα βιβλίο καθρέφτης του συγγραφέα, με βάθος και προβληματισμούς. Το παρελθόν και το μέλλον, πλεγμένα με την παρουσία της αγάπης και τη μνήμη της ενοχής, ζητούν συγχώρεση για την ομορφιά, νοσταλγούν τη θλίψη και τη θυσία. Το «Μυρωδιά από σανίδι» τ’ αντανακλά όλα αυτά, αρκεί να το “παρακολουθήσεις από κοντά”. Ο συγγραφέας εμπνευσμένος από τη μνήμη του, συνθέτει ένα μωσαϊκό με μνήμες από προηγούμενες γενιές, κολλημένες περίτεχνα όλες μεταξύ τους. Το βιβλίο είναι η ματιά πίσω στο χρόνο και η θλιβερή διαπίστωση ότι στον έρωτα εκφράζουμε το πεπρωμένο των επιλογών μας και ακριβώς όπως μέσα σ’ έναν καθρέφτη, τα πεπρωμένα αντικατοπτρίζονται το ένα μέσα στο άλλο. Το “Μυρωδιά από σανίδι”, είναι άλλη μια νίκη του Κώστα Κρομμύδα σ’ ένα στοίχημα με τον εαυτό του και τα θέλω του. Σαν γνήσιος μάστορας, δίνει στις λέξεις το αληθινό τους νόημα και χωρίς να προσπαθεί να χτίσει εικόνες που δεν μας είναι γνωστές, βουτάει στην ποίηση όλα τα συναισθήματα. Ο ήρωάς του, μιλάει ακατάπαυστα αλλά παντού στην ιστορία, συγκλονίζει η σιωπή. Η πολυλογία της ενοχής και του ανεκπλήρωτου, κεντάει τη σιωπή της νοσταλγίας και της συγχώρεσης. Ένας θεατράνθρωπος στη δύση της ζωής του, με τη μυρωδιά της ανάσας του θανάτου να καίει τα ρουθούνια του, σηκώνει για ύστατη φορά την αυλαία της ψυχής του και παίζει την τελευταία πράξη του πόνου που προκάλεσε σε όσους τον αγάπησαν αλλά και σε όσους ο ίδιος αγάπησε. Ένα δυνατό φινάλε, μια συγκλονιστική αποκάλυψη κι ένας Κώστας Κρομμύδας, ερωτευμένος με το σανίδι και τον έρωτα.

Μυρωδιά από σανίδι, μυρωδιά από έρωτα... Και τι έρωτα! Η αλήθεια είναι πως από ένα σημείο και μετά παιδεύτηκα για να φτάσω στο τέλος του βιβλίου... Τα δάκρυα που δεν μπορούσα να συγκρατήσω με εμπόδιζαν τόσο να διαβάσω, ειδικά την Πράξη τελευταία, που σταμάτησα αρκετές φορές την ανάγνωση... Κι έφτασα τελικά στην τελευταία σελίδα... Τι να πω γι' αυτό το αριστούργημα! Θεωρώ πως δεν υπάρχουν λέξεις ισάξιές του! Ό,τι κι αν σκέφτομαι για να το περιγράψω φαντάζει τόσο φτωχό και τόσο λίγο! Με συγκίνησε πολύ! Γλαφυρός λόγος, ρέει αβίαστα χωρίς να κουράζει ή να κάνει κοιλιά, ένα βιβλίο που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια ακόμα κι όταν έχεις διαβάσει πια την τελευταία σελίδα! Καλοτάξιδο να είναι!

Άκρως καθηλωτικό, συγκινητικό με όλη την μυρωδιά του έρωτα και της αληθινής αγάπης να σε κατακλύζει και να σε κάνει να μην θες να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να δεις και την " Πράξη Τελευταία" και να συνειδητοποιήσεις ότι η αυλαία δεν πέφτει ποτέ στον έρωτα!

Μυρωδιά από σανίδιΗ άποψη μου..Τελειώνοντας χθές αυτό το καταπληκτικό βιβλίο πλημμυρισμένη από δάκρυα και συναισθήματα μου ήταν αδύνατον να γράψω το οτιδήποτε..Έκλεισα απλά τα μάτια και ονειρεύτηκα τον Νικόλα με την Λυδία να παίζουν την τελευταία τους παράσταση και εγώ από κάτω απλά να παρακολουθώ..Πέφτει λοιπόν ποτέ η αυλαία στον έρωτα??Για μένα δεν πέφτει ποτέ..Γιατί αν έρθει αυτός ο έρωτας ο ένας ο μοναδικός ο δυνατός μένει μέσα στην καρδιά σου στις σκέψεις σου και στην ψυχή σου..Έρωτας είναι να σε ακουμπάει και να ανατριχιαζεις ολόκληρος να ακούς την φωνή του σαν μελωδία στα αυτιά σου να τον βλέπεις και να φαντάζει στα μάτια σου ότι πιο όμορφο έχεις δεί γι'αυτο οποίος τον ένιωσε είναι τυχερός και ευλογημένος κι ας πονάει τις περισσότερες φορές αξίζει να τον ζήσεις με κάθε τίμημα!Το βιβλίο μας ταξιδεύει και μας μεταφέρει σε μια διαφορετική Αθήνα στην εποχή του '40.Ενας μεγάλος έρωτας θα γεννηθεί στο σανίδι..Ο Νικόλας και η Λυδία θα παίξουν μαζί την Δωδέκατη Νύχτα όπου θα τους ενώσει και στην σκηνή και στην ζωή..Για πόσο θα κρατήσει αυτή η αγάπη και αυτός έρωτας?Ποια κρυμμένα μυστικά υπάρχουν?Θα βγουν στην επιφάνεια ?Τι ρόλο θα παίξει η Μάρω στην ζωή του Νικόλα θα της τα αποκαλύψει όλα?Το θέατρο είναι γεμάτο πάθος αγάπη λαμψη χορό έρωτα δημιουργία μυρωδιά από σανίδι που τρελαίνει τους ηθοποιούς και ζουν γι'αυτο.Τι γινετσι ομως οταν κλεινει η αυλαια? Εμείς έχουμε την τύχη να το ζήσουμε και να το γευτούμε αυτό μέσα από το καθηλωτικο βιβλίο του Kostas KrommydasΤο χειρότερο ελλατωμα του ανθρώπου τελικά είναι ο εγωισμός..μπορεί να διαλύσει τα πάντα,ανθρώπινες σχέσεις αγάπες έρωτα αλλά κυρίως τον ίδιο μας τον εαυτό γι'αυτο μην του επιτρέψετε να σας κυριεύεσει..Αγαπημένη μου φράση από.το βιβλίο"Μην αφήσεις κανέναν να αποφασίσεις γι'αυτα που θέλεις να κάνεις στη ζωή σου... Συγχαρητήρια και μπράβο είναι το λίγοτερο που μπορώ να πω!!

Μυρωδια απο σανιδι ....μυρωδια απο ερωτα και αγαπη παντου !!!!!!!!!!!!! Καταπληκτικο βιβλιο ....που αξιζει να διαβαστει...!!!!!!!!!!!

Εκπληκτικο βιβλιο!!!Δεν ηθελα να το αφησω!!Τετοιος ερωτας τετοια αγαπη!!Εχει αυτο το ωραιο που σου περναει τα ιδια συναισθηματα που ζουσαν και οι ηρωες του βιβλιου.

Μυρωδιά από σανίδι..... τι να πρώτο πω για αυτό το βιβλίο. Για τον απόλυτο έρωτα για την απόλυτη αγάπη για τα ανθρώπινα αισθήματα και συναισθηματα.... Νομίζω το καλύτερο βιβλίο του κυρίου Κρομμυδα μέχρι σήμερα .Διαβάστε το άμεσα .Εγώ το διάβασα από τις 3 το ξημέρωμα μέχρι 10.00 το πρωί με μικρό διάλλειμα για καφε ....

Ξεκίνησα να διαβάζω για αυτόν τον μεγάλο έρωτα του Νικόλα και της Λυδίας και σε κάθε σελίδα που γυρνούσα έλεγα: μα τι γίνεται παρακάτω πια?ζουν το απόλυτο.αυτό που πολλοί δεν θα ζήσουν ποτέ!!!! τι μπορεί να συμβεί?παραπάνω δεν έχει...παρακάτω αποκλείεται ..άρα?! Ανατρεπτικός και ταυτόχρονα τόσο ρομαντικός ο Κώστας Κρομμύδας μας μετέφερε σε μία άλλη εποχή .Μία εποχή όπου τα συναισθήματα ήταν τόσο δυνατά. Τώρα πια δεν υπάρχουν τέτοιοι έρωτες. Υπάρχει μόνο ο εγωισμός!!!!!!!! Που συνεχίζει να καταστρέφει ανελέητα έρωτες πιο μικρούς και ασήμαντους από αυτούς του μυθιστορήματος. Το συστήνω ανεπιφύλακτα !!!

Τυχεροί όσοι τολμήσουν να παραδοθούν στη δύνη του έρωτα χωρίς να φοβηθούν και χωρίς να χρησιμοποιήσουν ως ασπίδα τον εγωισμό. Και αν ακόμη το κάνουν, όπως οι πρωταγωνιστές μας, το μόνο που θα χάσουν είναι στιγμές με αυτον/αυτή που θα χαράξει μέσα τους ανεξίτηλα τα σημάδια του έρωτα.. Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα; Η απάντηση έχει αξία μόνο αν δεν την επηρεάζει ο εγωισμός! Αφησα τον εαυτό μου κ το διάβασα με βαθιά συγκίνηση! Υπέροχο!

Ένα φοβερό βιβλίο που εξυμνεί τον έρωτα σε βάζει μέσα στο βιβλίο και παρακολουθείς τους πρωταγωνιστές σε αυτή την δίνη των συναισθημάτων που εναλλάσσονται. Το λάτρεψα, το αγάπησα ταυτίστηκα μαζί του. Πιστεύω ότι είναι το καλύτερο βιβλίο του Κώστα Κρομμυδα!!!! Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΑΝ Κ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΕ ΈΜΕΙΝΕ ΑΝΑΛΛΟΊΩΤΟΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΜΑΤΟ ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ΣΑΝΙΔΙ.ΝΙΚΟΛΑΣ-ΛΥΔΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ.ΟΛΟΙ ΝΟΜΙΖΩ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΩΣ.ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κάποιος το "Μυρωδιά από σανίδι" ... Το λατρεψα ... Ερωτεύτηκα ... Απλά εκπληκτικό....

Αχχχ αυτός ο έρωτας του Νικόλα και της Λυδίας!!!! Συγκλονιστικός!!!!Ολοι θα θέλαμε να ζήσουμε έναν τέτοιο έρωτα !!!♥️♥️Τελικά δεν πέφτει αυλαία στον έρωτα!!!!Συγχαρητήρια Kostas Krommyda που μας έκανες να ζήσουμε έναν τόσο μεγάλο έρωτα.Καταπληκτικό και αυτό το βιβλίο σου

«Όλοι οι έρωτές μου μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει δειλοί. Τους έζησα όμως όλους, στο μέγιστο και με ένταση γιατί τους ήθελα πολύ. Τους γνώρισα, τους ένιωσα, τους γεύτηκα, έδωσα και πήρα από αυτούς, κάποιοι ήταν επιλογές μου ενώ κάποιοι άλλοι πάλι όχι, ομολογουμένως απλά με παρέσυραν μαζί τους, τους έφτασα μέχρι το τέλος και τους άφησα. Κάθε φορά προτίμησα την «ελευθερία» μου από μια τέτοια ερωτική δέσμευση γιατί μόνο αληθινά ερωτική δεν θα μπορούσες να την πεις...Όταν τα χέρια και η αγκαλιά που σε προστατεύουν σε αφήσουν να φύγεις, δειλιάζουν και δεν επαναστατούν μόνο και μόνο στην ιδέα ότι σε χάνουν, τότε για ποιόν επαναστάτη έρωτα να μιλήσω! Χρησιμοποιώ πρώτο ενικό πρόσωπο γιατί μόνο εγώ ξέρω τι έκανα και χαίρομαι που είχαν τέτοια κατάληξη οι έρωτές μου αυτοί αλήθεια, γιατί η μοναξιά όταν είσαι μόνος σου από επιλογή είναι ευπρόσδεκτη και καλοδεχούμενη, όταν όμως «υποτίθεται» πως υπάρχουν δυο που ζουν για έναν έρωτα (για δύο) και τελικά ανακαλύπτεις πως στην ουσία πάλι μόνος σου είσαι, τότε είναι αφόρητη και χάνει την μαγική του υπόσταση ο έρωτας, υποβαθμίζεται και γίνεται άλλη μια συνήθεια, εξεφτελίζεται, χάνεται τελείως μέχρι να μην υπάρχει πια ούτε εκείνος, ούτε η ανάμνησή του. Πόση ματαιότητα κρύβεται πίσω από όσα καθημερινά δίνουμε μέγιστη βαρύτητα: χρήματα, δόξα, καριέρα, φήμη, εγωισμός. Ναι, αυτός παντού πρωταγωνιστεί όταν του το επιτρέψουμε, τον τρώει τον έρωτα, τον πνίγει, δεν τον αφήνει να ανασάνει»... Αυτές και άλλες πολλές ήταν οι σκέψεις μου μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου για δεύτερη συνεχόμενη φορά και ομολογώ πως αισθάνθηκα δικαιωμένη διαβάζοντάς το. Με κυρίευαν καιρό τώρα. Πολύ καιρό πριν πέσει στα χέρια μου ένα βιβλίο σαν αυτό. Ολοκληρώνοντάς το λοιπόν απελευθερώθηκα από όλα όσα σκεφτόμουν και λυτρώθηκα. Έκλαψα πολύ στην ιδέα ότι κάτι τέτοιο ίσως να μην το συναντήσω και ποτέ μου. Δεν μου έχει ξανασυμβεί να διαβάσω άλλο βιβλίο δεύτερη φορά! Την πρώτη ταξίδεψα στις σελίδες του μέσα σε ένα βράδυ, αμέσως μετά την παρουσίαση στην Αθήνα, μόλις 7 ώρες χρειάστηκαν για να γνωρίσω κι εγώ τον μεγάλο έρωτα των πρωταγωνιστών μας. Πραγματικά δεν συνειδητοποίησα το πόσο γρήγορα κύλησε ο χρόνος. Μάλιστα τολμώ να παραδεχτώ πως άφησα στην άκρη ένα άλλο αγαπημένο βιβλίο μου και σχεδόν μου κόπηκε η ανάσα με την αποκάλυψη της ταυτότητας ενός εκ των πρωταγωνιστών ολοκληρώνοντας το βιβλίο, πραγματικά σε αφήνει άφωνο. Θεωρώ πως ήταν το προσωπικό δώρο στον εαυτό μου για την Πρωτομαγιά.Τη δεύτερη φορά διάβαζα και κρατούσα σημειώσεις σαν δημοσιογράφος και παρόλο που γνώριζα την εξέλιξη της ιστορίας, αισθανόμουν έκπληξη με τις ανατροπές, χαιρόμουν και λυπόμουν περισσότερο, ένιωθα την κάθε στιγμή πιο έντονα. Είχα μπει στο πετσί του ρόλου που θα έλεγε κι ένας ηθοποιός, στο ρόλο του αναγνώστη, του συγγραφέα, του παρατηρητή μα πάνω απ’ όλα στο ρόλο ενός ερωτευμένου, αληθινά ερωτευμένου προσώπου. Στις κριτικές μου συνηθίζω να καταγράφω κάποιο μικρό απόσπασμα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ή που με κέρδισε. Γι’ αυτό το βιβλίο ειλικρινά δεν ξέρω τι να πρωτοαναφέρω, αφού αν καταγράψω όλα αυτά που με κέρδισαν και με παρέσυραν στους ρυθμούς εκείνης της εποχής θα εκδόσουμε εφημερίδα ολόκληρη (χαχαχα...). Οι συνεχείς εναλλαγές από το παρόν στο παρελθόν και αντιστρόφως εξυπηρετούν σε αυτό το μυστήριο που σε κατακλίζει καθόλη τη διάρκεια της ανάγνωσης μέχρι τις τελικές αποκαλύψεις. Πάντα έχω την αίσθηση πως διαβάζω κάποιο μυστικό ημερολόγιο όταν υπάρχει αυτό το είδος γραφής και με μαγεύει αυτή η ροή του λόγου. Δεν θέλω να τελειώσουν οι σελίδες. Όταν σταματούσα σε κάποιο σημείο την ανάγνωση μάλιστα, σκεφτόμουν τη συνέχειά του μέχρι να βρω το χρόνο να το ξαναπιάσω στα χέρια μου παρά το γεγονός ότι τη γνώριζα ήδη! Το συστήνω ανεπιφύλαχτα και χωρίς δεύτερη σκέψη σε όσους αγαπούν την ανάγνωση και την μυρωδιά των βιβλίων. Οι μυρωδιές στο σανίδι είναι πράγματι ποικιλόμορφες , κάθε λογής, όμορφες, άσχημες, ξεχωριστές...μα καμιά δεν κρύβεται. Όπως οι μεγάλοι αληθινοί έρωτες. Ζουν αιώνια και παραμένουν ανεξίτηλες στο χρόνο. Νιώθω ευγνώμων που τις γνώρισα μέσα από αυτό το βιβλίο. Ευχαριστώ από καρδίας και τον συγγραφέα γιατί χάρη σ' αυτό το βιβλίο που τόσο αγάπησα και αποτυπώθηκε σαν κομμάτι δικό μου μέσα μου, είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω πρώτη φορά και από κοντά. Άραγε οι πρωταγωνιστές μας έριξαν αυλαία στον παράφορο αυτό έρωτά τους! Απέκρυψαν τη βαθιά τους αγάπη τελικά; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να μάθουμε. Ταξιδεύοντας μαζί τους στις σελίδες του βιβλίου τους: « Μυρωδιά από σανίδι».Κι αν όντως δεν πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα, αυτό μόνο έχω να πω κλείνοντας:«Η αγάπη μετριέται με ό,τι απαρνιέται κανείς γι’ αυτήν, ακόμη και την ίδια την αγάπη...Κάποια στιγμή θα το ζήσουμε κι αυτό και θα είναι δικό μας, ολόδικό μας...αν μέχρι σήμερα δεν το έχουμε ζήσει»

Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει, πολύ έχουν προσπαθήσει να περιγράψουν τον έρωτα αλλά ο κ. Κρομμυδας μέσα από αυτό το βιβλίο το κατάφερε, ήταν καθηλωτικο και συναρπαστικό, απλά υπέροχο... Νιώθω πολύ τυχερή που το διάβασα...

Καλοταξιδο! Το νεο σας μυθιστορημα! Εξαιρετικα ολα τα μυθιστορηματα σας κ Κρομμυδα.Πετυχενετε καθε φορα να με καθηλωνετε και να περιμενω το επομενο. Η αληθεια ειναι οτι το πρωτο βιβλιο σας ξεκινησα να το διαβαζω με δισταγμο. Αυτο ηταν. Μετα περιμενα το επομενο. Συγχαρητηρια και να συνεχιζεται παντα με επιτυχια!!!! !

"Χριστέ μου τι ωραίο πράγμα να ζεις..."Να ζεις έναν μεγάλο έρωτα που γίνεται τα πάντα για σενα,έναν ερωτα που σε παρασέρνει στον παράδεισο αλλά και πολλές φορές στην κόλαση. Τι ωραίο πράγμα να ζεις μια γεμάτη ζωή κάνοντας αυτό που σε γεμίζει αυτό που θες που ονειρευοσουν παντα . Τι ωραίο όταν ζεις τις στιγμές της ζωής και της απολαμβάνεις! Είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο που πέρα από τον ύμνο στον έρωτα για μένα είναι και όλα τα παραπάνω! Υπέροχο χωρίς να λείπει κι εδώ η ανατροπή αλλά και η λύτρωση που δίνουν η αγάπη και η καλοσύνη!!!

Ομολογώ, ότι έχω διαβάσει άπειρες βιογραφίες, αυτοβιογραφίες, ιστορίες βασισμένες σε «αληθινά γεγονότα», ή εμπνευσμένες από αυτά, αλληγορίες, μυθιστορίες οι οποίες στηρίζονται στη διακειμενικότητα και αντλούν στοιχεία από άλλα λογοτεχνικά είδη, ωστόσο, ως αναγνώστρια που πάντα διατηρώ αυξημένες προσδοκίες από κάθε νέο βιβλίο δημιουργού (του οποίου αναμφίβολα θα πρέπει να μου αρέσει ο τρόπος γραφής του και αναμένω το κάτι «παραπάνω»), μπορώ να πω ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, τις ικανοποίησε στο ακέραιο, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα του. Ξεκινώντας από το παρόν και με πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η οποία προσδίδει αμεσότητα και ρεαλισμό, η αφήγηση συνεχίζεται ρέουσα, και εναλλάσσεται, με αναδρομή στο παρελθόν, όπου, ο αναγνώστης καλείται να γνωρίσει και να κατανοήσει, την πορεία της προσωπικής και θυελλώδους σχέσης του Νικολάου Δούκα και της Λυδίας Ρανιέρη, από την αρχή της γνωριμίας τους έως το τέλος, μιας ζωής γεμάτης «μυρωδιάς από σανίδι», επηρεασμένης αναπόδραστα από τις έντονες προσωπικότητές τους. Η εναλλαγή μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, είναι απολύτως ισορροπημένη και ενταγμένη στην αφήγηση, αφού όχι μόνο δεν είναι κουραστική ή αποτρεπτική για τον αναγνώστη, αλλά προσωπικά, θεωρώ ότι ήταν απολύτως απαραίτητη για τον ιδανικό συγκερασμό μεταξύ της συγγραφικής επινόησης και της πραγματικότητας, αποδίδοντας σεβασμό σε δύο καλλιτέχνες οι οποίοι διαχρονικά τίμησαν και τιμούν έως και σήμερα την τέχνη της υποκριτικής στην Ελλάδα. Κατά την εξέλιξη της αφήγησης, τα έντονα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι προβληματισμοί, οι αντιθέσεις, τα διλήμματα, οι επιθυμίες και οι εσωτερικές συγκρούσεις των βασικών χαρακτήρων αποδίδονται με εξαιρετική ενάργεια, πιστότητα, ακρίβεια και δραματικότητα, χωρίς ανούσιες υπερβολές, με κυρίαρχο στοιχείο του βιβλίου (κατά την προσωπική μου άποψη) τη δυναμική του έρωτα, του ενός και μοναδικού που μπορεί να έχει κανείς την τύχη να γνωρίσει και να βιώσει στη ζωή του. Η απάντηση στην υποσημείωση που έχει τεθεί στο εξώφυλλο του βιβλίου («Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα;;»), μετά πλέον την ολοκλήρωση της ανάγνωσης της ιστορίας, θεωρώ ότι έχει δοθεί μέσα από την άρτια δομημένη αφήγηση και την σκιαγράφηση της προσωπικότητας των βασικών χαρακτήρων, και αποτυπώνεται προς τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, (οι οποίες εμπεριέχουν και ένα ιδιαίτερα συγκινησιακό «φορτίο» και για αυτό αξίζουν ιδιαιτέρως περισσότερα εύσημα στον συγγραφέα). Από αυτές τις τελευταίες σελίδες ξεχωρίζω ένα μικρό χαρακτηριστικό απόσπασμα, το οποίο θεωρώ ότι συμπυκνώνει το μήνυμα του βιβλίου….. «και αν είσαι τυχερός και τον συναντήσεις μη χάσεις την ευκαιρία να τον ζήσεις. Μην χάσεις την μοναδική δυνατότητα που σου δίνει να σε ταξιδέψει στα μαγικά του μονοπάτια, στην ολοκλήρωση, στην ευτυχία. Αν, όμως τον αρνηθείς επειδή δειλιάζεις μπροστά στα πρέπει του, τότε μην τον ονοματίσεις ανεκπλήρωτο. Ονομάτισέ τον απλώς επιλογή σου. Επιλογή σου να τον αφήσεις, να σου φύγει και να μείνεις συμβιβασμένος με ό,τι σε κάνει να νιώθεις ασφαλής. Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ πως η μεγαλύτερη εξύμνηση του έρωτα είναι για το μεγαλείο του κι όχι για την αδυναμία του». «Μυρωδιά από σανίδι» νοσταλγική, συναρπαστική, έμφορτη ονείρων, επιθυμιών και παθών…..διανθισμένη στα κατάλληλα σημεία με αποσπάσματα κορυφαίων θεατρικών έργων, μία έξοχη μυθιστορία για πολλούς λόγους, και για κάτι τελευταίο: Η συγγραφική έμπνευση πολλές φορές, ορμώμενη από αληθινά γεγονότα, όπως αυτά βιώθηκαν από τους κοινωνούς τους, έχει ως αποτέλεσμα τη σύνδεση μεταξύ της πραγματικότητας (ιδίως όσων γεγονότων συνέβησαν στο μακρινό παρελθόν) και της μυθοπλασίας, προκειμένου να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί στο αναγνωστικό κοινό, το πνευματικό έργο του/της δημιουργού του, η οποία αποβαίνει άλλοτε επιτυχής άλλοτε όχι….και αυτό εξαρτάται από τη συγγραφική και συνθετική ικανότητα (χάρισμα θα έλεγα εγώ…) του δημιουργού να αναπαριστά στο μέτρο του δυνατού, σεβόμενος όσους έζησαν τα πραγματικά γεγονότα, να αξιοποιεί το ατόφιο «υλικό», να το προσαρμόζει και να το μετουσιώνει σε μία νέα «λογοτεχνική» (πλέον) πραγματικότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, και κατά την προσωπική μου άποψη, το «στοίχημα» νομίζω ότι έχει κερδηθεί (για άλλη μία φορά αφού και τα προηγούμενα έργα του συγγραφέα επίσης βασίζονταν σε αληθινά γεγονότα), επάξια, με μία σημαντική διαφορά, όπως εγώ τη διέκρινα….σε εμένα (τουλάχιστον) είναι σαφές, ποια πρόσωπα ενέπνευσαν τον δημιουργό και η προσωπική τους σχέση, καλλιτέχνες οι οποίοι θεωρούνται έως και σήμερα κορυφαίοι, το έργο τους και η προσωπικότητά τους αγγίζουν τα όρια του «μύθου», παρά το χρόνο που έχει διανυθεί από το μεσουράνημά τους έως και σήμερα…..Στο βιβλίο «Μυρωδιά από σανίδι» η αντιστοίχιση μεταξύ μύθου, συγγραφικής σύλληψης και πραγματικότητας είναι πιο ευδιάκριτη μεν, αλλά η «σύγκριση» μεταξύ των ανωτέρω (κατά την προσωπική μου εκτίμηση) είναι επιτυχής, και αυτό οφείλεται στην άψογη χρήση και κατάλληλη διαμόρφωση του πρωτογενούς «υλικού» εκ μέρους του δημιουργού, ο οποίος μας παρέδωσε ένα έξοχο βιβλίο, για το οποίο ευλόγως πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος.

Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι, όταν διαβάζω ένα βιβλιο θέλω να γίνω μέρος του, να το σκέφτομαι κατά τη διάρκεια της μέρας και να ανυπομονώ να διαβάσω τις επόμενες σελίδες του.. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να το διαβάσω σε μιά δυό μέρες, γιατί νιώθω πως δεν του δίνω την ανάλογη αξία. Αυτό λοιπόν έκανα και σε αυτή την περίπτωση.. Πήγαινα στη δουλειά κ είχα στο μυαλό μου τις εικόνες που μου δημιουργούσε, μετρούσα τις ώρες να γυρίσω πίσω να διαβάσω λίγο ακόμα.. Ήταν φυσικά βάσανο το να κάνω "παύση" πάνω στο καλύτερο..Όμως τώρα που το τελείωσα, νιώθω συγκλονισμενη, γεμάτη..και πιο δακρυσμένη από ποτέ!!!! Δεν θα λεγα πως είμαι ευσιγκινητη, αλλά μου άγγιξε συναισθήματα που δεν πίστευα πως θα έβγαζα διαβάζοντας ένα βιβλίο.. Ειλικρινά, και μέσα από τα βάθη της ψυχής μου σε ευχαριστώ Kostas, που μέσα από το αριστούργημα σου μου έμαθες το νόημα της αληθινής και αγνής αγάπης. Πλέον, μακράν το αγαπημένο μου βιβλίο.

Ενα πανέμορφο και ατμοσφαιρικό βιβλιο που σε καθηλώνει απο τις πρώτες σελίδες. Μεχρι να φτάσεις στο τέλος βλέπεις σαν ταινια να διαδραματίζεται μπροστά σου η ιστορία ενός αληθινού έρωτα. Φλογερός αυτος ο έρωτας σαρωτικός που όμως ο εγωισμός των πρωταγωνιστών τους οδγηγει σε μεγαλο πόνο. Αλλα στο τέλος ερχεται το ερώτημα πέφτει αυλαία στον έρωτα; Αυτη η τελευταια πράξη το τελευταίο μέρος του βιβλίου ερχεται να απαντησει μονο του σε αυτο το ερώτημα. Δεν εχω κλάψει τοσο πολυ οσο σε αυτες τις τελευταίες σελίδες αυτού του βιβλίου αλλα αποτελούν και ενα καλο μαθημα σε όλους μας ποιο ειναι αυτο; Αν βρεις το αληθινό έρωτα ζήσε τον μην τον αφήσεις να φυγει βάλε οσο μπορεις στην άκρη τον εγωισμό σου και ζήσε τις στιγμές αυτο ειναι η ζωή μας αλλωστε στιγμές.

"Αχ ερωτα, τι διαβολεμενη υπαρξη εισαι...που διχως να γνωριζεις τη δυναμη σου αρπαζεις μεσα σου τα παντα οπως η φουσκωμενη θαλασσα..."Δεν κλαιω σχεδον ποτε απο συγκινηση, και ομως, διαβαζοντας αυτην την καθηλωτικη και ατμοσφαιρικη ιστορια οφειλω να ομολογησω πως συνεβει...Για μενα ο Νικολας και η Λυδια ειχαν πολυ συγκεκριμενα προσωπα-δυο εκ των μεγαλυτερων μορφων και θεατρανθρωπων της χωρας μας, τους οποιους ανεκαθεν θαυμαζα... ο συγγραφεας για τους δικους του λογους μας αφηνει να τους ανακαλυψουμε μονοι μας.Ενας ερωτας συναρπαστικος, φλογερος και σαρωτικος και ενας καταστροφικος εγωισμος που οδηγει σε πονο ανειπωτο..."ζησε τις στιγμες..." παροτρυνει ο ηρωας μας.... και η τελευταια πραξη...ωωω....

Ακόμη νιώθω την αύρα αυτής της πανέμορφης ιστορίας. Μοναδική σύνθεση χαρακτήρων που τόσο θυμίζει την παλιά καλή εποχή όχι μόνο του θεάτρου αλλά και του "Έρωτα" ΄όπως δυνατά τον ζήσαμε κάποιοι. Κάθε βιβλίο του και καλύτερο και μακάρι να συνεχίσει να μας εκπλήσσει. Είναι βέβαιο πως το καλοκαίρι θα το ξανά διαβάσω. Και για να απαντήσω και εγώ στο ερώτημα. όχι ποτέ δεν πέφτει αυλαία στους μεγάλους έρωτες.Αρετή.

Ακόμη νιώθω την αύρα αυτής της πανέμορφης ιστορίας. Μοναδική σύνθεση χαρακτήρων που τόσο θυμίζει την παλιά καλή εποχή όχι μόνο του θεάτρου αλλά και του "Έρωτα" ΄όπως δυνατά τον ζήσαμε κάποιοι. Κάθε βιβλίο του και καλύτερο και μακάρι να συνεχίσει να μας εκπλήσσει. Είναι βέβαιο πως το καλοκαίρι θα το ξανά διαβάσω. Και για να απαντήσω και εγώ στο ερώτημα. όχι ποτέ δεν πέφτει αυλαία στους μεγάλους έρωτες.Αρετή.

Μυρωδιά απο σανιδι λοιπον.. Μυρωδιά απο έρωτα θα ελεγα εγω. Τι μυρωδιά δηλαδή;; Ολοκληρη γεύση πηραμε. Εναν ερωτα καθηλωτικο,απολυτο,ισχυρο,αληθινο. Εναν ερωτα που νικα το χρονο, διαρκεί μεσα στο χρονο, λυτρωνεται κατα.την παροδο αυτού ξεπερνώντας τα φυσικα ορια του θανάτου.Ο έρωτας του Νικολα-Λυδιας εμπρος κ πισω απο τις κάμερες, εμπρος κ κυριως πίσω απο το σανιδι, ο έρωτας που ολοι μας ενδομυχα θελουμε να ζησουμε, το love for ever που υπογραφαμε στα νεανικα μας λευκώματα.Έστω κ αν προσπάθησαν συνειδητά αλλα κ ασυνειδητα να τον ξεριζωσουν βαζοντας αναμεσα τους τον εγωισμό... Αυτος εκει ο φτερωτός σκανδαλιαρης Θεός παντα εκει!!Απανταχού παρων!Υπάρχουν κ πολλα αλλα πρόσωπα που διαδραματιζουν καιριο ρολο στην όλη ιστορία κ θα ταν κριμα κ άδικο να μην το αναφέρω,προσωπα που μπλεκονται αριστοτεχνικά στην ολη ιστορια κ δινουν το στίγμα τους!Δεν ειμαι κριτικος, ανηκω στο θερμο αναγνωστικό κοινό του Κωστας Κρομμυδα, τον οποιο πιστεύω κ ακολουθώ γιατι μου αποδεικνυει εμπρακτως ποσο καλος ειναι κ ποσο εξελίσσεται σε αυτο που κανει!!Κωστα τολμώ να ομολογήσω ότι με την Μυρωδια απο σανιδι ανέβασες ψηλά τον πήχη κ δεν ξερω τωρα πια τι αλλο να περιμένω απο σενα..Με συνεπήρε τόσο πολυ η ανάγνωση του βιβλιου κ του θυελλώδους αυτού ερωτα που θα κάνω αρκετο καιρό να αποδεσμευτω απο τον καταιγισμό των συναισθημάτων που βιωσα...Κ αν οντως δεν πεφτει ποτε αυλαια στον έρωτα, ενα έχω να προσθεσω κ ολοκληρωνω:Η αγάπη μετριέται με οτι απαρνιέται κανεις για αυτην, ακομα κ την ιδια αγάπη....Αραγε οι πρωταγωνιστές μας απαρνηθηκαν την παραφορη αγαπη τους κ εριξαν αυλαια;;;;Αποκαλυψτε το μεσα απο την απολαυστική αναγνωση του Μυρωδιά απο ΣανιδιΣυγχαρητήρια Κώστα Κρομμυδα.

Ακόμη νιώθω την αύρα αυτής της πανέμορφης ιστορίας. Μοναδική σύνθεση χαρακτήρων που τόσο θυμίζει την παλιά καλή εποχή όχι μόνο του θεάτρου αλλά και του "Έρωτα" ΄όπως δυνατά τον ζήσαμε κάποιοι. Κάθε βιβλίο του και καλύτερο και μακάρι να συνεχίσει να μας εκπλήσσει. Είναι βέβαιο πως το καλοκαίρι θα το ξανά διαβάσω. Και για να απαντήσω και εγώ στο ερώτημα. όχι ποτέ δεν πέφτει αυλαία στους μεγάλους έρωτες.Αρετή.

Ακόμη νιώθω την αύρα αυτής της πανέμορφης ιστορίας. Μοναδική σύνθεση χαρακτήρων που τόσο θυμίζει την παλιά καλή εποχή όχι μόνο του θεάτρου αλλά και του "Έρωτα" ΄όπως δυνατά τον ζήσαμε κάποιοι. Κάθε βιβλίο του και καλύτερο και μακάρι να συνεχίσει να μας εκπλήσσει. Είναι βέβαιο πως το καλοκαίρι θα το ξανά διαβάσω. Και για να απαντήσω και εγώ στο ερώτημα. όχι ποτέ δεν πέφτει αυλαία στους μεγάλους έρωτες.Αρετή.

Είχα χρόνια να κρατήσω μολύβι και να υπογραμμίζω σε βιβλίο που διαβάζω αυτά που σαφώς θέλω να διαβάσω ξανά και ξανά.. ένα καινούριο βιβλίο από έναν αγαπημένο συγγραφέα που δεν με απογοήτευσε διόλου.. όπως το περίμενα και πολύ πολύ καλύτερο.. με όλα αυτά τα στοιχεία που σε πιάνουν από το χέρι και σε βάζουν στα τρίσβαθα της καρδιάς των πρωταγωνιστών , για να γέλασεις , να κλάψεις, να απογοητευτείς μαζί τους..Μυρωδιά από έρωτα θα έλεγα εγώ… άφησα κάποιες ώρες να περάσουν ,να συνειδητοποιήσω τι διάβασα, τι αισθάνθηκα , που ταξίδεψα, τι έμεινε…Ένα βιβλίο που ο τίτλος σε προδιαθέτει για κάτι μαγικό… Ένας έρωτας.. αμέτρητες παραστάσεις.. λίγοι οι πρωταγωνιστές.. μεγάλος ο θίασος.. μπροστά από τα φώτα εκεί όπου όλα είναι λαμπερά και το χειροκρότημα σου δίνει ζωή.. και πίσω όμως από τα φώτα, εκεί που οι θεατές δεν υπάρχουν, και η αλήθεια στέκεται γυμνή και σε προκαλεί…Υπάρχουν και αυτοί οι μεγάλοι έρωτες που μπορεί και ποτέ να μην συναντήσεις στην ζωή σου.. τόσο μεγάλοι σαν το απέραντο του ουρανού και της θάλασσας.. συνυφασμένοι ξεκάθαρα με την μαγεία του ηλιοβασιλέματος . Η ζωή είναι γεμάτη ηλιοβασιλέματα. Το ηλιοβασίλεμα που συμβολίζει κάθε τελεία που επιλέγουμε ή δεν επιλέγουμε εμείς να βάλουμε. Για όλα αυτά τα τέλη που μας πλήγωσαν , θα υπάρχει πάντα ένα ηλιοβασίλεμα να καταλαβαίνει τις νοσταλγίες μας και την μελαγχολία μας. Θα υπάρχει ένα ηλιοβασίλεμα με άπειρα χρώματα να συνοδεύει τον επίλογο μιας συγκεκριμένης ημέρας, αγάπης, απόφασης …. λίγο πριν την αρχή της επόμενης. Λίγο πριν την ανατολή… και κάπως έτσι ο ένας είναι εδώ.. ο άλλος εκεί , παντού και όπου… γιατί ο έρωτας δεν πεθαίνει..

Το συγκεκριμένο βιβλίο του συγγραφέα θα έλεγα πως είναι το συγγραφικό του διαμάντι. Εξαιρετικό! Συγκλονιστική υπόθεση, ξετυλίγεται ευχάριστα και ξεκούραστα στον αναγνώστη. Υπάρχει η αίσθηση ότι παρακολουθείς ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ ενός διάσημου ζευγαριού του θεάτρου που αποκαλύπτει άγνωστα γεγονότα που κρατούνταν μυστικά. Πραγματικά, δεν θέλω να πω πολλά για αυτό το βιβλίο, όσοι γνωρίζουν και έχουν διαβάσει τα βιβλία του συγγραφέα, θα εκπλαγούν και θα ικανοποιηθούν με το κάτι παραπάνω που μας προσφέρει. Όσοι διαβάζετε για πρώτη φορά Κώστα Κρομμύδα, τότε ετοιμαστείτε για μεγάλο κόλλημα. Συγχαρητήρια στις εκδόσεις Διόπτρα για αυτή τη συνεργασία, σε όλη την ομάδα που εργάστηκε για το βιβλίο αυτό και φυσικαααα....φυσικάααα...αναμένουμε και το επόμενο.