Μη με λησμόνει

Το "Μη με λησμόνει" είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που με παρακίνησε σε έναν κόσμο αριστοτεχνικής αφήγησης. Από τις πρώτες σελίδες, μαγεύτηκα από τις περιγραφές και τους συναρπαστικούς χαρακτήρες των ηρώων που δομούν το βιβλίο άριστα, και ο καθένας ξεχωριστά συμβάλλει μοναδικά στην εξέλιξη της δυνατής πλοκής. Οι πολύπλευρες σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων δημιουργούν μια συναρπαστική ιστορία που με κράτησε με αγωνία ως το τέλος. Κάθε κεφάλαιο ξετυλίγεται με μια απροσδόκητη ανατροπή. Έτσι αναρωτιόμουν συνεχώς για το τι θα ακολουθήσει στις επόμενες σελίδες. Ο συγγραφέας Κ. Κρομμύδας οδηγεί με μαεστρία το αναγνωστικό κοινό σε ένα μονοπάτι μόνο για να καταρρίψει τις υποθέσεις του με μια εκπληκτική αποκάλυψη.Όπως σε όλα του τα βιβλία, παρασύρθηκα ευχάριστα σε κινηματογραφικές εικόνες που ολοένα και ζωντανεύουν, με αποκορύφωση στο τέλος. Το μυστήριο κυριαρχεί υπέροχα δεμένο με τον συναισθηματικό κόσμο των κεντρικών ηρώων αλλά και τον δευτερευόντων προσώπων. Συγκινητικό, με σασπένς αλλά και πολλά νοήματα ζωής, είναι από τα βιβλία που λάτρεψα και σίγουρα σε κάποια φάση θα ξαναδιαβάσω. Συγχαρητήρια.

Υπέροχο!! Ο τρόπος που περιγράφονται οι ήρωες, οι τόποι, τα συναισθήματα είναι εκπληκτικός! Συγχαρητήρια!

Πολύ καλό, αμείωτο το ενδιαφέρον, μια ζωή γεμάτη ανατροπές, βασανισμένο άνθρωποι, όπως συνεχίζουν να υπάρχουν γύρω μας....

Δεν διαβάζω συχνά βιβλία... πήγα διακοπές και λέω θα διαβάσω ένα, μου το προτεινανε, το πήρα.. ξεκίνησα να διαβάζω... δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου απ το βιβλίο... η εικόνα που περιέγραφε καλύτερη κι από το αν είχα εικόνα... αγωνία... ταξίδι μέσα στο βιβλίο... μπράβο!! Μακάρι να ήξερα κι άλλα παρόμοια να διαβάσω...

Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω του κ. Κρομμύδα και με συνεπήρε η "σκηνοθετική-κινηματογραφική" γραφή του.Με ταξίδεψε σε όμορφους τόπους, με ήρωες πολύ αληθινούς και κράτησε τον ενδιαφέρον μου αμείωτο έως το συγκινητικό τέλος της ιστορίας.Αναμφίβολα με κέρδισε η γραφή του και θα αναζητήσω άμεσα και άλλα του βιβλία.ΕΊμαι σίγουρη ότι θα μου κρατήσουν πολύ καλή παρέα.

"ΜΗ ΜΕ ΛΗΣΜΟΝΕΙ" -ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ

Τελειώνοντας το "Μη με λησμόνει" πριν μερικές μέρες, είχα μία ιδέα! Να αφήσω το γράμμα που υπάρχει στο τέλος του βιβλίου για την ημέρα που θα έγραφα λίγα λόγια για αυτό. Το μόνο που κατάφερα από την συγκίνηση είναι να μην μπορώ να γράψω ούτε μία λέξη! Μια μέρα λοιπόν αφού διάβασα και το γράμμα, έχω να πω με σιγουριά πως είναι άλλη μια ιστορία του έρχεται να μας αφήσει εμβρόντητους με την πλοκή, την γραφή και τις λέξεις. Γιατί μιλάμε απλά για ένα υφαντό από συγκυρίες και γεγονότα, από αγάπη, μίσος, αντιξοότητες, έρωτες, από πονεμένες ψυχές, από ανθρώπους τέρατα αλλά και από αγγέλους που ζουν στη γη. Το υφαντό αυτό ταξιδεύει από τα Γιάννενα, στην Πάτμο, στο Γαλαξίδι, στην Τζιά, στην Αθήνα και καταλήγει στο Παρίσι και πάλι πίσω και όσο ταξιδεύει γίνεται από κουβάρι που έχει περιπλέξει τις ζωές των ηρώων, σε πέπλο αέρινο, ώσπου να σκορπίσει και να βάλει στην θέση του κάθε πλάσμα που παρέσυρε στο διάβα του.Η πένα του όπως πάντα μεθυστική, τρέχει αβίαστα στις σελίδες γεμίζοντάς τες με εικόνες που κάποια στιγμή γίνονται πραγματικότητα και οι ήρωες πλέον στέκονται δίπλα σου και γίνεσαι ένα μαζί τους. Άλλους τους έχεις λατρέψει, άλλους τους έχεις μισήσει αλλά σίγουρα νιώθεις πλέον και ο ίδιος κομμάτι του βιβλίου... Μοναδική αίσθηση!!!

Ένα βιβλίο που με ταξίδεψε σε Γιάννενα, Πάτμο, Γαλαξίδι και Παρίσι! Ήταν το πρώτο του κύριου Κρομμύδα που διάβασα και μου άρεσε πάρα πολύ η "κινηματογραφική" του πένα, ήταν σαν να βλέπω μια καλογυρισμένη ταινία. Αναμφίβολα οι δύο ήρωες που με στιγμάτισαν σε αυτό το βιβλίο είναι ο Μιχάλης και η Μελέκ με τις ιστορίες τους! Υπέροχο!

"Μη με λησμόνει" του Κώστα ΚρομμύδαΠοιος είναι ο Κώστας Κρομμύδας; Είναι ένας ηθοποιός που γράφει ή ένας συγγραφέας που ερμηνεύει; Σε αυτή την ερώτηση με οδήγησε η ανάγνωση του μυθιστορήματος "Μη με λησμόνει" του Κώστα Κρομμύδα, που μου κράτησε συντροφιά στις καλοκαιρινές διακοπές μου. Μου κράτησε και το χέρι, αφήνοντας στην παλάμη μου αυτό που υπαινίσσεται εύγλωττα ο τίτλος: το λουλουδάκι που ανθίζει στο τέλος του χειμώνα και συμβολίζει την δύναμη της αληθινής αγάπης αλλά και την προτροπή των εραστών για μία υπόσχεση: Μη με λησμόνει! Ο Κώστας Κρομμύδας είναι ένας συγγραφέας που, καθώς γράφει, σκηνοθετεί, ένας ηθοποιός που, καθώς γράφει, αξιοποιεί τον ορίζοντα της φαντασίας του, είναι ένας καλλιτέχνης που ισορροπεί μεταξύ συγγραφικής και παραστατικής τέχνης, μα πάνω απ'όλα είναι ένας ευαίσθητος άνθρωπος. Μία από τις σημαντικότερες αρετές της γραφής του είναι η σκηνοθεσία. Γι' αυτό και κάποτε λησμόνεις ότι διαβάζεις βιβλίο και βλέπεις μπροστά σου σκηνές κινηματογραφικής ταινίας. Βλέπεις θέατρο, την παράσταση της Αρπαγής της Περσεφόνης, βλέπεις σκηνικά, το Παρίσι, την Πάτμο, τα Γιάννενα και το Γαλαξίδι. Ο σκηνικός διάκοσμος κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό από το υγρό στοιχείο, αφού μεταφερόμαστε από το Ικάριο πέλαγος, στον Σηκουάνα και από εκεί στην λίμνη των Ιωαννίνων και την θάλασσα του Γαλαξιδίου. Οι γυναίκες του μυθιστορήματος συνδέονται με το υγρό στοιχείο, σαν τις Νηρηίδες. Η ίδια τους η ύπαρξη, ο έρωτας, η ζωή ή ο θάνατος βρίσκονται κάπου στον βυθό από όπου αναδύονται μυστικά του παρελθόντος! Μεγάλες μορφές της ιστορίας, όπως η κυρά Φροσύνη, και της μυθολογίας, όπως η Περσεφόνη (με τις σύγχρονες προσωποποιήσεις τους, την Μελέκ και την Πέρσα, αντιστοίχως) παρελαύνουν πάνω στα νερά μιας λίμνης που αντικατοπτρίζει την κοινωνία μας με τα καλά θεμελιωμένα στερεότυπα, τον σκοτεινό βυθό της αλλά και την επιφάνεια, όπου λαμπυρίζει το φεγγάρι και κάνουν βαρκάδες κρυφά οι ερωτευμένοι. Ένα παιχνίδι μεταξύ βυθού και επιφάνειας είναι το "Μη με λησμόνει", ένα παιχνίδι ονείρου και πραγματικότητας, όπου εναλλάσσεται η αλήθεια με τα κρυμμένα μυστικά, η ζωή με τον θάνατο, ο έρωτας με τον αποχωρισμό. Στο "Μη με λησμόνει" βλέπεις το παράστημα και την μορφή των πρωταγωνιστών, το physique, τα κόκκινα μαλλιά και τα πράσινα μάτια, βλέπεις τα κοστούμια, τα μακριά λευκά φορέματα και τα νυφικά που κείτονται βρεγμένα στην λίμνη. Ο συγγραφέας εμβαθύνει στην ανθρώπινη συμπεριφορά και προσωπικότητα, εστιάζει στον ντροπαλό φωτογράφο, τον εκκεντρικό επιθεωρητή, την πεταλούδα της νύχτας, την παθιασμένη χορεύτρια, τον ιερομόναχο, τον αστυνομικό, την σταρ του σινεμά. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί εμβληματικούς χαρακτήρες αλλά και ανθρώπους που, κάνοντας κατάχρηση εξουσίας και εκμεταλλευόμενοι το κοινωνικό τους status, αναπτύσσουν παραβατική έως και απάνθρωπη συμπεριφορά. Σου δημιουργείται η αίσθηση -ή η ψευδαίσθηση- ότι ο ίδιος ο γράφων έχει αποτυπώσει προσωπικές του στιγμές από αίθουσες νοσοκομείων, μοναστηριακές κοινότητες, ταπεινά στέκια αλλά και ακριβά εστιατόρια και ξενοδοχεία. Έντονο είναι το βιωματικό στοιχείο (ή τουλάχιστον η ψευδαίσθηση ότι υπάρχει και αυτοβιογραφικό στοιχείο σε κάποιο βαθμό) που με μαεστρικό τρόπο διεισδύει και καθιστά πιο ανάγλυφη την ιστορία και πιο παραστατική για τον αναγνώστη. Η χρήση του βιωματικού στοιχείου, πέρα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, τον αφηγητή-πρωταγωνιστή πότε με εσωτερική και πότε με μηδενική εστίαση (στοιχεία τεχνικής της γραφής, τα οποία βρίσκονται εκτός των προθέσεων της παρούσας προσέγγισης, γι' αυτό δεν θα σταθώ περισσότερο) είναι ένα στοίχημα του συγγραφέα με τον ίδιο του τον εαυτό. Ο συγγραφέας κέρδισε το στοίχημα γιατί ο αναγνώστης περισσότερο ψυχανεμίζεται πάρα ανακαλύπτει τα αυτοβιογραφικά δεδομένα. Παράλληλα, η θυμοσοφία δεν θα μπορούσε να λείπει από το μυθιστόρημα, αλλά χωρίς κουραστικό διδακτισμό. Η αλήθεια πως η ζωή δεν είναι δεδομένη, ούτε κάτι από όσα έχουμε, ούτε κι εμείς οι ίδιοι. Η αδικία υπάρχει γύρω μας αλλά βρίσκεται πάντα ένας τρόπος να αποκατασταθεί, έστω ετεροχρονισμένα, η τάξη των πραγμάτων. Και ένα φαινομενικά ήττον πρόσωπο της ιστορίας, έρχεται σαν deus ex machina στο τέλος για να σώσει την ανθρώπινη ύπαρξη και να την βοηθήσει να αναδυθεί από τον βυθό. Αυτό το ήττον πρόσωπο συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας αλλά σηκώνει και την πέτρα του αναθέματος και του σκοταδισμού. Και οι έσχατοι για την κοσμική αντίληψη έσονται πρώτοι σε ένα άλλο επίπεδο. Παράλληλες ζωές, παράλληλες δράσεις, μία ιστορία, που -τηρουμένων των αναλογιών- επαναλαμβάνεται, κύκλοι ζωής, καθρέπτες και αντικατοπτρισμοί πάνω στο νερό και ένα λουλούδι που ζητά να αποσπάσει μία υπόσχεση-προϋπόθεση ζωής: Μη με λησμόνει!Μίνα Στεργιοπούλου, Δρ κλασικής φιλολογίας, συγγραφέας, ηθοποιός.

Αψογο. Σε ταξιδεύει σε άλλους ορίζοντες αυτό το βιβλίο. Αλησμόνητο...

"Μια θάλασσα που ταξιδεύει μνήμες πάνω σε κύματα που πνίγονται από δάκρυ." Αυτή η φράση χαρακτηρίζει για εμένα το εν λόγω μυθιστόρημα.Αναμφίβολα, δεν μπορείς να το λησμονήσεις αυτό το βιβλίο. Σου βγάζει πλούτο συναισθημάτων, συγκίνηση εις βάθος με τον τρόπο που, ο συγγραφέας, προσεγγίζει την κοινωνική του ιστορία και τους ήρωές του από την αρχή ως το τέλος. Η γραφή, καθώς, και ο τρόπος αφήγησης, θεωρώ πως είναι σημεία αναφοράς και αναγνωριστικά για όλα τα βιβλία του.

Τα λογια ειναι περιττα γι αυτο το βιβλιο που μπορει να σε ταξιδεψει και να σε μαγεψει μεσα απο τις σελιδες του ....πολλα πολλα συγχαρητηρια στον κυριο Κωστα Κρομμυδα......!!!!!!!!!!!!!!!!

Ως Γιαννιωτισσα οφείλω να ευχαριστήσω τον Κο Κρομμυδα που μέσα από αυτό το βιβλίο σου έχει αναδείξει την ομορφιά της πόλης μου χωρίς να υπερβάλλει. ..Εξαιρετική ιστορία, εξαιρετική γραφή και όμορφα συναισθηματα μέσα απόδύσκολες στιγμές είναι αυτά που μου έμειναν από την ανάγνωση τουνσυγκεκριμενου βιβλίου....Συγχαρητήρια...Το συνιστώ ανεπιφυλακτα

Το Μη με λησμονει οπως και τα αλλά βιβλία του συγγραφέα τα αγάπησα πριν τα διαβάσω καν, σου προκαλεί τεράστιο ενδιαφέρων ο τίτλος και το εξώφυλλο τους ! Και ύστερα αρκεί να διαβάσεις την πρώτη σελίδα μεταφέρεσαι σε άλλον κόσμο, χάνεσαι γίνεσαι από την αρχή ένα με την ιστορία και τους ήρωες . Τα συναισθήματα πολλά , εναλλάσσονται με τέτοια ταχύτητα που τη μια συγκινησε , αγωνιας και την άλλη χαίρεσαι , ερωτεύεσαι , νιώθεις την αληθινή αγάπη! Ορισμένες φορές θυμώνεις και άλλες λυτρώνεσαι ... Νιώθεις ότι ζεις εκεί στα βιβλία αυτά , οι ήρωες γίνονται δικοί σου άνθρωποι , γίνονται η παρέα σου η συντροφιά σου! Ταξιδεύεις σε όλα εκείνα τα μέρη που περιγράφονται τόσο όμορφα , αισθάνεσαι ότι τα γνωρίζεις καλύτερα και από το να είχες πάει όντως εκεί !!#ogkresa #mimelismoni #ouranoessa #krombooks

Οι σκηνές "τρέχουν" μπροστά στα μάτια σου και εσύ απλά ακολουθείς το σαγηνευτικό σκαρί. Ταξιδεύεις μαζί του, συμπονάς τους ήρωές του, αγναντεύεις τον ανοιχτό ορίζοντα από τη μονή της Πάτμου, αναβιώνεις δικούς σου έρωτες μέσα από εκείνον της Πέρσας και του Κωνσταντίνου στο Γαλαξίδι κι έπειτα καθρεφτίζεσαι στα νερά της λίμνης των Ιωαννίνων καθώς ρισκάρεις να υποψιαστείς προς τα πού σε αρμενίζει, όμως ο Κώστας Κρομμύδας, εκεί ακριβώς, θα σου κλείσει πονηρά το μάτι και θα σου αλλάξει απρόσμενα την πορεία, μέχρι να πιάσεις λιμάνι κάπου αλλού… «Πεπρωμένο» το όνομα του τελικού προορισμού, και «πεπρωμένο φυγείν αδύνατον» κατά τον ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ, τον ΕΥΡΙΠΙΔΗ, τον ΠΛΑΤΩΝΑ, τον ΟΜΗΡΟ, τον ΣΟΦΟΚΛΗ, τον ΑΙΣΧΥΛΟ, τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ… Και το «Μη Με Λησμόνει» το επισφραγίζει.Απολαύστε το!

Ωραία ιστορία, ανατροπές, έρωτας... Καλό.

Η αλήθεια είναι πως πολλοί λίγοι σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς με συνεπαίρνουν και γενικά είμαι αρνητικά προκατειλημμένη απέναντι στους σύγχρονους Έλληνες που γράφουν. Γιατί δεν είναι όλοι, όσοι γράφουν, συγγραφείς. Επίσης αποφεύγω οτιδήποτε ρομαντικό ή μελό όπως ο διάολος το λιβάνι! Το «Μη με λησμόνει» και ο Κώστας Κρομμύδας ήταν λοιπόν μια πρόκληση για μένα!Δεν είναι απλά μια ερωτική ιστορία. Είναι 5 διαφορετικές ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους με τρόπο ανατρεπτικό μέχρι το τέλος.Ο Κώστας Κρομμύδας θίγει θέματα που αφορούν στην πορνεία, στο θάνατο και τη μνήμη, στην τέχνη και την πολιτιστική μας κληρονομιά, στη μοίρα και τον ορισμό του «τυχαίου» στη ζωή μας. Θίγει τον θρησκευτικό φανατισμό και τη θρησκευτική βιομηχανία, που αποτελούν μεγάλη πληγή της εποχής αλλά και της πίστης μας. Την οικονομική κρίση και τις σχέσεις συμφέροντος. Τις ανθρώπινες σχέσεις στις παρούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες με κορυφαία τον έρωτα.Το τραγούδι που καθώς διαβάζεις το νιώθεις συνέχεια στα αυτιά σου, το «Αργοσβήνεις μόνη» είναι ένα τραγούδι που εμπεριέχει την αντίθεση της πίκρας με τη χαρά αλλά και τη λύτρωση… Σπουδαία επιλογή!Το είπα, το λέω και θα το λέω πως το ΥΠΕΡΟΧΟ «Μη με λησμόνει» πρέπει να γίνει μία ΥΠΕΡΟΧΗ ταινία!

Η αλήθεια είναι πως πολλοί λίγοι σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς με συνεπαίρνουν και γενικά είμαι αρνητικά προκατειλημμένη απέναντι στους σύγχρονους Έλληνες που γράφουν. Γιατί δεν είναι όλοι, όσοι γράφουν, συγγραφείς. Επίσης αποφεύγω οτιδήποτε ρομαντικό ή μελό όπως ο διάολος το λιβάνι! Το «Μη με λησμόνει» και ο Κώστας Κρομμύδας ήταν λοιπόν μια πρόκληση για μένα!Δεν είναι απλά μια ερωτική ιστορία. Είναι 5 διαφορετικές ιστορίες που συνδέονται μεταξύ τους με τρόπο ανατρεπτικό μέχρι το τέλος.Ο Κώστας Κρομμύδας θίγει θέματα που αφορούν στην πορνεία, στο θάνατο και τη μνήμη, στην τέχνη και την πολιτιστική μας κληρονομιά, στη μοίρα και τον ορισμό του «τυχαίου» στη ζωή μας. Θίγει τον θρησκευτικό φανατισμό και τη θρησκευτική βιομηχανία, που αποτελούν μεγάλη πληγή της εποχής αλλά και της πίστης μας. Την οικονομική κρίση και τις σχέσεις συμφέροντος. Τις ανθρώπινες σχέσεις στις παρούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες με κορυφαία τον έρωτα.Το τραγούδι που καθώς διαβάζεις το νιώθεις συνέχεια στα αυτιά σου, το «Αργοσβήνεις μόνη» είναι ένα τραγούδι που εμπεριέχει την αντίθεση της πίκρας με τη χαρά αλλά και τη λύτρωση… Σπουδαία επιλογή!Το είπα, το λέω και θα το λέω πως το ΥΠΕΡΟΧΟ «Μη με λησμόνει» πρέπει να γίνει μία ΥΠΕΡΟΧΗ ταινία!

Το τριτο μυθιστόρημά του Κώστα Κρομμυδα μπορω να πω ανεπιφύλακτα οτι ειναι το καλύτερό του! Ο συγγραφέας αποκτά πλεον το δικο του ύφος και στυλ συγγραφής!  Ενδιαφέρον σενάριο, γρηγορη πλοκή, συναίσθημα, αγωνία ανατροπή!  Μπορω να πω οτι ο όρος διήγημα του ταιριάζει καλύτερα!  Διαβάζοντάς το ειχα την αίσθηση οτι απεναντι μου ηταν ένας φίλος που μου ελεγε την ιστορια του! Ακόμα και καταξιωμένοι κλασικοι και μη συγγραφείς πεφτουν στην παγίδα των μακροσκελων περιγραφων και ψυχογραφικων αναλύσεων που κουράζουν τον αναγνώστη ! Στις μέρες μας που οι άνθρωποι ειναι φορτωμενοι με προβλήματα χρειάζονται ενα βιβλίο που θα τους ξεκουράσει, θα τους συναρπάσει και θα τους ταξιδέψει!  Ενα τέτοιο είναι και το "Μη με λεισμονει "Το προτείνω χωρίς ενδοιασμό!  Συγχαρητήρια στον συγγραφέα! 

Ακόμη ένα καταπληκτικό βιβλίο απο τον Κώστα Κρομμύδα, ο τρόπος που γράφει σε κρατάει συνέχεια σε ενδιαφέρον και δε θες να σταματήσεις το διάβασμα!

Τα βιβλία λένε ότι γράφονται ή διαβάζονται στη μοναξιά του χρόνου, και αισθάνομαι ότι κάπως έτσι πρέπει να είναι. Μια τέτοια μοναξιά του χρόνου επέλεξα, πριν από λίγους μήνες, για να κάνω ένα πέρασμα από την επικαιρότητα του δημοψηφίσματος, του ναι και του όχι, για να διαβάσω το βιβλίο «Μη με λησμόνει», του φίλου Κώστα Κρομμύδα. Αντέδρασα σε όλη την πνιγηρή ατμόσφαιρα των ημερών, σταμάτησα την ανάγνωση βιβλίων που εξηγούσαν πως και γιατί μπήκαμε στο Μνημόνιο και άνοιξα τις σελίδες του. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα με τον τρόπο που με πήρε έξω από την υπάρχουσα πραγματικότητα και με έβαλε μέσα στην δύσκολη και ανατρεπτική ζωή των ηρώων του, μέσα στην πραγματικότητα της δικής του γραφής. Αυτό που κρατώ είναι ότι υπάρχει μια συνέχεια ζωής και η δυνατότητα πάντα να ανασύρεις από τα σκοτάδια της μοίρας την δύναμη του φωτός.

Ενα υπέροχο μυθιστόρημα οπου σίγουρα δεν το ξεχνάς οταν τελειώνει.Ταξιδεύεις σε υπέροχα μέρη με τους ήρωες,ζείς τις αγωνίες τους και τα πάθη τους.Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣΈνα καταπληκτικό μυθιστόρημα για της ανθρώπινες σχέσεις, και τα μυστικά που κρύβουμε μέσα μας! Υπάρχουν ιστορίες που χαράζονται για πάντα στη μνήμη – ή στο δέρμα… Το μη με λησμόνει είναι μία από αυτές. Μια ιστορία με ασύλληπτη ένταση και μυστήριο, από ενα συγγραφέα που κατέχει πλήρως την τέχνη να αφηγείται ιστορίες γεμάτες σασπένς .Κάθε φορά που διαβάζω βιβλίο του εκπλήσσομαι γιατί κατανοεί και αποδίδει όλες τις λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις των χαρακτήρων και, ταυτόχρονα, οικοδομεί ένα καταπληκτικό φινάλε. Ο αναγνώστης δοκιμάζει απανωτές εκπλήξεις εξαιτίας των ανατροπών, ακόμα και των αδιεξόδων τα οποία σφραγίζουν το κείμενο !! καθηλώνεται μέχρι την τελευταία σελίδα, παρακολουθώντας έκπληκτος μια ιδιαίτερα δυνατή ιστορία που αποθεώνει τη δύναμη της θέλησης, αλλά και της αγάπης. Ο Κώστας Κρομμύδας με τη δεξιοτεχνική αφήγηση κατορθώνει να μας εντυπωσιάσει αλλά και να μας διδαξει τις ανώτερες αξίες που κοσμούν απλούς ανθρώπους οι οποίοι δεν επιθυμούν το χειροκρότημα και τους επαίνους, αλλά με διακριτικότητα αναδεικνύουν το μεγαλείο της ψυχής τους!! Συγχαρητήρια στο συγγραφέα μας για την έμπνευση που είχε και μας χάρισε απίστευτες στιγμές!!!

Το σημαντικό για έναν συγγραφέα είναι να γίνεται καλύτερος, πιο ώριμος, πιο μεστός σε κάθε βιβλίο. Αυτό ακριβώς έχει πετύχει ο Κώστας Κρομμύδας. Το τελευταίο του βιβλίο "Μη με λησμόνει" αποτελεί την πιο ώριμη προσπάθεια του συγγραφέα. Ταξιδεύοντας στο παρελθόν, το παρόν, τα Γιάννενα, το Γαλαξίδι, την Πάτμο, το Παρίσι νιώθεις και ζεις τον έρωτα, την αγωνία και τον πόνο των ηρώων. Ευχαριστώ για την υπέροχη παρέα που μου κράτησε!

Ένα απο τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ! Καθηλωτικό, έντονο, γρήγορο, εθιστικό! Η καλύτερη καλοκαιρινή παρέα!

Στο ‘’Μη με Λησμονεί ‘’ο Κύριος Κρομμύδας μας αφήνει να ρίξουμε μια ματιά σένα κόσμο σκοτεινό τόσο παραστατικά σαν να ήμαστε παρόντες. Επιδέξια γραφή & ολοκληρωμένη πλοκή μας καθήλωσε ως το τέλος του βιβλίου Εύχομαι να το δω να ζωντανεύει και σε ταινία…………

ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!!!!!ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ!!!!

Της επικοινωνιολόγου Δρ. Ιωάννας ΚωσταρέλλαΚοζάνη, 7.6.2015Αγαπητές φίλες και φίλοι καλησπέρα, Κάθε καινούργιο βιβλίο που έρχεται να πάρει τη θέση του στη βιβλιοθήκη ή στο κομοδίνο μας είναι πολύτιμο, καθώς είναι μια συντροφιά από επιλογή ή μια προσωρινή παρένθεση-ταξίδι σ’ ένα καινούργιο κόσμο.Ειδικά στις μέρες που διανύουμε με τις γενικότερες δυσκολίες, αλλά και την εκδοτική δυσπραγία που φέρνει το εύκολο με κριτήρια ευπώλητου μπροστά και τις πωλήσεις βιβλίων στο ναδίρ, η έκδοση ενός βιβλίου είναι ένα γεγονός που δίνει τροφή για σκέψη. Να ευχαριστήσω, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα για τη σημερινή βραδιά το βιβλιοπωλείο “Στοά του Βιβλίου” και ιδιαίτερα το Δημήτρη Μόσχο, ένα νέο άνθρωπο, που αντιστέκεται και δημιουργεί, γιατί πραγματικά τις δημιουργεί, τέτοιες ευκαιρίες. Δεν είναι εύκολο πράγμα και απαιτεί χρήμα και προσωπική προσπάθεια. Επίσης, το “Χαρμάνι” που μας φιλοξενεί και φυσικά το συγγραφέα που είναι η αιτία του ...καλού.Θεωρώ ότι το νόημα της σημερινής βραδιάς δεν είναι να πλέξουμε το εγκώμιο του βιβλίου και του συγγραφέα (κάτι που νομίζω κι ο ίδιος δεν θέλει), αλλά να αδράξουμε την ευκαιρία που μας δίνει να συζητήσουμε με βάση το βιβλίο του.Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να μοιραστώ για λίγα λεπτά μαζί σας τη δική μου ανάγνωση του “Μη με λησμόνει”, μια ιστορία για ένα μικρό μπλε λουλούδι.Στο “Μη με Λησμόνει” ο Κώστας Κρομμύδας μας παρασύρει σε ένα παιχνίδι γοητευτικό, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζει ο χρόνος και η συγκυρία, αλλά κι ο έρωτας με το θάνατο, ως δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι η ζωή μια σειρά συμπτώσεων; Αρκεί ένα τυχαίο γεγονός για να ξετυλίξει ένα μπερδεμένο κουβάρι που περνάει μέσα από διαφορετικούς τόπους και χρόνους; Τι σημαίνει πεπρωμένο και πρέπει κανείς να του δίνει σημασία ή είναι αδύνατο να του ξεφύγουμε; H μοίρα, κατά τη δική μου ανάγνωση του “Μη με λησμόνει” είναι αυτή η «υπερθεότητα» που βάζει τα πράγματα στη θέση τους, φέρνοντας την τελική κάθαρση. Δίπλα-δίπλα προχωρά και η τιμωρία. Όταν κάποιος παρεμβαίνει τους κανόνες των Θεών και της φύσης τιμωρείται, πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες. Η θεά Δήμητρα εκδικήθηκε την αρπαγή της Περσεφόνης με την απόφαση της να μην αφήσει κανένα σπόρο να φυτρώσει πάνω στη γη. Το βιβλίο ξεκινά με μια αρπαγή.Το μυθιστόρημα πατάει αρκετές φορές πάνω στο μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης. Στο μυαλό μου αμέσως έφερε την ταφική απεικόνιση στις Αιγές και πιο πρόσφατα στην Αμφίπολη από τη γυναικεία νεανική μορφή που εντυπωσιάζει με την ομορφιά της: με τους κόκκινους ανεμίζοντες βοστρύχους και το λευκό χιτώνα που συγκρατείται με κόκκινη λεπτή ταινία στο ύψους του στήθους. Αυτή είναι η ηρωίδα του βιβλίου, στη συνάντησή της με το πεπρωμένο. Η πλοκή του βιβλίου είναι μια ιστορία ανοιχτών λογαριασμών, όχι, όμως, και μια ιστορία εκδίκησης, αφού οι χαρακτήρες μοιάζουν απαλλαγμένοι από το τυφλό μίσος, είναι συμφιλιωμένοι με την τροπή που πήρε τελικά η ζωή τους και έτοιμοι να συγχωρήσουν. Με τον τρόπο τους επιδιώκουν την εξέλιξη, έχοντας τη σοφία να κατανοήσουν ότι ο θυμός και η οργή μας κρατούν πίσω και ότι η λύτρωση έρχεται μόνο όταν αφήσεις πίσω το παρελθόν. Κρατώ, επίσης, τη φράση “θέλω να προλάβω” ειπωμένη από την πρωταγωνίστρια και συνοδευόμενη απο το μότο “καλύτερα να κάνεις κάτι λάθος παρά να μην το ζήσεις ποτέ”. Τεχνικά η πλοκή στήνεται σπονδυλωτά, ξεκινώντας από το γεγονός-αφετηρία που ενώνει τις ιστορίες που εξελίσσονται παράλληλα. Κι εκεί το βιβλίο του Κώστα κερδίζει με την ταχύτητα και την κινηματογραφική του πλοκή, στοιχεία σημαντικά που δεν κουράζουν τον αναγνώστη, κρατώντας τον μέσα από τις ανατροπές σε αγωνία μέχρι το τέλος. Η ζωή είναι όλα. Κι εκείνα που γίνονται κι εκείνα που δεν γίνονται. Κι όσα λέμε, κι όσα δεν λέμε. “Είναι κι εκείνα που δεν θα γίνουν πράξεις στο μέλλον, θα μοιάζουν με μύθους βαλμένους σε βιβλίο, για να θυμίζουν την αδυναμία των ανθρώπων να αλλάξουν τη μοίρα τους”.Προσωπικά διάβασα το βιβλίο του Κώστα μονορούφι κι εύχομαι κι εσείς να το απολαύσετε. Δρ. Ιωάννα Κωσταρέλλα, Επικοινωνιολόγος, υπεύθυνη τύπου Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας

Κοζάνη, 7.6.2015Αγαπητές φίλες και φίλοι καλησπέρα, Κάθε καινούργιο βιβλίο που έρχεται να πάρει τη θέση του στη βιβλιοθήκη ή στο κομοδίνο μας είναι πολύτιμο, καθώς είναι μια συντροφιά από επιλογή ή μια προσωρινή παρένθεση-ταξίδι σ’ ένα καινούργιο κόσμο.Ειδικά στις μέρες που διανύουμε με τις γενικότερες δυσκολίες, αλλά και την εκδοτική δυσπραγία που φέρνει το εύκολο με κριτήρια ευπώλητου μπροστά και τις πωλήσεις βιβλίων στο ναδίρ, η έκδοση ενός βιβλίου είναι ένα γεγονός που δίνει τροφή για σκέψη. Να ευχαριστήσω, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα για τη σημερινή βραδιά το βιβλιοπωλείο “Στοά του Βιβλίου” και ιδιαίτερα το Δημήτρη Μόσχο, ένα νέο άνθρωπο, που αντιστέκεται και δημιουργεί, γιατί πραγματικά τις δημιουργεί, τέτοιες ευκαιρίες. Δεν είναι εύκολο πράγμα και απαιτεί χρήμα και προσωπική προσπάθεια. Επίσης, το “Χαρμάνι” που μας φιλοξενεί και φυσικά το συγγραφέα που είναι η αιτία του ...καλού.Θεωρώ ότι το νόημα της σημερινής βραδιάς δεν είναι να πλέξουμε το εγκώμιο του βιβλίου και του συγγραφέα (κάτι που νομίζω κι ο ίδιος δεν θέλει), αλλά να αδράξουμε την ευκαιρία που μας δίνει να συζητήσουμε με βάση το βιβλίο του.Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να μοιραστώ για λίγα λεπτά μαζί σας τη δική μου ανάγνωση του “Μη με λησμόνει”, μια ιστορία για ένα μικρό μπλε λουλούδι.Στο “Μη με Λησμόνει” ο Κώστας Κρομμύδας μας παρασύρει σε ένα παιχνίδι γοητευτικό, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζει ο χρόνος και η συγκυρία, αλλά κι ο έρωτας με το θάνατο, ως δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι η ζωή μια σειρά συμπτώσεων; Αρκεί ένα τυχαίο γεγονός για να ξετυλίξει ένα μπερδεμένο κουβάρι που περνάει μέσα από διαφορετικούς τόπους και χρόνους; Τι σημαίνει πεπρωμένο και πρέπει κανείς να του δίνει σημασία ή είναι αδύνατο να του ξεφύγουμε; H μοίρα, κατά τη δική μου ανάγνωση του “Μη με λησμόνει” είναι αυτή η «υπερθεότητα» που βάζει τα πράγματα στη θέση τους, φέρνοντας την τελική κάθαρση. Δίπλα-δίπλα προχωρά και η τιμωρία. Όταν κάποιος παρεμβαίνει τους κανόνες των Θεών και της φύσης τιμωρείται, πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες. Η θεά Δήμητρα εκδικήθηκε την αρπαγή της Περσεφόνης με την απόφαση της να μην αφήσει κανένα σπόρο να φυτρώσει πάνω στη γη. Το βιβλίο ξεκινά με μια αρπαγή.Το μυθιστόρημα πατάει αρκετές φορές πάνω στο μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης. Στο μυαλό μου αμέσως έφερε την ταφική απεικόνιση στις Αιγές και πιο πρόσφατα στην Αμφίπολη από τη γυναικεία νεανική μορφή που εντυπωσιάζει με την ομορφιά της: με τους κόκκινους ανεμίζοντες βοστρύχους και το λευκό χιτώνα που συγκρατείται με κόκκινη λεπτή ταινία στο ύψους του στήθους. Αυτή είναι η ηρωίδα του βιβλίου, στη συνάντησή της με το πεπρωμένο. Η πλοκή του βιβλίου είναι μια ιστορία ανοιχτών λογαριασμών, όχι, όμως, και μια ιστορία εκδίκησης, αφού οι χαρακτήρες μοιάζουν απαλλαγμένοι από το τυφλό μίσος, είναι συμφιλιωμένοι με την τροπή που πήρε τελικά η ζωή τους και έτοιμοι να συγχωρήσουν. Με τον τρόπο τους επιδιώκουν την εξέλιξη, έχοντας τη σοφία να κατανοήσουν ότι ο θυμός και η οργή μας κρατούν πίσω και ότι η λύτρωση έρχεται μόνο όταν αφήσεις πίσω το παρελθόν. Κρατώ, επίσης, τη φράση “θέλω να προλάβω” ειπωμένη από την πρωταγωνίστρια και συνοδευόμενη απο το μότο “καλύτερα να κάνεις κάτι λάθος παρά να μην το ζήσεις ποτέ”. Τεχνικά η πλοκή στήνεται σπονδυλωτά, ξεκινώντας από το γεγονός-αφετηρία που ενώνει τις ιστορίες που εξελίσσονται παράλληλα. Κι εκεί το βιβλίο του Κώστα κερδίζει με την ταχύτητα και την κινηματογραφική του πλοκή, στοιχεία σημαντικά που δεν κουράζουν τον αναγνώστη, κρατώντας τον μέσα από τις ανατροπές σε αγωνία μέχρι το τέλος. Η ζωή είναι όλα. Κι εκείνα που γίνονται κι εκείνα που δεν γίνονται. Κι όσα λέμε, κι όσα δεν λέμε. “Είναι κι εκείνα που δεν θα γίνουν πράξεις στο μέλλον, θα μοιάζουν με μύθους βαλμένους σε βιβλίο, για να θυμίζουν την αδυναμία των ανθρώπων να αλλάξουν τη μοίρα τους”.Προσωπικά διάβασα το βιβλίο του Κώστα μονορούφι κι εύχομαι κι εσείς να το απολαύσετε. Δρ. Ιωάννα Κωσταρέλλα, Επικοινωνιολόγος, υπεύθυνη τύπου Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας

Καλημέρα, Κώστα! Ελπίζω να μη σε πειράζει ο ενικός. Αισθάνομαι οικειότητα μετά που διάβασα το βιβλίο σου - Μη με λησμόνει - και θέλω να σε'ευχαριστήσω για τα συναισθήματα που μου δημιούργησες μέσα από την έντονη, απέριττη και ταυτόχρονα μεστή αφήγησή σου.Το απόλαυσα! Το ανατριχιαστικό είναι ότι η ιστορία σου είναι διαχρονική και όλοι καλά γνωρίζουμε ότι συμβαίνει κάθε στιγμή σε κάθε τόπο! Και νοιώθουμε τραγικά ανήμποροι να κάνουμε κάτι!Σου εύχομαι κάθε επιτυχία σε όλους τους τομείς της ζωής σου. Με αγάπη,Ελένη Νάτσικα Σεβαστού!

Εχω μεινει αναυδη! Το ρουφηξα κυριολεκτικά αυτο το βιβλίο.. επι 3 μερες ταξίδευα μαζι του σε Γιαννενα Παρισι, Γαλαξιδι και Πάτμο! Ενα απ τα καλυτερα και αλησμονητα ταξιδια που εκανα ποτε..Ενα βιβλιο που πολύ εύκολα θα γινόταν τηλεοπτική σειρά ! Πολλα συγχαρητήρια στον κύριο Κρομμυδα. Ότι καλύτερο έχω διαβάσει τους τελευταίους μήνες!

Μου πήρε μόλις δύο ημέρες για να το τελειώσω. Τι να γράψει κανείς για ένα τόσο όμορφο βιβλίο. Σε ταξιδεύει με ένα τρόπο μαγικό.,δεν θες να το αφήσεις από τα χέρια σου. Δεν θα αποκαλύψω τίποτα από την πλοκή του για να ταξιδέψετε μόνοι σας σε όλα αυτά τα όμορφα μέρη παρέα με τους ήρωες. ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!!!!

Όχι απλά επέστρεψε πιο ώριμος, αλλά μας χάρισε άλλη μια, μιας απίστευτης ομορφιάς και μαγείας ιστορία. Όλα είναι πλαισιωμένα και δομημένα με έναν τρόπο που δένει καταπληκτικά. Φυσικά, υπάρχουν πολλές συμπτώσεις, αλλά αν μη τι άλλο απογειώνουν λογοτεχνικά το έργο και το κάνουν να διαβάζεται με κομμένη την ανάσα και όλα δένουν με μια μαεστρία και καταλήγουν να αποτυπωθούν στην καρδιά και στην ψύχη για πάρα πολύ καιρό... Το βιβλίο, το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους αρέσει να ταξιδεύουν νοερά σε κόσμους, που μόνο μια καλή πένα και αστείρευτη φαντασία μπορεί να χαρίσει...

ανέβασε πολύ τον πήχη του "καλού" βιβλίου. Ωραία ελληνική γλώσσα, με δυνατές εικόνες, χαθηκα στη ροή της ιστορίας. Διάβαζα στο μετρό, στη στάση, στο σπίτι, όμως είχα διακτινιστεί στα Γιάννενα, στην Πάτμο, στο χειμώνα, στο θέατρο..Εγινα ο αόρατος παρατηρητής που ζούσα κάθε στιγμή των συναισθημάτων που ζούσαν οι ήρωες. Ούτε μία στιγμή δεν μπέρδεψα τις ιστορίες τους. ούτε μία φορά δεν μπήκα στον πειρασμό να διαβάσω το τέλος.Επίσης, χαίρομαι που κι άλλοι συμφωνούν ότι η γραφή του συγγραφέα είναι πιό ώριμη και μεστή σε αυτό το έργο, γιατί αυτή η αίσθηση μου δημιουργήθηκε από τα πρώτα κεφάλαια. Καλή ανάγνωση

τι να πρωτογραψω,δε θα ειναι μια απλη κριτικη αλλα ενα εγκωμιο στη συγγραφικη ικανοτητα,εχει ιστορικα στοιχεια,καλη γεωγραφικη τοποθετηση,πλουσιο λεξιλογιο για ευαισθητες ψυχες,αλληγορια οπου χρειαστηκε,ερωτισμος μεχρι ανατριχιλας,συμπτωσεις που σου κοβουν την ανασα,λεξεις απλες που λειπουν απο τις μερες μας,και γενικα ενα βιβλιο που δε πιστευεις οτι μπορει να σε αφησει αυπνη μεχρι να το τελειωσεις,ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΩΣΤΑ ΚΡΟΜΜΥΔΑ,να εισαι παντα υγιης και ευφανταστος.

Και κάπως έτσι ένα ταξίδι που δεν ήθελα να τελειώσει, κλείνει! Με ένα δίδαγμα ζωής για το κυνήγι της ευτυχίας, την αξία της στιγμής, που η καθημερινότητα μας κάνει να ξεχνάμε πολλές φορές και να προσπερνάμε βιαστικοί… με την αγωνιώδη φράση της μάνας, «Μη με ξεχάσεις»…Μια γραφή λιτή που ρέει, ένας λόγος που δεν κουράζει, μια παραστατική γραφή που σε ταξιδεύει και σε κάνει κοινωνό των όσων βιώνουν οι ήρωες του βιβλίου. Στον αέρα πλανάται η μυρωδιά των πεύκων και του θαλασσινού αέρα και σχεδόν μπορείς ν’ ακούσεις τον ήχο των κουπιών στην λίμνη, να δεις το ρυτίδιασμα του νερού, που αφήνει η βάρκα στο διάβα της, τα χρώματα που αλλάζουν στον ορίζοντα όταν ο ήλιος δύει… Το κουβάρι τριών ιστοριών ξετυλίγεται σταδιακά, δίνοντας μας ο συγγραφέας ενδείξεις, τόσες όσες χρειάζονται κάθε φορά, ώστε να μην χαθεί τίποτα από την μαγεία της πλοκής.. και κάπου στο βάθος ηχεί στ’ αυτιά σου ακόμα η μελωδία και οι στίχοι του γνώριμου τραγουδιού, που τόσο σημάδεψε και τις τρεις αυτές ιστορίες… και το μπλε λουλούδι πάντα εκεί να σου θυμίζει να μην ξεχάσεις…Το παρελθόν που με πόνο ψυχής οι ήρωες άφησαν πίσω τους, έρχεται στην επιφάνεια, κλείνει τους λογαριασμούς του, αλλά και ενώνει καρμικά τους ανθρώπους! Το πεπρωμένο οδηγεί στην αστείρευτη, αληθινή αγάπη και οι συμβολισμοί του βιβλίου την επισφραγίζουν! Πολλά τα συναισθήματα που βίωσα και ειδικά όσο βάδιζα προς το τέλος γίνονταν όλο και πιο έντονα!! Σίγουρα ένα βιβλίο που δε θα λησμονήσω…

Τελειωσα πριν λιγες μερες το βιβλιο! Κατενθουσιαστηκα! Υπεροχη πλοκη, ανατροπες, ερωτες, παθη, κρυμμενα μυστικα..! Το τελειο βιβλιο να σε ταξιδεψει σε ενα διαφορετικο κοσμο!Θα το προτεινω σιγουρα και στους φιλους μου!

Απλά εξαιρετικό! Πιστεύω ότι είναι το καλύτερό του βιβλίο μέχρι σήμερα.Πιο ώριμος, ανατρεπτικός, απρόβλεπτος. Ο κ.Κρομμύδας έχει κερδίσει ακόμα έναν φανατικό αναγνώστη. Θα ήθελα μόνο να διαρκέσει και άλλο... Δεν νομίζω οτι μπορώ να περιμένω μέχρι το επόμενο!

Προσπαθώ να περιγράψω την γεύση που μου άφησε αυτό το βιβλίο.. νομίζω είναι της τεντούρας.. αυτή η μίξη μπαχαρικών και φρούτων, κυρίως κανέλας και γαρύφαλου, αλλά επίσης μοσχοκάρυδου, εσπεριδοειδών, μαστίχας Χίου.. Αυτή η γεύση που σου αφήνει στον ουρανίσκο... το χαμόγελο που ζωγραφίζεται στο πρόσωπο από την απόλαυση!!! ναι αυτό είναι το "μη με λησμόνει"...Ένα βιβλίο που θέλεις να γράψεις πολλά αλλά δεν βρίσκεις λέξεις..που να ταιριάζουν ακριβώς σε αυτό που σκέφτεσαι και αισθάνεσαι!!!! μια ιστορία από αυτές που λές ότι είναι βγαλμένη από το σινεμά, μία ιστορία που όμως μπορεί να συμβεί!!!! Οι ανοιχτοί λογαριασμοί με το παρελθόν μας, θα πρέπει να κλείσουν.. αλλιώς θα είναι πάντα σαν μία πληγή που αιμορραγεί... η αληθινή αγάπη υπάρχει.. και μας θυμίζει ότι "καλύτερα να κάνεις κάτι λάθος, παρά να μην το ζήσεις ποτέ".. η ζωή μπορεί να είναι σκληρή , αλλά πάντα πρέπει να βρίσκεις την δύναμη να προχωράς, να διαγράφεις , να συγχωρείς.. Όπως λέει ο Μιχαήλ "όταν εγώ βλέπω τον ήλιο να δύει, κάποιος στην άλλη άκρη του κόσμου τον βλέπει να ανατέλλει, αισθάνομαι πλήρως τον κύκλο της ζωής, και αυτό μου δίνει δύναμη και ενέργεια να συνεχίζω.."Ένα εξώφυλλο που σε μαγνητίζει..Ένα βιβλίο που από την αρχή ως το τέλος του σε κρατάει "δέσμιο" των εξελίξεων, των ανατροπών, και των εικόνων που ζωντανεύουν μπροστά σου.. Ιωάννινα, Παρίσι, Γαλαξίδι και Πάτμος... εκεί ταξίδεψα.. εκεί θέλω να βρεθώ και στην πραγματικότητα.. Παρόν και μέλλον , εναρμονισμένα έντεχνα.. Αγάπη, αδικία, μίσος, όνειρα, αγωνία.. Δεν αναφέρομαι στην ιστορία γιατί δεν θέλω στο ελάχιστο να προδώσω ούτε μία λέξη του... θα αντιγράψω μόνο ένα μικρό κομμάτι.. μία συμβουλή μάνας προς κόρη.. "πίστεψε με όλα αυτά (χρήματα) δεν είναι τίποτα μπροστά στην πραγματική ευτυχία. Και επειδή την έζησα έστω και για λίγο, μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι υπάρχει εκεί έξω και σε παροτρύνω να την αναζητήσεις, αν δεν το έχεις ήδη κάνει. Όταν την βρεις , να την αρπάξεις χωρίς να βάλεις κανένα εμπόδιο μπροστά σου. Ο εγωισμός κρατά την ευτυχία κλεισμένη σε ένα κλουβί....."

μου κίνησε το ενδιαφέρον ο ιδιαίτερος συμβολισμός του τίτλου. Κατέληξα άυπνος να ταξιδεύω στα Γιάννενα την Πάτμο το Γαλαξίδι και το Παρίσι. Εξαιρετική ιστορία και πλοκή. θα διαβάσω και την ογκρέσα άμεσα μιας και κέρδισε πολύ η γραφή του.

Το διάβασα σε δύο μέρες. Απίστευτη πλοκή και τρομερές εικόνες. Νόμιζα πως ζούσα μαζί με τους ήρωες. πολύ πιο ώριμος δείχνει πως η γραφή του έχει μέλλον. αν και νωρίς ανυπομονώ για το επόμενο του.